Ένας νέος άνθρωπος, μια πολύπλευρη προσωπικότητα που σίγουρα έχει να προσφέρει πολλά. Τον
συναντήσαμε για καφέ στο κέντρο της Λευκωσίας και από τα πρώτα λεπτά μας κέρδισε με την απλότητα και
την ευθύτητά του. Σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης μας μίλησε για όλα όσα τον απασχολούν και τον
προβληματίζουν στη σύγχρονη κυπριακή πραγματικότητα.

-Νικόλα, πώς προέκυψε η πολιτική στη ζωή σου και γιατί επέλεξες το χώρο της ΕΔΕΚ;
Η πολιτική με την ευρύτερη της έννοια πάντα με απασχολούσε, έντονα μπορώ να πω. Η ενεργή ενασχόληση,
από την άλλη, νομίζω πως είναι ο τρόπος εξωτερίκευσης των προσωπικών μου ανησυχιών και
προβληματισμών, σε ό,τι αφορά τόσο στα εθνικά όσο και στα κοινωνικά ζητήματα. Ανέκαθεν ήμουν κοντά
στην ΕΔΕΚ σαν απλό μέλος˙ Το οικογενειακό μου υπόβαθρο ήταν το εφαλτήριο στο να συνταχθώ με το Κίνημα,
όμως ο κύριος λόγος που με κράτησε είναι σίγουρα η ιδεολογία της ΕΔΕΚ αλλά και οι ξεκάθαρες πολιτικές της
θέσεις, τις οποίες ενστερνίζομαι.

-Κάποτε η ΕΔΕΚ χαρακτηριζόταν ως μονοθεματικό κόμμα, πιστεύεις πως αυτό ισχύει και σήμερα;
Σίγουρα η “αιχμή του δόρατος” της πολιτικής του Κινήματος είναι το εθνικό θέμα, γιατί πολύ απλά όταν δεν
έχεις πατρίδα δεν έχεις τίποτα. Ουδέποτε, όμως, η ΕΔΕΚ υπήρξε μονοθεματικό κόμμα και αυτό φαίνεται
άλλωστε μέσα από την πορεία και τους διαχρονικούς της αγώνες, τόσο στα εθνικά όσο και στα κοινωνικά
ζητήματα. Η υλοποίηση του ΓεΣΥ, για παράδειγμα, ήταν πρόταση του Βάσου Λυσσαρίδη και της ΕΔΕΚ από
ιδρύσεως της, δηλαδή από το 1969. Η ΕΔΕΚ έχει και καταθέτει πάντα εμπεριστατωμένες προτάσεις που
αφορούν στο σύνολο των πολιτικών θεμάτων. Στα ζητήματα της παιδείας, της υγείας, της οικονομίας, της
εξωτερικής πολιτικής, του περιβάλλοντος κ.ο.κ. Το ΓεΣυ, μιας και αναφέρθηκα συγκεκριμένα, αποτελεί την
μεγαλύτερη και σημαντικότερη κοινωνική μεταρρύθμιση από ιδρύσεως της Δημοκρατίας, γι’ αυτό και η ΕΔΕΚ
εξαρχής μάχεται για την ορθή εφαρμογή του, καταθέτοντας, επανειλημμένα, πλήρη δέσμη εισηγήσεων που
αφορούν σε όλες τις παραμέτρους του πλαισίου λειτουργείας του.

-Πώς ορίζεται πιστεύεις η κοινωνική ευθύνη του πολιτικού;
Πρέπει να ρωτήσετε κάποιον πολιτικό γι’ αυτό . (γέλια)
Ο πολιτικός πάνω απ’ όλα πρέπει να διαθέτει όραμα, το οποίο να μετουσιώνει σε παραγωγή πολιτικής προς
όφελος του συνόλου της κοινωνίας στοχεύοντας στη βελτίωση της ζωής των πολιτών, χωρίς να έχει κατά νου
το προσωπικό όφελος και την οικοδόμηση πελατειακών σχέσεων.
-Τι σε ανησυχεί περισσότερο στην Κύπρο σήμερα;
Με ανησυχεί πολύ η απαξίωση της πολιτικής από τους νέους. Πρέπει να γίνει αντιληπτό πως όταν ζεις σε μια
δημοκρατία (με τα όποια προβλήματα της) εξ ορισμού είσαι πολιτικό ον, συνεπώς μόνο μέσω της συμμετοχής
στα κοινά μπορείς ν΄ αλλάξεις κάποια πράγματα προς το καλύτερο. Μόνο μέσω ατομικών αλλά κυρίως
συλλογικών δράσεων. Οφείλουμε να μετατρέψουμε τους εαυτούς μας από ιδιώτες σε πολίτες. Άλλωστε αυτή
είναι και η ευθύνη μας έναντι της πολιτείας στην οποία ζούμε, έναντι της γενιάς μας και έναντι των
επερχόμενων γενεών. Η μη συμμετοχή, η αποχή από τις εκλογές, η αδιαφορία, μας κρατούν δέσμιους σ’ ένα
φαύλο κύκλο, μας οδηγούν αναπόφευκτα στο διπολισμό, στη διαιώνιση του νεποτισμού, της αναξιοκρατίας,
της διαφθοράς, της διαπλοκής, της ανισονομίας, στη σήψη των θεσμών κλπ. Και για να προλάβω ίσως την
επόμενη σας ερώτηση, σαφώς και έχουν τεράστια ευθύνη οι πολιτικοί και τα κόμματα διαχρονικά, έστω και
αν δεν έχουν όλοι και όλα τα κόμματα ίση ευθύνη. Είναι και γι’ αυτό το λόγο, ακριβώς, που χρειαζόμαστε
συμμετοχή από ανθρώπους με όραμα και καθαρούς στοχασμούς. Είναι βασικό να καταφέρουμε να
ξεκλειδώσουμε τις αρετές μας σαν κοινωνία, να διασφαλίσουμε ένα μέλλον το οποίο να ορίζει η καλλιέργεια
πολιτικής παιδείας και η κριτική σκέψη.

-Ποιες είναι οι κυριότερες ανησυχίες του Κυπριακού λαού, κατά τη γνώμη σου;
Η επιβίωση, η εξεύρεση εργασίας για τους νέους, η ασφάλεια και η διαιώνιση του Κυπριακού ζητήματος
πιστεύω πως είναι οι κυριότερες ανησυχίες του λαού της Κύπρου. Θεωρώ πως είναι εξ ορισμού ανήσυχος ο
πολίτης της Κύπρου, έστω και αν αυτό δεν το εκφράζει στην καθημερινότητα του, αυτό ισχύει τόσο για εμάς
τους νεότερους που γεννηθήκαμε σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα όσο και για τους παλαιότερους που έζησαν
όλα εκείνα τα τραγικά γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας μας.

-Υστερούμε πιστεύεις πολιτικής όσον αφορά στα εθνικά ζητήματα;
Σαφώς, εκ προοιμίου. Ουδέποτε καταφέραμε να έχουμε συμπαγή στρατηγική στα ζωτικής σημασίας εθνικά
ζητήματα, και αυτό εξ ορισμού μας δημιουργεί μείζονες εγγενείς αδυναμίες. Ουδέποτε καταφέραμε να
έχουμε καν συμπαγείς διεκδικήσεις σε ό,τι αφορά στη λύση του Κυπριακού. Πως να πείσουμε τους ξένους,
όταν πρωτίστως δεν μπορούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας; Η ενίσχυση της άμυνας – αποτρεπτικής ισχύος,
η σταθερή εις βάθος συνεργασία Κύπρου – Ελλάδας, η ενεργός διπλωματία, οι διευρυμένες διακρατικές
συμφωνίες – συμμαχίες, όλες αυτές οι δράσεις εκφραζόμενες μέσω της αρχής της ενότητας, μπορούν να
δημιουργήσουν νέα δυναμική και εξελικτικά θετικές προοπτικές για το εγγύς και το απώτερο μέλλον. Τα
γεωπολιτικά δεδομένα αλλάζουν ασταμάτητα. Οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι αλλά και να συμβάλλουμε στην
αλλαγή, με κάθε δυνατό τρόπο, ούτως ώστε να μπορούμε να την εκμεταλλευτούμε κατά τον μέγιστο βαθμό
προς όφελος μας. “Τα πάντα ρει”, αυτό μας διδάσκει άλλωστε και η πορεία της ιστορίας από καταβολής
κόσμου.
Έχουμε δυστυχώς απέναντι μας μια Τουρκία με συνεχείς, έκδηλες, επεκτατικές βλέψεις. Το σενάριο να δούμε
μια διαφοροποιημένη Τουρκία, δημοκρατική, αξιόπιστη, που σέβεται το διεθνές δίκαιο και δημιουργεί τις
προϋποθέσεις ακόμα και για πολυεπίπεδη συνεργασία θα ήταν ίσως ιδανικό, είναι όμως πολύ
απομακρυσμένο.

-Βλέπουμε την Τουρκία τα τελευταία χρόνια να εισβάλλει στην ΑΟΖ και η Ευρώπη να αντιμετωπίζει το γεγονός
πολύ χλιαρά. Τι έχεις να πεις γι’ αυτό;
Ο ηγεμονικός ρόλος που προσπαθεί να αποκτήσει η Τουρκία στην περιοχή κυρίως της ευρύτερης ανατολικής
μεσογείου είναι δεδομένος. Ο υβριδικός πόλεμος, μέσω ασύμμετρων απειλών και εξάσκησης
καταναγκαστικής διπλωματίας, είναι ο βασικός τρόπος με τον οποίο ενεργεί. Μιλιταριστικές ενέργειες,
προπαγάνδα, εκμετάλλευση προσφύγων και μεταναστών, παράνομες έρευνες κλπ. Το θετικό, αν μπορώ να το
αποκαλέσω έτσι, είναι πως οι πλείστες ενέργειες της είναι σε μεγάλο βαθμό προβλέψιμες.
Παρόλο που η Τουρκία των ογδόντα και πλέον εκατομμυρίων αποτελεί μια τεράστια αγορά και ένα σημαντικό
ενεργειακό άξονα, η Ευρώπη οφείλει να προβεί άμεσα σε κυρώσεις εναντίον της, να σταθεί στο ύψος των
περιστάσεων και να σταματήσει να θέτει τα οικονομικά συμφέροντα υπεράνω των αξιών, της συνεργασίας
και της αλληλεγγύης, που προβάλλει ως αφήγημα. Μόνο έτσι θα παραμείνει αξιόπιστη μακροπρόθεσμα, με
όσα οφέλη αυτό συνεπάγεται. Οι παράνομες εισβολές στην ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας, εκτός του ότι
είναι αποσταθεροποιητικές με ευρύτερες προεκτάσεις, αποτελούν άμεση παραβίαση των συνόρων κρατών
μελών της, που είναι και δικά της σύνορα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι πολιτικό-οικονομική οντότητα, δεν είναι
στρατιωτική συμμαχία. Εντούτοις, είναι αναγκαίο, εκ των πραγμάτων, να αναπτύξει των πυλώνα της άμυνας
και ασφάλειας με επαρκείς μηχανισμούς – πέραν οργανισμών τύπου Frontex -. Ένα ικανό σύστημα
σταθεροποιητικού ρόλου. Αυτό είναι κάτι που συνδέεται άμεσα και με τα ενεργειακά ζητήματα ευρύτερα,
όπως και με το προσφυγικό – μεταναστευτικό. Από πλευράς μας, ως πλήρες μέλος της Ε.Ε., απαιτείται
σταθερή διεκδικητική γραμμή σε όλα τα επίπεδα.

-Ποια είναι η άποψή σου για το προσφυγικό και το μεταναστευτικό;
Καταρχήν δε θεωρώ πως υπάρχουν δεύτερης ή τρίτης κατηγορίας άνθρωποι. Υπάρχουν απάνθρωπες
πολιτικές παντός είδους οι οποίες εξαναγκάζουν, εκ των αποτελεσμάτων τους, ή/και εξωθούν, εκατομμύρια
κόσμο στην προσφυγιά και στη μετανάστευση. Η Ε.Ε. επιβάλλεται να αντιμετωπίσει το θέμα συλλογικά και
άμεσα, με ένα πλαίσιο ολοκληρωμένης δραστικής πολιτικής. Η Κύπρος, λόγου χάρη, δεν μπορεί λόγω
μεγέθους και πόρων να διαχειριστεί ούτε να απορροφήσει τις εισροές χιλιάδων προσφύγων και οικονομικών
μεταναστών που δέχεται. Την ίδια στιγμή πολύ μεγαλύτερες χώρες συνεισφέρουν ελάχιστα στην όλη
διαχείριση. Υπάρχουν οι τρόποι και τα κεφάλαια για αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος, φθάνει
να υπάρξει, επιτέλους, η αρμόζουσα αντίληψη και η κατάλληλη βούληση. Ειδικά το μεταναστευτικό, σε
μεγάλο βαθμό πρέπει και μπορεί να επιλύεται εντός των χωρών προέλευσης, εκεί πρέπει να στοχεύουν οι
δράσεις όλων, συμπεριλαμβανομένου και του Ο.Η.Ε. Η πρόληψη είναι πάντα η σοφότερη λύση. Επιπλέον, η
εξυπηρέτηση συμφερόντων και σκοπών διάφορων κύκλων, παράνομων, νομότυπων, παρακρατικών, κρατικών
– βλέπε Τουρκία μέσω της εκμετάλλευσης ανθρώπων και ανθρώπινου πόνου είναι δεδομένη, και αποτελεί
σοβαρή πτυχή του όλου ζητήματος. Από την άλλη είναι και μια Ευρώπη που γηράσκει και αποζητά εργατικό
δυναμικό. Είναι πολύ μεγάλο το θέμα…
Σε κάθε περίπτωση η αξία της ανθρώπινης υπόστασης δεν πρέπει εκφεύγει του επικέντρου. Αν το πάρουμε
ακόμα ένα βήμα πάρα πέρα, σε πιο φιλοσοφικό επίπεδο, τότε μπορούμε να πούμε πως αν στον κόσμο
επικρατούσαν οι αρχές του δικαίου σίγουρα δε θα χρειαζόταν σήμερα να κάναμε αυτή τη συζήτηση. Γι’ αυτό
και ο αγώνας μας αυτές τις αρχές πρέπει να έχει ως βάση και ως στόχο.

-Μιας και βρισκόμαστε στο κέντρο της Λευκωσίας θα ήθελα να σε ρωτήσω πως βλέπεις τα έργα στην πόλη;
Πιστεύεις πως η Λευκωσία αλλάζει προς το καλύτερο;

Γίνονται προσπάθειες να αλλάξει πρόσωπο ή Λευκωσία, όμως δε νοείται το έργο της ανάπλασης της Πλατείας
Ελευθερίας, παραδείγματος χάρη, να έχει ταλαιπωρήσει τους πολίτες για μια ολόκληρη δεκαετία. Ένα έργο
που, επίσης, το κόστος του ξεπέρασε κάθε λογική πρόβλεψη, όπως και το παράπλευρο του κόστος που αφορά
στις επιχειρήσεις. Το εμπορικό κέντρο της πόλης έχει επηρεαστεί σημαντικά από τα μεγάλα εμπορικά κέντρα
(malls) τα οποία έχουν απορροφήσει το μεγαλύτερο μέρος του αγοραστικού κοινού, όπως και από την
εμπορική ανάπτυξη της μείζονος Λευκωσίας. Αυτά όμως είναι μέρος της μεταβολής και της εξέλιξης. Ειδικά
για το κέντρο, συμπεριλαμβανομένης και της εντός των τειχών πόλης, απαιτείται η παραχώρηση αυξημένων
κινήτρων για προσέλκυση επιχειρήσεων εστίασης, θεάματος, δραστηριοποίησης καλλιτεχνών, αναπαλαίωσης
κτιρίων, στήριξης καταστηματαρχών κλπ. Αυτά θα επιφέρουν και ουσιαστική ανάπτυξη. Κάτι άλλο πολύ
σημαντικό, οφείλουμε να προστατεύσουμε το χαρακτήρα της πόλης όπως και την ιστορική της ταυτότητα, και
σίγουρα να προάγουμε όσο το δυνατό περισσότερο το πράσινο. Η Λευκωσία είναι μια πόλη που έχει τις
δυνατότητες να προσφέρει τα πάντα, διασκέδαση, θεάματα, πολιτιστικές εκδηλώσεις, περιήγηση.
Χρειαζόμαστε ακόμα μεγάλη προσπάθεια για αλλαγή συνέπειας και σίγουρα όχι μόνο στην πρωτεύουσα. Και
επί χάρτου και επί εδάφους.

-Είναι καθαρό το νησί μας πιστεύεις; Η διαχείριση των απορριμμάτων κινείται σε σωστά πλαίσια;
Πιστεύω πως ακόμα υστερούμε σε νοοτροπία. Έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα προς το καλύτερο αλλά
σίγουρα έχουμε να κάνουμε ακόμη πολλά. Καμιά χώρα στον κόσμο δεν μπορεί να “αστυνομεύει” τα πάντα
και να ελέγχει τους πολίτες της συνεχώς επί παντός επιστητού. Συνεπώς, και για να φτάσουμε στο σημείο
όπου ο έλεγχος θα είναι αχρείαστος, είναι σημαντικό η εκπαίδευση για διαμόρφωση οικολογικής συνείδησης
να ξεκινά από τις μικρές ηλικίες. Η ανακύκλωση, η διαχείριση της ενέργειας, η αγάπη προς το περιβάλλον το
οποίο μας φιλοξενεί, η αγάπη για τα ζώα, αποτελούν βασικές αρχές αυτής της καλλιέργειας.

-Όσον αφορά στο θέμα της κλιματικής αλλαγής ποια είναι η άποψη σου; Πώς βλέπεις την ανάπτυξη του τομέα
των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην Κύπρο;
Η κλιματική αλλαγή δεν είναι μύθος ούτε συνωμοσιολογικό αφήγημα, είναι πραγματικότητα που καθημερινά
βιώνουμε μέσα από τις επιπτώσεις της, παρόλο τον σκεπτικισμό και τις διαφορετικές απόψεις σε σχέση με
κεφαλαιώδη σημεία του ζητήματος. Π.χ. εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και κατά πόσο συμβάλλουν στην
επιδείνωση του φαινομένου του θερμοκηπίου και κατ’ επέκταση στην αύξηση της θερμοκρασίας. Η βίαιη
βιομηχανική και τεχνολογική έξαρση των τελευταίων δεκαετιών, η αλόγιστη απομύζηση των
πλουτοπαραγωγικών πηγών, η εκτεταμένη επέμβαση στο φυσικό περιβάλλον, ο υπερκαταναλωτισμός, η
ασυδοσία στο κυνήγι του υπερκέρδους, όλα αυτά είναι βασικές αιτίες της κλιματικής αλλαγής, τα οποία
αποτελούν, βεβαίως, μέρος του πλέγματος της παγκόσμιας καπιταλιστικής υποκουλτούρας. Όπως είπαμε και
προηγουμένως – διαμόρφωση περιβαλλοντικής συνείδησης – καλλιέργεια κουλτούρας – αλλαγή οικονομικού
υποδείγματος.
Οπωσδήποτε υπάρχει τεράστιο περιθώριο για αύξηση της παραγωγής ενέργειας από
ανανεώσιμες/εναλλακτικές πηγές (ήλιος, απόβλητα, αέρας κλπ.) στο νησί μας και αυτό θα καταστεί εφικτό
μόνο με τη βελτίωση των παραμέτρων και του πλαισίου που αφορούν στην παραγωγή και διάθεση της. Δε
νοείται η συνολική παραγωγή ενέργειας μας από ΑΠΕ να περιορίζεται ακόμη κάτω του 10%. Άσε που
πληρώνουμε και το ακριβότερο ρεύμα στην Ευρώπη, με ό,τι αυτό σημαίνει για τα νοικοκυριά και την
οικονομία γενικότερα. Σίγουρα, όμως, το όποιο έργο πρέπει πρώτιστα να σέβεται το φυσικό περιβάλλον.
Προηγουμένως ανέφερες τη λέξη εκπαίδευση. Ποια είναι η άποψή σου για την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση
με τη χρήση τεχνολογίας και την εκπαίδευση γενικότερα;

Όταν οι συνθήκες σε εξαναγκάζουν να εφαρμόσεις πρόγραμμα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης τότε οφείλεις να
το πράξεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η τεχνολογία, με τα καλά της και τα κακά της, είναι πλέον
αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Ωστόσο, τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τη σχολική ζωή και ανάμνηση,
όλοι μας υπήρξαμε μαθητές κάποτε. Αυτό που οπωσδήποτε πρέπει να διαφυλάσσεται, κατά την εφαρμογή
της εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης, είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού και η σχέση εκπαιδευτικού – μαθητή.
Επιπλέον, για να μπορεί να εφαρμοστεί ορθά πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει κατάλληλη υλικοτεχνική
υποδομή. Το σύστημα και τα σχολεία μας χρήζουν άμεσης ενίσχυσης και ουσιαστικής αναβάθμισης από
αυτής της απόψεως. Γενικά η εκπαίδευση μας πιστεύω πως χρήζει ριζικής ανοικοδόμησης. Πρέπει, εκτός των
άλλων, να γίνει πιο ανθρωποκεντρική, να διαμορφώνει ανθρώπους με κριτική σκέψη, ευθύνη, σθένος,
συναίσθηση, ενσυναίσθηση. Είναι προσανατολισμένη υλικοκεντρικά και δεν ασχολείται όσο θα έπρεπε τον
πυρήνα του ατόμου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εξέλιξη των μαθητών ως ενηλίκων πολιτών. Τα πάντα
είναι συνυφασμένα με την παιδεία, τα πάντα είναι παιδεία. Περαιτέρω, ο τομέας του αθλητισμού ως μέρος
της εκπαίδευσης, παρομοίως, είναι κάτι που χρειάζεται μεγάλες και ριζικές αλλαγές.

-Πως βλέπεις την κατάσταση στην οικονομία; Μέχρι πρόσφατα σημειώναμε υψηλούς οικονομικούς ρυθμούς
ανάπτυξης.
Υψηλούς ρυθμούς μεγέθυνσης, όχι ανάπτυξης… προ κορωνοϊού. Δυστυχώς έχουμε σημαντική συρρίκνωση
της οικονομίας και προβλέπεται ακόμη μεγαλύτερη. Η έννοια της ανάπτυξης εξετάζει πληθώρα παραγόντων
και δεδομένων, δεν περιορίζεται μόνο στη μέτρηση του Α.Ε.Π. Όπως είναι για παράδειγμα το επίπεδο της
φτώχειας, το επίπεδο της διαφθοράς, της κοινωνικής συνοχής, της ισονομίας, της δικαιοσύνης, της
επιχειρηματικότητας και πάρα πολλά άλλα. Το ό,τι είχαμε οικονομική μεγέθυνση τα προηγούμενα χρόνια
είναι δεδομένο, όπως δεδομένο όμως είναι και το γεγονός πως επρόκειτο για μεγέθυνση άκρως επιφανειακή
αποτέλεσμα επιπόλαιων πολιτικών και υψηλού κινδύνου προσεγγίσεων. Είναι επιτακτική ανάγκη να
διαμορφώσουμε και να εφαρμόσουμε ορθά ένα ολοκληρωμένο οικονομικό υπόδειγμα που δε θα οδηγεί σε
επανειλημμένα αδιέξοδα, υπόδειγμα συνοχής, που να αφορά στο σύνολο της οικονομίας του τόπου. Στον
πρωτογενή τομέα, στο δευτερογενή τομέα, στον τομέα των υπηρεσιών, στην έρευνα και στην καινοτομία, με
γνώμονα πάντα το τρίπτυχο Κοινωνία – Οικονομία – Περιβάλλον. Μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για
δυνητικά βιώσιμο πρόγραμμα, για θετικό ορίζοντα και αειφόρο ανάπτυξη. Χρειαζόμαστε ριζοσπαστική
προσέγγιση προς πάσα κατεύθυνση, και, σαφώς, πολυεπίπεδες ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις.
Η υγειονομική κρίση και οι επενέργειες της είναι ταυτόχρονα μια μεγάλη ευκαιρία γενικού
αναπροσανατολισμού, ατόμου, κοινωνίας, παγκόσμιας κοινότητας.

-Τι σε ορίζει θεωρείς ως άνθρωπο;
Η συνεχής αναζήτηση.

-Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον;
Ονειρεύομαι μια πατρίδα ελεύθερη και ευημερούσα, όπου το σύνολο των νομίμων πολιτών της θα ζει και θα
δημιουργεί αρμονικά, μακριά από εχθροπάθειες… χωρίς εθνοτικούς ή άλλους διαχωρισμούς. Για να
φθάσουμε όμως ως εκεί χρειαζόμαστε αγώνα… μεγάλο αγώνα… και όραμα.

Tου Κυριάκου Ανδρέου 

Ιανουάριος. Πρώτος μήνας ενός νέου χρόνου. Υπό κανονικές συνθήκες ο καθείς από εμάς θα είχε ήδη κάνει τον απολογισμό του και θα είχε θέσει νέους στόχους για αυτόν και την οικογένειά του. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο μας έκλεψαν και αυτό το δικαίωμα. Το δικαίωμα να ονειρευόμαστε. Πώς να ονειρευτούμε αφού δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει κάθε επόμενη μέρα. Δε ξέρουμε τι μας επιφυλάσσουν αυτοί που κάνουν κουμάντο στη ζωή μας. Στο πορτοφόλι μας, στη δουλειά μας, στο δρόμο, ακόμη και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. Φοβάσαι περισσότερο από το να αρρωστήσεις το πώς θα καταφέρεις να αντιμετωπίσεις την αρρώστια λόγω του ανάλγητου χαρακτήρα του κράτους. Που σε απομυζά σε φόρους και δεν είναι παρόν όταν το χρειάζεσαι. Φοβάσαι να πας στην τράπεζα να καταθέσεις τις οικονομίες που στερήθηκες για να μαζέψεις. Φοβάσαι να κάνεις μια επαγγελματική κίνηση με τα διαδικαστικά για τις άδειες (επειδή εσύ δεν είσαι κάποιος) αλλά και τον υπόκοσμο μετά που με το έτσι θέλει θα έρθει να σου πουλήσει προστασία, από τον ίδιο με την αστυνομία να παίζει πελλό. Βρισκόμαστε στην τελευταία στροφή για τις προεδρικές εκλογές και ακούμε πελλάρες. Ακόμη και τα λίγα σοβαρά μας έκαναν πλέον να μην τα πιστεύουμε. Το μόνο που έμεινε να μας τάξουν είναι ΕΕΕ για όλους ως pocket money. Και περιμένουν να τους πάρουμε στα σοβαρά. Και μας κατηγορούν για το ποσοστό αποχής που ολοένα και αυξάνεται. Έχουν πουλήσει τη ψυχή μας στο διάβολο και οι πλείστοι κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Και τσακώνονται, και χαλούν την καλή τους για έναν υποψήφιο με το χειρότερο να πείθουν μετά τον εαυτό τους ότι δεν τους απογοήτευσε. Ξυπνάτε. Βάλτε φρένο στον κατήφορο. Όσο καταπίνετε αμάσητα όσα σας τάζουν, τόσο αποθρασύνονται. Αλήθεια πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν οι απλοί πολίτες έβαζαν κάθε φορά την ατζέντα με τους πολιτικούς να καλούνταν να την υλοποιήσουν; Στο χέρι μας είναι. Επιτέλους να ορίσουμε εμείς την ατζέντα μας.

Διανύουμε τον τελευταίο χρόνο της παρούσας διακυβέρνησης, ενώ σε λιγότερο από 12 μήνες έχουμε προεδρικές εκλογές. Θα το καταλάβατε ήδη αφού ο Πρόεδρος σήκωσε τα μανίκια πάνω και τικάρει εξαγγελίες, από τις προεκλογικές και από αυτές στις οποίες προέβη μετά το κούρεμα. Προχθές εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και ένα σημαντικό νομοσχέδιο για να μπορούν οι πολίτες να απαιτούν από την εκάστοτε κυβέρνηση να λαμβάνει δράση αν συγκεντρώνουν 8 χιλ. υπογραφές. Έχω μάλιστα την πρώτη ιδέα για πρωτοβουλία που είμαι σίγουρος ότι θα συγκέντρωνε πολλαπλάσιες υπογραφές από αυτές που απαιτούνται, δυστυχώς όμως δεν είναι από αυτές που εγκρίνονται. Θα μπορούσαμε λοιπόν να εισηγηθούμε να διανύουμε κάθε χρόνο το τελευταίο έτος μιας διακυβέρνησης. Αυτό ντε στο οποίο αίφνης βρίσκονται και χρήματα και τρόποι για να αλλάξουν όσα δεν άλλαζαν τα προηγούμενα τέσσερα. Σίγουρα η πατέντα δεν είναι κυπριακή, μα προκαλεί. Προκαλεί, αλλά την ίδια ώρα… ας είναι. Γίνονται πράγματα γιατί τα αφτιά και τα μάτια ανοίγουν. Δείτε την απόφαση για το Ψυχιατρείο Αθαλάσσας. Δείτε την πρόοδο στο θέμα του ΓεΣΥ και τη στήριξη αιτημάτων των εργαζομένων στα νοσηλευτήρια που μέχρι τώρα απορρίπτονταν. Και είναι ακόμη νωρίς. Έχουμε μήνες μπροστά μας. Και για την κυβέρνηση να προωθεί και για τη Βουλή και τα κόμματα να ψηφίζουν. Τούτη είναι η χρονιά μας, συμπολίτες μας. Να απαιτήσουμε και να διεκδικήσουμε. Φτάνει πια η εκμετάλλευση. Θέλουν την ψήφο μας; Ας την κερδίσουν με έργα και όχι με «θα». Και όλοι μπορούν, και σε κυβέρνηση και σε αντιπολίτευση, να το πράξουν. Φτάνει επίσης να σερνόμαστε πίσω από πολιτικούς για ένα ραντεβού στον γιατρό, για να προωθηθεί μια αίτησή μας, για να αλλάξει κάτι. Η ψήφος μας ας είναι η ασπίδα και το δόρυ μας. Για τον άνθρωπο και το περιβάλλον, συλλογικά και όχι μεμονωμένα.

Αμέσως μετά την επιστροφή του από την Άτυπη Συνάντηση Προέδρων Κοινοβουλίων των Χωρών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), στην Μπρατισλάβα, «πετύχαμε» τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΔΗΣΥ Νίκο Τορναρίτη. Μοιράστηκε μαζί μας τις διαπιστώσεις του σε σχέση με τις τρέχουσες προκλήσεις που απειλούν την ενότητα της ΕΕ. Κατά την εκτίμησή του, ο γενικός προβληματισμός για την αδυναμία της Ένωσης να ανταποκριθεί στις σημερινές ανησυχίες των Ευρωπαίων πολιτών δεν είναι κατ’ ανάγκη κάτι το κακό, διότι, όπως πιστεύει, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια καλύτερη ΕΕ μέσα από ένα εποικοδομητικό διάλογο και τη λήψη συλλογικών αποφάσεων.

Για τις συνομιλίες του Κυπριακού επισημαίνει ότι πρέπει να εκμεταλλευτούμε τις ευνοϊκές συνθήκες για επίλυση του προβλήματος, υπογραμμίζοντας ότι δεν νοείται συμφωνία λύσης χωρίς την επιστροφή της Μόρφου.

Ερωτούμενος για περιβαλλοντικής πτυχής θέματα, θέλει να γίνει κατανοητό ότι οι δηλώσεις Δίπλαρου για το κυνήγι αγρινού πήραν μεγάλες διαστάσεις χωρίς, όπως λέει, να υπάρχει ουσιαστικά λόγος. «Θέλω να ξεκαθαρίσω για ακόμη μια φορά ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του Δημοκρατικού Συναγερμού ούτε είχε, ούτε έχει, ούτε θα έχει πρόθεση να καταθέσει πρόταση για κυνήγι του αγρινού», αναφέρει. Για το όποιο νέο διαχειριστικό σχέδιο του Ακάμα λέει ότι θα πρέπει να έχει ως πρωταρχικό του μέλημα την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και την αειφόρο ανάπτυξη.   

Συνέντευξη στον ΠΑΥΛΟ ΝΕΟΦΥΤΟΥ

κ. Τορναρίτη, μόλις επιστρέψατε από την Άτυπη Συνάντηση Προέδρων Κοινοβουλίων των Χωρών Μελών της ΕΕ στην Μπρατισλάβα, αφού εκπροσωπήσατε τον πρόεδρο της Βουλής. Ποιες πραγματικότητες συναντήσατε εκεί;

Στην Μπρατισλάβα είχα την ευκαιρία να ανταλλάξω απόψεις με αρκετούς συμμετέχοντες για τις τρέχουσες προκλήσεις που απειλούν την ενότητα της ΕΕ και για τις προσπάθειες που καταβάλλονται για σμίκρυνση του χάσματος μεταξύ της Ένωσης και των Ευρωπαίων πολιτών, καθώς και για τους μελλοντικούς στόχους της ΕΕ όσον αφορά στο ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων, την εσωτερική συνοχή της ΕΕ και την ενεργό συμμετοχή της στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Είχα επίσης και κάποιες χρήσιμες επαφές με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Martin Schulz, τον Πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου της Σλοβακίας, κ. Andrej Danko και τον Πρόεδρο της Βουλής της Μάλτας, κ. Angelo Farrugia. Σε όλες αυτές τις επαφές και τις ανταλλαγές απόψεων, η κοινή διαπίστωση ήταν ότι η ΕΕ αντιμετωπίζει σήμερα πολλές προκλήσεις, από τις οποίες οι κυριότερες είναι η απόφαση της Βρετανίας να αποχωρήσει από την Ένωση, το μεταναστευτικό, η τρομοκρατία και η οικονομική κρίση. Όλες αυτές οι μεγάλες προκλήσεις έχουν διογκώσει τον ευρωσκεπτικισμό σε ολόκληρη την Ευρώπη και προκαλούν τριγμούς στα θεμέλια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Στα πλαίσια των συναντήσεων που είχα, συζήτησα βεβαίως και για το Κυπριακό, καθότι αυτό αποτελεί και ευρωπαϊκό πρόβλημα που απασχολεί και τους εταίρους μας στην ΕΕ. Υπογράμμισα το γεγονός ότι η ευρύτερη ασφάλεια της ίδιας της ΕΕ περνάει μέσα και από μια λειτουργική και βιώσιμη λύση του Κυπριακού με πλήρη εφαρμογή των αρχών και αξιών της ΕΕ.

Τελικά απειλείται σοβαρά η ενότητα της ΕΕ;

Το αν απειλείται σοβαρά η ενότητα της ΕΕ είναι ένα μεγάλο και περίπλοκο ερώτημα, το οποίο δεν μπορεί να απαντηθεί πρόχειρα και χωρίς ενδελεχή ανάλυση όλων των παραμέτρων. Πράγματι, το Brexit έχει δημιουργήσει μια έντονη ανησυχία και αμηχανία στους κόλπους της Ένωσης και αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό εάν αναλογιστεί κανείς ότι για πρώτη φορά μια χώρα επιλέγει την έξοδο. Και η μεταναστευτική κρίση έχει προκαλέσει ρήγματα στην ευρωπαϊκή συνοχή, διότι οι μεμονωμένες προσεγγίσεις από ορισμένα κράτη μέλη δεν επιλύουν το θέμα και επιφέρουν περισσότερη πίεση προς τις χώρες υποδοχής. Γενικά, υπάρχει ένας έντονος προβληματισμός σε ανώτατο επίπεδο σχετικά με την αδυναμία της Ένωσης να ανταποκριθεί στις ανησυχίες των Ευρωπαίων πολιτών και να τους εμφυσήσει το Ευρωπαϊκό όραμα. Αυτός ο προβληματισμός δεν είναι κατ’ ανάγκη κάτι το κακό, διότι μπορεί να οδηγήσει σε μια καλύτερη ΕΕ μέσα από ένα εποικοδομητικό διάλογο και τη λήψη συλλογικών αποφάσεων.

Πώς βλέπετε να εξελίσσονται οι προσπάθειες λύσης για το Κυπριακό; Κατά την εκτίμησή σας υπάρχει μομέντουμ για το 2016;

Ναι, πιστεύω ότι σήμερα υπάρχει μομέντουμ υπέρ της λύσης του Κυπριακού προβλήματος, ενός προβλήματος που ταλανίζει τον τόπο μας εδώ και τόσα χρόνια. Βεβαίως, για μένα δεν έχει και τόση σημασία το εάν θα καταλήξουμε σε συμφωνία τέλη του 2016 ή αρχές του 2017, αλλά το να καταλήξουμε τελικά σε μια βιώσιμη και λειτουργική λύση που θα επανενώσει τη χώρα μας και θα την απαλλάξει επιτέλους από την κατοχή. Η παρούσα συγκυρία τόσο σε τοπικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο, δείχνει ξεκάθαρα ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική πρόκληση: είτε θα αξιοποιήσουμε το μομέντουμ για να λύσουμε το Κυπριακό και να δημιουργήσουμε ένα θετικό και ελπιδοφόρο μέλλον, είτε θα μείνουμε προσκολλημένοι στον αρνητισμό και τις φοβίες του παρελθόντος αφήνοντας τις εξελίξεις να μας προσπεράσουν. Μια ψύχραιμη και ρεαλιστική ανάλυση της παρούσας συγκυρίας μάς οδηγεί σε κάποια συμπεράσματα. Πρώτο, στο διαπραγματευτικό τραπέζι έχουμε σήμερα δύο συνομιλητές που απέδειξαν μέσα από τη ζωή τους και την πολιτική τους πορεία ότι πιστεύουν στην επίλυση του Κυπριακού. Οι Αναστασιάδης-Ακκιντζί, παρά τις μεταξύ τους διαφορές, βρίσκονται σε ψηλά επίπεδα συνεννόησης, κάτι που έχει αποφέρει απτά αποτελέσματα στις συνομιλίες. Έχουν ήδη συμφωνήσει σε αρκετά ζητήματα, τα οποία βελτιώνουν σημαντικά το σχέδιο που απέρριψε ο λαός μας το 2004.

«Η Τουρκία έχει πολύ περισσότερα να κερδίσει εάν επιλύσει το Κυπριακό»

Δεύτερο, αυτή τη στιγμή η Τουρκία έχει πολύ περισσότερα να κερδίσει εάν επιλύσει το Κυπριακό, παρά εάν επιμείνει στη διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης. Το όφελος της Τουρκίας στη παρούσα συγκυρία είναι πολύ μεγάλο και συνδέεται με την αξιοποίηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου. Μια λειτουργική και διαχρονικά βιώσιμη λύση του Κυπριακού είναι προς όφελος και της ίδιας της Τουρκίας, εφόσον θα προσφέρει την απαιτούμενη σταθερότητα στην περιοχή, έτσι ώστε να επέλθει συμφωνία για ανεμπόδιστη διέλευση μέσα από την κυπριακή ΑΟΖ των σχεδιαζόμενων αγωγών φυσικού αερίου από το Ισραήλ προς την Τουρκία.

Τρίτο, ο δυτικός παράγοντας και ειδικότερα οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. επιθυμούν να δουν να αναδύεται στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου ένα νέο σύμφωνο συνεργασίας Αιγύπτου-Ισραήλ-Κύπρου-Τουρκίας-Ελλάδας, το οποίο θα διασφαλίζει πρωτίστως τις γεωπολιτικές ισορροπίες της περιοχής.

Όλα αυτά υποδηλώνουν, λοιπόν, ότι θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε τις ευνοϊκές συνθήκες για επίλυση του Κυπριακού και να δημιουργήσουμε μια ειρηνική Κύπρο για τα παιδιά μας. Είμαι πεπεισμένος ότι τώρα είναι η ώρα για μια σωστή και βιώσιμη λύση, τώρα είναι η ώρα για να εγκαταλείψει η Τουρκία την Κύπρο.

(more…)

Ο Νίκος Νικολαΐδης πιστεύει ότι η συλλογικότητα – ένα χαρακτηριστικό που αποδίδει στην πόλη του – επιβάλλει να υπάρχει αλλαγή της σκυτάλης του δημάρχου. Και εξηγείται χωρίς περιστροφές: διαβλέπει τον κίνδυνο να παγιωθεί η Λεμεσός ως μια πόλη- περιτύλιγμα. «Είναι μια πόλη με ωραία πρόσοψη αλλά όχι τόσο ωραίο περιεχόμενο», τονίζει στη συνέντευξή του στην «ΠΑ». Παραδέχεται το επίτευγμα του Ανδρέα Χρίστου, χαρακτηρίζοντας ωραίο το παραλιακό μέτωπο, αλλά την ίδια ώρα διαπιστώνει ότι πίσω από αυτή την όμορφη βιτρίνα η Λεμεσός είναι μια πόλη με αρκετά ανοιχτά προβλήματα, ανάμεσα στα οποία τα περιβαλλοντικά, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι τεράστια: από την καθαριότητα και τα ρύπανση της θάλασσας μέχρι την ηχορύπανση και την έλλειψη πρασίνου.
Ο υποψήφιος για τη δημαρχία της Λεμεσού θεωρεί ότι η ανεξάρτητη του υποψηφιότητα αποτελεί το δυνατό του χαρτί στην προσεχή εκλογική αναμέτρηση. Λέει ότι εξήγγειλε την υποψηφιότητά του χωρίς να περιμένει να αρχίσουν τα κομματικά παζάρια και ο διαμοιρασμός των δήμων μεταξύ κάποιων κομμάτων. «Η τοπική αυτοδιοίκηση χρειάζεται σήμερα έναν ανεξάρτητο υποψήφιο» τονίζει ο κ. Νικολαΐδης «και όχι έναν κομματικό υποψήφιο, διότι τα προβλήματα είναι τεράστια και δεν λύνονται μέσα από κομματικές προσεγγίσεις ή κομματικές ντιρεκτίβες».

Συνέντευξη στον ΠΑΥΛΟ ΝΕΟΦΥΤΟΥ

κ. Νικολαΐδη, η Λεμεσός έχει κάνει ήδη μεγάλα βήματα προόδου. Γιατί η σκυτάλη της δημαρχίας να αλλάξει χέρια;
Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της Λεμεσού είναι η συλλογικότητα. Η Λεμεσός προοδεύει συνέχεια γιατί υπάρχει μια συλλογική δουλειά, υπάρχει μια καθολική διάθεση για προσφορά προς την πόλη. Ό,τι γίνεται, γίνεται με τη συμβολή πάρα πολλών παραγόντων, από το δήμαρχο, τους 26 δημοτικούς συμβούλους, τους φορείς και τα οργανωμένα σύνολα τα πόλης, την ιδιωτική και επιχειρηματική πρωτοβουλία, αλλά και από τον ενεργό πολίτη, ο οποίος είτε με τις απόψεις του, είτε με τις εισηγήσεις του προσφέρει προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτή λοιπόν η συλλογικότητα επιβάλλει να υπάρχει αλλαγή της σκυτάλης του δημάρχου, ούτως ώστε όταν κλείνει ένας κύκλος να ανοίγει ένας άλλος κύκλος για την πρόοδο της πόλης. Ξέρετε ο μεγάλος κίνδυνος για τη Λεμεσό είναι να παγιωθεί ως μια πόλη δύο όψεων. Να είναι μια πόλη με ωραία πρόσοψη αλλά όχι με ανάλογα ωραίο περιεχόμενο. Είναι γεγονός η Λεμεσός έχει ένα ωραίο παραλιακό μέτωπο. Είναι όμως εξίσου γεγονός ότι πίσω από αυτή την όμορφη βιτρίνα η Λεμεσός είναι μια πόλη με αρκετά ανοιχτά προβλήματα.
Θα εννοείτε τις δυτικές συνοικίες που μοιάζουν ξεχασμένες. Τι θα κάνετε γι’ αυτό σε περίπτωση εκλογής σας;
Ακριβώς. Υπάρχουν ολόκληρες συνοικίες, από το Ζακάκι μέχρι την Αγία Φύλα, που έμειναν πίσω αναπτυξιακά, πολιτισμικά, οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά. Είναι καιρός λοιπόν αυτές οι συνοικίες να περάσουν στο προσκήνιο, γιατί σε αυτές διαμένει η μεγάλη μάζα των δημοτών. Είναι η ώρα να καλυφθούν τα κενά σε υποδομές, σε δίκτυα υπηρεσιών, να αλλάξει η όψη τους, να αποκτήσουν νέα ποιότητα ζωής οι κάτοικοί τους.
Θα πρέπει χωρίς άλλη καθυστέρηση ο δήμος να στρέψει την προσοχή του και προς αυτή την κατεύθυνση, να προγραμματιστούν έργα και να διεκδικηθεί το μερίδιο από ευρωπαϊκά κονδύλια και γι’ αυτές τις πολύ σημαντικές, αλλά υποβαθμισμένες συνοικίες τα Λεμεσού. (more…)

Ο Εκπροσώπου Τύπου του ΑΚΕΛ, βουλευτής  Στέφανος Στεφάνου μιλά στην «ΠΑ» για τις εξελίξεις στο Κυπριακό, το έργο της Βουλής και το περιβάλλον. Παραδέχεται ότι στην χώρα μας ακόμα υστερούμε πολύ σε ότι αφορά την παιδεία του κοινού προς την κατεύθυνση της ανακύκλωσης, ενώ  την ίδια ώρα τον ανησυχούν, όπως αναφέρει, «Οι προσπάθειες της κυβέρνησης για χαλάρωση των προνοιών για αναπτύξεις εντός ή πολύ κοντά στο δίκτυο ΦΥΣΗ 2000, στο οποίο ανήκει η περιοχή του ΑΚΑΜΑ».

Συνέντευξη στον Παύλο Νεοφύτου

κ. Στεφάνου, πώς βλέπετε να εξελίσσονται οι προσπάθειες λύσης για το Κυπριακό; Κατά την εκτίμησή σας υπάρχει μομέντουμ για το 2016;

Μομέντουμ υπάρχει και διαμορφώνεται από μια σειρά από παράγοντες που δημιουργούν σύγκλιση συμφερόντων διαφόρων σημαντικών παιχτών στο Κυπριακό, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας. Από μόνο του, βέβαια, το μομέντουμ δεν μπορεί να οδηγήσει στη λύση. Για να επιτευχθεί η λύση χρειάζεται οι δύο πλευρές να καταλήξουν σε μια αμοιβαία συμφωνημένη λύση. Άλλη οδός για να γίνει αυτό δεν υπάρχει πέρα από τις διαπραγματεύσεις. Στην εν εξελίξει διαπραγμάτευση έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος, κυρίως εξαιτίας της επαναβεβαίωσης των περισσοτέρων συγκλίσεων Χριστόφια – Ταλάτ, υπάρχει όμως ακόμα πολλή δουλειά να γίνει γιατί υπάρχουν σημαντικές διαφορές και διαφωνίες σε σειρά σημαντικών θεμάτων. Επομένως, δεν μπορούμε στο παρόν στάδιο να πούμε αν θα έχουμε λύση ή όχι. Αυτό θα διαφανεί στο διαπραγματευτικό τραπέζι.

Η αποκατάσταση των ρωσοτουρκικών σχέσεων ποια επίδραση θα έχει κατά τη γνώμη σας στο Κυπριακό;

Η Ρωσία έχει σταθερές θέσεις αρχών στο Κυπριακό μέχρι σήμερα. Ανεξαρτήτως των εξελίξεων και των διακυμάνσεων που έχουν οι σχέσεις της με την Τουρκία, η Ρωσία πάντοτε είναι συνεπής στις θέσεις της. Η ιστορική εμπειρία, λοιπόν, μας λέει ότι η Ρωσία δεν επηρεάζεται στο Κυπριακό από τις σχέσεις της με την Τουρκία. Αυτό, όμως, δεν πρέπει να μας εφησυχάζει με την έννοια ότι τα πάντα αλλάζουν, οι εξελίξεις είναι πολύ δυναμικές, τα συμφέροντα ισχυρά και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει τα επόμενα χρόνια διεθνώς και στην περιφέρειά μας. Το λέω αυτό γιατί εμείς πρέπει να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για λύση, που να στηρίζεται ασφαλώς στο συμφωνημένο πλαίσιο λύσης και στις θέσεις αρχών που έχουμε. Η παρέλευση του χρόνου παγιώνει τα κατοχικά τετελεσμένα και αλλοιώνει τα δεδομένα της λύσης προς το χειρότερο. Σπεύδω να τονίσω ότι αυτό δεν σημαίνει ότι για χάριν του χρόνου πρέπει να θυσιάσουμε το περιεχόμενο. Κάθε άλλο! Θέλουμε μια λύση η οποία να τερματίζει την κατοχή, να επανενώνει τη χώρα και το λαό και να δημιουργεί συνθήκες μόνιμης ειρήνης, ασφάλειας και συνεργασίας.

Πώς θα πρέπει να πορευθεί η Βουλή και το ΑΚΕΛ στα ανοικτά ζητήματα που υπάρχουν, όπως το νομοσχέδιο για την τοπική αυτοδιοίκηση;

Με σοβαρότητα και υπευθυνότητα μακριά από μικροκομματικές και μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Θα καταφέρει να το κάνει αυτό; Να μου επιτρέψετε να πω ότι δεν είμαι τόσο αισιόδοξος επειδή υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που δυστυχώς έχουν στην προτεραιότητά τους τα στενά κομματικά συμφέροντα αντί το γενικότερο καλό. Το ΑΚΕΛ θα συνεχίσει να πολιτεύεται υπεύθυνα και δημιουργικά. Το θέμα της μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ένα από αυτά που έχουν ταλαιπωρηθεί εξαιτίας των μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων και σ’ αυτό πρέπει να μπει ένα τέλος. Είμαστε υπέρ μιας μεταρρύθμισης η οποία να ενισχύει το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ταυτόχρονα να τον απαλλάσσει από τις όποιες στρεβλώσεις αντιμετωπίζει. Προς αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε.

Ενώ η Κύπρος έχει υποχρέωση, με βάση Ευρωπαϊκή Οδηγία, να προωθεί τη διαλογή των αποβλήτων στην πηγή, αυτή τη στιγμή γίνεται μόνο διαχωρισμός υλικών PMD, γυαλιού και χαρτιού. Γιατί ως Κύπρος δεν εκπαιδεύουμε τον κόσμο να διαχωρίζει τα οικιακά του απόβλητα και επιλέγουμε να κατασκευάζουμε μονάδες ΟΕΔΑ;

Αυτό αποτελεί γεγονός, στη χώρα μας και παρόλο που έχουν επιτευχθεί πολλά όσον αφορά τη νομοθεσία και την εφαρμογή της, εξακολουθούν να υπάρχουν προβλήματα και αδυναμίες, καθώς ο όγκος των αποβλήτων εξακολουθεί να αυξάνεται. Τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό, εξακολουθεί να εφαρμόζεται η υγειονομική ταφή για υπερβολικά μεγάλο όγκο αποβλήτων, και η επαναχρησιμοποίηση ή η ανακύκλωση των αποβλήτων εξακολουθεί να είναι σε υπερβολικά χαμηλά επίπεδα. Πρέπει να παραδεχθούμε ότι ακόμα υστερούμε πολύ σε ότι αφορά την παιδεία του κοινού προς αυτή την κατεύθυνση, αν και τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει τεράστια βήματα. Σίγουρα οφείλουμε ως κράτος και κοινωνία να εκπαιδεύσουμε τον κόσμο να διαχωρίζει τα οικιακά του απόβλητα, αλλά για το ΑΚΕΛ η λύση έγκειται στην επεξεργασία μιας ολοκληρωμένης  στρατηγικής για τη βιώσιμη διαχείριση των πόρων, με καθορισμό των συγκεκριμένων προτεραιοτήτων και τη μείωση της κατανάλωσης.

Στις 13 Σεπτεμβρίου έχουν εξεταστεί οι επιπτώσεις στο περιβάλλον για την κατασκευή και λειτουργία κατασκηνωτικού χώρου στην κοινότητα του Νέου Χωριού, εντός της χερσονήσου του Ακάμα, στην τοποθεσία Βέρικον. Γενικά ο Ακάμας κινδυνεύει από τις φιλοδοξίες ιδιωτών;

Όπως είναι γνωστό ετοιμάστηκε το Διαχειριστικό Σχέδιο για τον Ακάμα, επί διακυβέρνησης Χριστόφια,  και είχε γίνει αποδεκτό από την πλειοψηφία τόσο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων αλλά και των Κοινοτήτων της Περιοχής. Ένα διαχειριστικό σχέδιο το οποίο προστάτευε την μοναδικό φυσικό περιβάλλον του Ακάμα, αλλά ταυτόχρονα έδινε τα απαραίτητα κίνητρα για ανάπτυξη των γύρω κοινοτήτων. Οι προσπάθειες της κυβέρνησης για χαλάρωση των προνοιών για αναπτύξεις εντός ή πολύ κοντά στο δίκτυο ΦΥΣΗ 2000, στο οποίο ανήκει η περιοχή του ΑΚΑΜΑ, όχι μόνο μας προβληματίζουν αλλά μας φοβίζουν. Τα τελευταία χρόνια  είμαστε μάρτυρες της παράνομης  και ανεξέλεγκτης κατασκήνωσης που προκαλεί κάθε χρόνο απαράδεκτη εικόνα ρύπανσης στην περιοχή. Το κατά πόσον η νομιμοποίηση της θα επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα και θα προστατεύει την περιοχή παραμένει ένα μεγάλο ερώτημα. Οι τοποθεσίες για τέτοιου είδους αναπτύξεις πρέπει να επιλέγονται μετά από σωστή μελέτη επιπτώσεων τόσο στο ίδιο το περιβάλλον αλλά κυρίως και για τις κοινότητες.  Ο Ακάμας αποτελεί μοναδικό οικότοπο τόσο σε Εθνικό όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, και γι’ αυτό το λόγο η πολιτεία οφείλει να εξεύρει εκείνη τη λύση η οποία θα διασφαλίσει το μέλλον μια τέτοιας περιβαλλοντικής σημασίας περιοχή.

Παρακολουθώ με ανησυχία και συνάμα με δόση αηδίας τα όσα τεκταίνονται ενόψει δημοτικών εκλογών (σιγά που δεν θα γίνονταν) με όλους αυτούς που συνωστίζονται για να αναρριχηθούν σε μια καρέκλα, ή να τη διατηρήσουν. Τσακωμοί, αγγρίσματα, τσουνιάσματα στα κόμματα, μεταξύ υποψηφίων, μεταξύ ηγεσίας και απογοητευμένων, μεταξύ ανταρτών με τα κόμματά τους. Δυστυχώς δεν έμαθε κανείς τίποτα από τα σκάνδαλα που βγήκαν στη φόρα με πρωταγωνιστές δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους, με αρκετούς να δικάζονται, κάποιοι να είναι φυλακή. Δεν φαίνεται να έγινε αντιληπτό πόση είναι η ευθύνη να υπηρετείς τα κοινά είτε από τη θέση του δημάρχου, είτε του δημοτικού συμβούλου, ακόμη και του κοινοτάρχη ή του αζά και πόσο δεν πρέπει να ενδίδεις σε πειρασμούς. Διερωτώμαι αλήθεια τι ωθεί τους τόσους δελφίνους να μπαίνουν στη διαδικασία να διεκδικούν, κάποιοι -θα το δείτε- θα ξοδέψουν πολλά για να το πετύχουν, γιατί να θέλουν να βάλουν στο κεφάλι τους τις τόσες σκοτούρες της θέσης. Χωρίς καν να έχουν να προτείνουν κάτι στους δημότες. Γιατί, μην μου πείτε ότι ετοιμάζονται προγραμματικές εξαγγελίες και δεν το πήρα χαμπάρι! Υπογραμμίζω ότι με όσα γράφω ουδόλως μειώνω το έργο τοπικών αρχόντων που πραγματικά έδωσαν την ψυχή τους για την πόλη ή ακόμη και το χωριό τους. Αλλά, επανέρχομαι, το να θέλουν τόσοι πολλοί να διεκδικήσουν μια τέτοια θέση, μάλλον εδράζεται στο γεγονός ότι βλέπουν τα οφέλη που έχουν να κερδίσουν. Και δεν εννοώ τον μισθό της θέσης αλλά πολλά άλλα και πέραν της δόξας και φήμης. Και τα κόμματα που σπεύδουν να προτείνουν δημάρχους, τα ξέρουν καλά τα πιο πάνω. Γιατί αλλιώς θα άφηναν τους δημότες να αποφασίσουν μεταξύ ανεξάρτητων υποψηφιοτήτων χωρίς να καπελώνουν τα σίγουρα άλογα. Βλέπουμε πολλούς να αλλάζουν στρατόπεδα, τη μια πενταετία να βγαίνουν με το ένα κόμμα, την άλλη με το άλλο, ύστερα αντιπαραβάλλουμε τα έργα που αφορούν την περιοχή την οποία διεκδικούν και κάνουμε συνειρμούς στο γιατί το κάνουν αυτό και γιατί να τους διεκδικούν τα κόμματα. Είναι κρίμα και συνάμα ντροπή να διεκδικείς για σένα και όχι για τα κοινά που καλείσαι να υπηρετήσεις. Είναι κρίμα και συνάμα ντροπή για τα κόμματα με τις επιλογές τους να αποκλείουν ανθρώπους που θα ήθελαν πραγματικά να προσφέρουν αλλά δεν είναι σε θέση να τα βάλουν με το κατεστημένο γιατί δεν ξέρουν πώς να παίξουν το παιγνίδι. Ευχή μου οι δημότες και όσοι διαμένουν σε κοινότητες να κάνουν τις επιλογές τους με γνώμονα τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από κάθε υποψηφιότητα γυρίζοντας την πλάτη στα κόμματα. Δεν αφορούν τα κόμματα τα εσωτερικά μιας πόλης, η ανάπτυξη και η ευμάρειά της. Αν τα αφορούσαν, θα έκαναν πίσω αφήνοντας πετυχημένους δημάρχους και κοινοτάρχες να συνεχίσουν το έργο τους και όχι να σπεύσουν να το καπαρώσουν….

«Να σχεδιάσουμε από την αρχή μια νέα ενεργειακή πολιτική»

«Παράλληλα και με την έλευση του φυσικού αερίου, να σχεδιάσουμε από την αρχή μια νέα ενεργειακή πολιτική με όφελος για τον πολίτη, εντάσσοντας στο πλάνο μας και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και την εξοικονόμηση ενέργειας, ρυθμίζοντας παράλληλα και το θέμα των τιμών των καυσίμων», αναφέρει στη συνέντευξή του στην «Πράσινη Ασπίδα» ο βουλευτής Λευκωσίας του ΔΗΣΥ Σόλωνας Κασίνης. Ο ίδιος πιστεύει ότι «το φυσικό αέριο μπορεί να αποτελέσει μια γερή βάση για λύση του Κυπριακού, καθώς και το «θεμέλιο λίθο» για την οριστική θωράκιση της χώρας μας από οικονομική ή άλλη κρίση. Επίσης, ως μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της βουλής, μιλά στην «ΠΑ» και για τα βαθιά αίτια που οδήγησαν στην περιβαλλοντική καταστροφή της Σολέας, αλλά και για το ενδεχόμενο απόδοσης ευθυνών.

Συνέντευξη στον ΠΑΥΛΟ ΝΕΟΦΥΤΟΥ

Στις 22 Ιουλίου θα λήξει η διορία των ενδιαφερομένων να υποβάλουν τις προτάσεις τους για χορήγηση αδειών για γεωτρήσεις στα τεμάχια 6,8 και 10. Συνεχίζετε ακόμη να θεωρείτε πολύ τολμηρή την απόφαση της κυβέρνησης για διεξαγωγή του 3ου γύρου αδειοδοτήσεων;

Μέχρι τότε θα πρέπει να αναμένουμε για να δούμε κατά πόσο το μεγάλο ενδιαφέρον από διεθνείς εταιρείες, που φέρεται ότι υπάρχει σήμερα, θα εκδηλωθεί και με πραγματικές προτάσεις που θα είναι και συμφέρουσες για την Κύπρο. Όπως ανέφερα και σε παλαιότερες συνεντεύξεις, η απόφαση της Κυβέρνησης για διεξαγωγή 3ου γύρου αδειοδοτήσεων, κρίνοντας τη χρονική στιγμή που αυτή πάρθηκε, ήταν τολμηρή. Από τη μία είναι οι διεθνώς χαμηλές τιμές του πετρελαίου που δεν επιτρέπουν στις εταιρείες να διαθέσουν μεγάλα ποσά σε ερευνητικές δραστηριότητες και από την άλλη έχουμε τις τρέχουσες διακοινοτικές συνομιλιες για το Κυπριακό. Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες σχετικά με το τι ενδεχομένως να ελέχθη μεταξύ των δύο μερών για το όλο θέμα. Η θέση μου σε κάθε περίπτωση είναι ότι η Κυβέρνηση όφειλε να αξιολογήσει όλα τα δεδομένα και πιστεύω ότι έχει αξιολογήσει τα δεδομένα, στα πλαίσια και της απόφασης που έλαβε το Υπουργικό Συμβούλιο για να προχωρήσει στην προκήρυξη του 3ου γύρου αδειοδοτήσεων.

Χωρίς τη λύση του Κυπριακού θα μπορούσε να αξιοποιηθεί το φυσικό αέριο;

Συνεχής στόχος μας πρέπει να είναι η αναπτυξιακή μας προοπτική μέσα από την αξιοποίηση των ανταγωνιστικών μας πλεονεκτημάτων και ειδικά των υδρογονανθράκων. Ώστε το αποτέλεσμα να έχει νόημα και για τον απλό πολίτη και για τον επιχειρηματία και για τη διεθνή θέση της χώρας μας. Με τη σωστή αξιοποίησή του, το φυσικό αέριο μπορεί να συμβάλει στη μείωση του κόστους της ενέργειας σε πολλούς τομείς. Επίσης, το φυσικό αέριο μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη και προσέλκυση επενδύσεων και να κτίσει ισχυρές, μακρόχρονες διεθνείς συμμαχίες. Το φυσικό αέριο μπορεί επίσης να αποτελέσει μια γερή βάση για λύση του Κυπριακού, αλλά και μια πολύτιμη πλατφόρμα βιώσιμης και μακροπρόθεσμης ανάπτυξης, το «θεμέλιο λίθο» για την οριστική θωράκιση της χώρας μας από οικονομική ή άλλη κρίση. Η μεγαλειώδης προσπάθειά του να καταστούμε μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα, να βρούμε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του εθνικού θέματος και να θεωρούμαστε σοβαροί και αξιόπιστοι σε φίλους, συμμάχους και στην ευρύτερη περιοχή, αναγνωρίζεται πλέον από όλους που προσδοκούν σε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού και βεβαίως μια ενιαία Κύπρο. Η λύση του Κυπριακού θα βοηθούσε στην αξιοποίηση του φυσικού αερίου, αποφεύγοντας ταυτόχρονα τυχόν παράνομες παρεμβάσεις και διεκδικήσεις της Τουρκίας. Αυτό όμως δεν μπορεί να αποκλείει τις νόμιμες ενέργειες της Κύπρου και την απολύτως θεμιτή εκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Είναι κυριαρχικό μας δικαίωμα που αναγνωρίζεται διεθνώς από όλους. Από την άλλη πλευρά, η παραγωγή και αξιοποίηση του φυσικού αερίου θα ενισχύσει τη θέση της Κύπρου και σε πολιτικό / γεωστρατηγικό επίπεδο, ώστε να μπορεί να διαπραγματεύεται με καλύτερους όρους.

Πολλοί πιστεύουν ότι τελικά, ίσως να είναι ασύμφορη η αξιοποίηση του φυσικού αερίου και των κοιτασμάτων πετρελαίου. Και αυτό λόγω της πτώσης της τιμής στη διεθνή αγορά και του υψηλού κόστους που συνεπάγεται η εξόρυξη και η μεταφορά του στις μεγάλες αγορές.

Όσον αφορά την πτωτική τάση στις τιμές του πετρελαίου διεθνώς, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι αυτό επηρεάζει σε κάποιο βαθμό και τις τιμές του φυσικού αερίου. Είναι όμως επίσης γεγονός ότι αυτά τα επίπεδα τιμών δεν θα παραμείνουν χαμηλά για πάντα. Αναμένεται ότι, μέχρι να αρχίσει η παραγωγή φυσικού αερίου από το «Αφροδίτη», ενδεχομένως να ανακάμψουν οι τιμές. Επιπλέον, τα συμβόλαια πώλησης φυσικού αερίου είναι κυρίως μακροχρόνια και ως εκ τούτου η τιμή του φυσικού αερίου που θα εμπορεύεται μέσω μακροχρόνιων συμβολαίων δεν θα επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τις σημερινές τιμές, σε αντίθεση βέβαια με τις απευθείας πωλήσεις ή τα βραχυπρόθεσμα συμβόλαια. Πέραν από την προοπτική για εξαγωγές στις διεθνείς αγορές, υπάρχει η δυνατότητα καθώς και το απαιραίτητο δυναμικό για χρήση του φυσικού αερίου (και πετρελαίου) στην εγχώρια αγορά και στις βιομηχανίες μας. Μπορεί, στο άμεσο μέλλον, το φυσικό αέριο να αξιοποιηθεί για την παραγωγή μεθανόλης αλλά και στους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ μακροπρόθεσμα να χρησιμοποιηθεί σε βιομηχανίες, στα νοικοκυριά αλλά και στις μεταφορές.

Διαβλέπετε κάποιους σοβαρούς στόχους της Κύπρου στην εσωτερική αγορά, τόσο όσον αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (φωτοβολταϊκά, αιολικά πάρκα); Σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε, κατά την εκτίμησή σας, όσον αφορά αυτή την προσπάθεια;

Το φυσικό αέριο μπορεί, έπειτα από την παραγωγή και χρήση του στην εγχώρια βιομηχανία, σιγά σιγά να αρχίσει να εφαρμόζεται και σε άλλους τομείς, όπως στην αυτοκινήση, στον οικιακό τομεά, στον γεωργικό τομέα κτλ. Παράλληλα, ο τομέας των ΑΠΕ στην Κύπρο είναι ένας τομέας όπου υπάρχει μεγάλο δυναμικό αξιοποίησης και άρα μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό να δοθεί επίσης έμφαση προς ένα αναβαθμισμένο ρόλο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι η Κύπρος βρίσκεται σε σημείο όπου οριακά ξεπερνά τον ενδιάμεσο (μη δεσμευτικό) στόχο ανά έτος σε ότι αφορά τη διείσδυση των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή. Ενδεικτικά, για το 2015, η διείσδυση των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή ήταν στο 8,5% (σε σχέση με τον ενδιάμεσο στόχο του 8,4% για το 2015), ενώ η συνεισφορά των ΑΠΕ στην τελική κατανάλωση ενέργειας για το 2014 ήταν στο 8,7% (σε σχέση με τον ενδιάμεσο στόχο του 7.45% για το 2015-2016). Ο εθνικός (υποχρεωτικός) στόχος για την Κύπρο έχει οριστεί στο 13% συνεισφορά των ΑΠΕ στην τελική κατανάλωση ενέργειας μέχρι το 2020, ενώ ο αντίστοιχος στόχος που αφορά τη διείσδυση των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έχει οριστεί στο 16% μέχρι το 2020. Άρα φαίνεται ότι μπορεί να βρισκόμαστε σε καλό δρόμο, λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι εντός των επόμενων ετών αναμένεται να υλοποιηθούν και άλλα μεγάλα πάρκα ΑΠΕ, κυρίως φωτοβολταϊκά / ηλιοθερμικά και αιολικά, εντούτοις όμως δεν πρέπει να εφησυχαζόμαστε, αφού απέχουμε κατά πολύ ακόμη από τους στόχους του 2020. Πρέπει, παράλληλα και με την έλευση του φυσικού αερίου, να σχεδιάσουμε από την αρχή μια νέα ενεργειακή πολιτική με όφελος για τον πολίτη, εντάσσοντας στο πλάνο μας και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και την εξοικονόμηση ενέργειας, ρυθμίζοντας παράλληλα και το θέμα των τιμών των καυσίμων.

Η Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής θα ασχοληθεί με το θέμα των πυρκαγιών σε Αργάκα και Σολέα;

Αρχικά, αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη Συνεδρία της Ολομέλειας της Βουλής στις 23/06/2016, έγινε ειδική αναφορά στις πρόσφατες πυρκαγιές στην περιοχή Σολέας και στους δασοπυροσβέστες που έχασαν τη ζωή τους. Όσον αφορά το πιο πάνω ερώτημα σας, σας πληροφορώ ότι με απόφαση των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών Εσωτερικών, Γεωργίας και Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος για Αυτεπάγγελτη Εξέταση, η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Περιβάλλοντος συνεδρίασε εκτάκτως από κοινού με την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Γεωργίας και Φυσικών Πόρων και την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εσωτερικών στις 30/06/2016, για τη συζήτηση του θέματος «Οι συνέπειες των πρόσφατων καταστροφικών πυρκαγιών. Μέτρα πρόληψης και αποκατάστασης.». Στην εν λόγω συνεδρίαση κλήθηκαν να παραστούν οι Υπουργοί Οικονομικών, Εσωτερικών, Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος και Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, ο Αρχηγός Αστυνομίας, εκπρόσωποι του Υπουργείου Άμυνας, ο Διευθυντής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Κύπρου, ο Αναπλ. Διοικητής της Πολιτικής Άμυνας του Υπουργείου Εσωτερικών, ο Διευθυντής του Τμήματος Δασών και ο Διευθυντής του Τμήματος Περιβάλλοντος.

Όσον αφορά την αντιμετώπιση αυτών των καταστροφών, τι νομίζετε ότι έφταιξε και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε;

Σίγουρα έπαιξαν ρόλο πολλοί και διάφοροι παράγοντες, ορισμένοι ελεγχόμενοι και άλλοι μη ελεγχόμενοι. Πρέπει όλοι μας να αποδεχτούμε το γεγονός ότι ήταν μια άτυχη στιγμή που, όπως εκτυλίχθηκε μέσα από την κακή συγκυρία γεγονότων και παράγοντων (ανθρώπινων και φυσικών), οδήγησε σε μεγάλη καταστροφή. Τέτοια γεγονότα και τέτοιοι παράγοντες πιστεύω ήταν το δύσβατο της περιοχής, οι δυνατοί κατά διαστήματα ανέμοι, οι πολλές, διάσπαρτες και απόμακρες εστίες πυρκαγιάς, το πυκνό δάσος, οι παρακείμενες κατοικημένες περιοχές (που έπρεπε πρωτίστως να προστατευθούν), η εμπλοκή πολλών και διαφορετικών ειδικοτήτων/σωμάτων στη δασοπυρόσβεση (που έκανε δυσκολότερο το έργο του συντονισμού και επικοινωνίας), η απώλεια ενός έγκαιρου μηχανισμού πρόληψης μεγάλης πυρκαγιάς και ενός ολοκληρωμένου πλάνου αντιμετώπισης τέτοιων φαινομένων, η κακή ίσως εκτίμηση της αρχικής κατάστασης και λανθασμένη πρόβλεψη της μετεξέλιξης της πυρκαγιάς, η απουσία κατάλληλων αντιπυρικών ζωνών (ειδικότερα περιμετρικά των κατοικημένων περιοχών), η απουσία κατάλληλου αριθμού πτητικών μέσων σε συνδυασμό με την αργοπορία στην άφιξη τέτοιας μορφής βοήθειας από το εξωτερικό (ενώ πολύ ορθά και έγκαιρα η Κυβέρνηση ζήτησε εξωτερική βοήθεια), η απουσία ετοιμότητας αντιμετώπισης τέτοιων φαινομένων, η απώλεια διαπαιδαγώγησης και επιμόρφωσης του κοινού σε θέματα πρόληψης δασοπυρκαγιάς και δασοπυρόσβεσης (ιδιαίτερα των κατοίκων ορεινών και ημιορεινών δασικών περιοχών) και η κακή ίσως προετοιμασία όλων μας στην αντιμετώπιση κρίσεων και μεγάλων καταστροφών. Πρέπει όμως να αναγωρίσουμε το ηρωϊκό έργο των δασοπυροσβεστών, εθελοντών, κατοίκων και άλλων που συνέβαλαν στην κατάσβεση της πυρκαγιάς, που καμία εύθυνη δεν μπορεί να έχουν για τα πιο πάνω.

Κατά τη γνώμη σας θα πρέπει να αποδοθούν ευθύνες;

Θα πρέπει να δούμε πρώτα πού θα καταλήξουν και τι θα καταδείξουν οι όποιες έρευνες γίνουν σχετικά με τα αίτια της πυρκαγιάς. Εάν χρειαστεί και όπου υπάρχει τέτοιο ζήτημα, θα πρέπει όντως να αποδοθούν ευθύνες. Πρωτίστως όμως, θα πρέπει να αποκατασταθεί η ζημιά που έγινε στο φυσικό περιβάλλον και να αποζημειωθούν όπου έχουν πληγεί, οι πολίτες και ιδιωτικές περιουσίες, μέσα από τα σχετικά μέτρα και δράσεις που θα αποφασίσουν οι αρμόδιοι. Επίσης, χρειάζεται να γίνουν ουσιαστικά βήματα και να υιοθετηθούν συγκεκριμένες δράσεις, ως προς την πρόληψη/αποφυγή τέτοιων μεγάλων πυρκαγιών στο μέλλον.