«Ευχαριστούμε τον Δήμο Λευκωσίας για το εξαιρετικό επίπεδο καθαριότητας στο ακριτικό Καϊμακλί και την παροχή κινήτρων για διαβίωση στην περιοχή». Πολίτης του Δήμου αναρτώντας και σχετικές φωτογραφίες στο facebook εκθέτει τον δήμο της πρωτεύουσας. Μα ποιος συγκινείται; Ένας απέραντος σκουπιδότοπος η Κύπρος, με τα κεντρικά… γραφεία, μόνο στο Κοτσιάτη. Ντροπή σας.
Του Κυριάκου Ανδρέου
Πάνε δύο μήνες που εφαρμόστηκε το μέτρο για μείωση των πλαστικών σακούλων. Βγήκε κανείς να μας πει πως ελέγχεται η εφαρμογή του μέτρου, πόσα χρήματα εισπράχθηκαν, που πάνε και τι γίνονται; Ψιλά γράμματα θα μου πείτε μετά και τις τελευταίες εξελίξεις με τη Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα που «κατάπιε» 30 εκατ. από ανυποψίαστους πολίτες. Είναι και η ερευνητική επιτροπή που τρέχει και αναδεικνύει σημεία και τέρατα. Ποιος συγκινείται; Μια ανακύκλωση διεφθαρμένων η ζωή μας. Μας διοικούν παρασκηνιακά και οι μαριονέτες τους υπακούνε. Από το μεγαλύτερο σκάνδαλο μέχρι τα μικρά γράμματα στα συμβόλαια κάθε τύπου. Σιχάθηκε η ψυχή μου. Η οικονομική κρίση τίποτε δεν μας άφησε. Με το που βγήκαμε από το καβούκι της ξεκίνησαν οι αχόρταγοι να ρημάζουν πάλι τον τόπο και τους πολίτες του. Ούτε καν με το Κυπριακό ασχολείται κανείς πλέον σοβαρά. Ακόμη και αυτό αντικρίζεται πλέον μέσα από οικονομικό φακό. Πόσα δίνουμε από εκεί, πόσα αφήνουν από εδώ ποιοι πλήττονται και αναλόγως ασκείται πολιτική. Στο προσκήνιο αλλά κυρίως και πάντα παρασκηνιακά. Είναι και αυτοί οι βουλευτές μας που κάνουν τους καμπόσους εκ των υστέρων, όπως η πληρωμένη διαφήμιση, ή η τοποθέτηση προϊόντος. Μπας και φύγουν τα φώτα της δημοσιότητας από πάνω τους. Είναι αυτοί που θα θυμηθούν όταν σκάσει και το σκάνδαλο με τις σακούλες και τα 6 σεντ να συνεδριάσουν. Για να που αν και εφόσον… Τώρα τι κάνουν; Τώρα βλέπουν τους συμψηφισμούς της ΣΚΤ αφού έγιναν και αφού γνώριζαν που πάει το πράμα. Βούρδουλα θέλουν όλοι. Όλοι. Μα στην τελική ποιος ευθύνεται; Οι ψηφοφόροι βεβαίως. Εγώ και εσύ και αυτοί που τηρούν αποχή. Εγώ και εσύ και αυτοί που ασκούν κριτική από τον καναπέ. «Που ήταν τούτοι ούλλοι όταν γινόταν το κούρεμα;». Ξέρετε πόσες φορές το έχω ακούσει από συμπολίτες μας εις απάντηση της μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας των εκπαιδευτικών; Όλοι έχουμε κάτι να πούμε, αυτό που δεν αντιλαμβανόμαστε είναι πως η μαζικότητα οδηγεί σε κωλότουμπες. «Εσύ που ήσουν κύριε;», η απάντηση που αφοπλίζει. Διότι αν κάθε φορά που διαβάζαμε για ένα σκάνδαλο, κάθε φορά που έσκαγε δημόσια μια εγκληματική ενέργεια λευκών κολάρων κατεβαίναμε στους δρόμους όπως έπραξαν οι εκπαιδευτικοί- δεν εξετάζω εδώ το δίκαιο των αιτημάτων τους- δεν θα ήμασταν σήμερα σε αυτό το χάλι. Και δεν θα παρακολουθούσαμε ανήμποροι να αντιδράσουμε τις φυλακίσεις για το θεαθήναι 5-6 που έχουν τα καλά της κοιλίας τους ακόμη και για εκείνη την βραχεία διαμονή τους στις φυλακές. Όλα αυτά την ώρα που σε λίγα χρόνια μπορεί και να μην υπάρχει αντικείμενο συζήτησης με τις κλιματικές αλλαγές που συντελούνται. Μα ποιον κόφτει σιόρ. Φάτε να φάμε να σπάσουμε. Απόγνωση….
Μια φωτογραφία από το Θρονί της Παναγιάς. Ένα πακέτο τσιγάρα που αντί να καταλήξει σε ένα σκουπιδοτενεκέ κοσμεί τα δέντρα της περιοχής. Και τί έγινε! Εδώ τα καίμε θα σκεφτούμε να τα βρωμίσουμε λιγουλάκι… Ντροπή μας.
Τα βλέμματα όλων αυτήν την περίοδο είναι στραμμένα στο Μουντιάλ και στους αγώνες που διεξάγονται καθημερινά στα γήπεδα της Ρωσίας. Αρκετές είναι οι ομάδες που λάμπουν στον αγωνιστικό χώρο και αρκετοί οι ποδοσφαιριστές που συγκεντρώνουν τα βλέμματα. Οι κάμερες στρέφονται συχνά-πυκνά στις αντιδράσεις των παικτών του πάγκου και των προπονητών, καθώς και στις ωραίες παρουσίες στις κερκίδες. Ωστόσο, την παράσταση μέχρι στιγμής έκλεψαν… φίλαθλοι, και αυτοί δεν ήταν άλλοι από τους Ιάπωνες φιλάθλους, οι οποίοι μετά τον αγώνα της ομάδας τους με την Κολομβία, και αφού πανηγύρισαν τη νίκη τους, έβγαλαν τις μεγάλες σακούλες που είχαν πάρει μαζί τους και μάζεψαν τα σκουπίδια από τις κερκίδες. Και όχι μόνο τα μάζεψαν, αλλά καθάρισαν σχολαστικά παρακαλώ! Στην Κύπρο δεν έχουμε δει ποτέ να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Διαλέξτε έναν αγώνα του κυπριακού πρωταθλήματος, οποιονδήποτε, και παρακολουθήστε τι κάνουν οι Κύπριοι φίλαθλοι μετά το τέλος του αγώνα. Αφήνουν τα σκουπίδια τους στις κερκίδες και περιμένουν κάποιον άλλον να πάει να τα μαζέψει, γιατί δεν θεωρούν ότι είναι δική τους δουλειά, γιατί δεν θεωρούν ότι είναι απαραίτητο να μαζέψουν τα σκουπίδια τους και να τα ρίξουν στους κάδους ανακύκλωσης. Και αυτή η συμπεριφορά δεν παρουσιάζεται μόνο στα γήπεδα, αλλά και σε συναυλίες, σε αρχαία θέατρα μάλιστα… που είναι και μνημεία και που μας αρέσει να πηγαίνουμε κάποτε γιατί… είμαστε και κουλτουριάδηδες και εκτιμούμε και τον πολιτισμό, του οποίου αφήνουμε τα σκουπίδια μας για να μην μας ξεχάσει! Οι Ιάπωνες, απ’ την άλλη, σύμφωνα με διεθνή μέσα ενημέρωσης, δεν είναι η πρώτη φορά που καθαρίζουν τις κερκίδες από τα σκουπίδια τους, είναι συνήθεια γι’ αυτούς, πάντα το κάνουν. Η καθαριότητα, προφανώς, και η οικολογική συνείδηση αποτελούν στοιχεία του πολιτισμού τους. Κι αυτά τα στοιχεία έκαναν ολόκληρο τον πλανήτη που παρακολουθεί το Μουντιάλ να υποκλιθεί στον ιαπωνικό πολιτισμό. Είναι θέμα καλλιέργειας οικολογικής συνείδησης, για την οποία εμείς έχουμε πολύ δρόμο ακόμα…
Και νά που η άνοιξη τελειώνει και μπαίνουμε με φόρα και υψηλές θερμοκρασίες στο ζεστό κυπριακό μας καλοκαιράκι. Ο καιρός άρχισε πλέον να… μυρίζει θάλασσα και όλοι μας κάνουμε σχέδια για το πώς θα καταφέρουμε να περάσουμε όσο πιο πολλές ώρες γίνεται στις υπέροχες παραλίες μας, οργανωμένες και μη, όπως κάνουμε κάθε χρόνο. Ωστόσο, αυτές τις στιγμές της ξεγνοιασιάς πρέπει να θυμόμαστε πως υπάρχουν οργανωμένες παραλίες που υφίστανται παράνομα, καθώς οι διαχειριστές τους δεν έχουν πάρει άδεια ή αγνόησαν τη νομοθεσία θέτοντας σε κίνδυνο το φυσικό περιβάλλον. Ας μην στηρίξουμε, λοιπόν, παρόμοια περιστατικά και καλό είναι όταν περιέρχονται στην αντίληψή μας να τα καταγγέλλουμε στην αρμόδια αρχή, με την ελπίδα να σωθεί ό,τι σώζεται. Επιπλέον, ας θυμόμαστε πως όπου και να επιλέξουμε να περάσουμε στιγμές χαλάρωσης, θάλασσα ή βουνό, οπωσδήποτε πρέπει να σεβαστούμε το περιβάλλον. Επομένως, πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου ότι δεν πρέπει να αφήσουμε κανένα ανθρώπινο ίχνος πίσω μας με την αποχώρησή μας από τη φύση, γι’ αυτό και λαμβάνουμε τα απαραίτητα μέτρα ώστε να μαζεύουμε όλα τα σκουπίδια και να τα ρίχνουμε στους πλησιέστερους κάδους ανακύκλωσης. Η φύση δεν χρειάζεται… ανθρώπινα σουβενίρ για να μας θυμάται, πόσω μάλλον βάρβαρες συμπεριφορές, σαν αυτές που βλέπουμε συχνά απέναντι στις χελώνες. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι είναι ευαίσθητες και ενοχλούνται με την οχληρία. Επιβάλλεται να θυμόμαστε, λοιπόν, ότι δεν πρέπει να κατασκηνώνουμε σε περιοχές που γίνεται εκκόλαψη χελωνών, αλλά ούτε και να προσπαθούμε να τις πιάσουμε. Έχουμε υποχρέωση να καθαρίζουμε το περιβάλλον που επισκεπτόμαστε και να μην προκαλούμε καταστροφές σε αυτό, μόνο έτσι θα το έχουμε και θα το χαιρόμαστε. Μόνο έτσι οι παραλίες μας θα συνεχίσουν να κερδίζουν τη γαλάζια σημαία και άλλες διακρίσεις. Επομένως, θυμόμαστε και φέτος… Όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες, ακτές και βουνά… Ας δείξουμε ότι κάναμε ένα πολιτισμικό βήμα προόδου…
ΥΓ: Ελπίζουμε όντως ο Δήμος Λεμεσού να έχει λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε οι παραλίες της πόλης να μην παρουσιάσουν και φέτος την περσινή άθλια εικόνα!
Λες και δεν συμβαίνει τίποτα γύρω μας. Με μεγάλη ευκολία επιμένουμε να πετάμε σκουπίδια και άλλα υλικά τα οποία εύκολα μπορούν να ανακυκλωθούν. Μικροί και μεγάλοι θησαυροί που όσο και να μην μας γεμίζουν το μάτι ωστόσο μπορούν να βοηθήσουν στα μέγιστα το περιβάλλον αλλά και τις τσέπες μας. Αλλού τα σκουπίδια τα αξιοποιούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, δηλαδή για παραγωγή ενέργειας, ωστόσο εμείς στην Κύπρο επιμένουμε ακόμα να τα θάβουμε και να πληρώνουμε τα πρόστιμα.
Απίστευτες οι εικόνες στους αυτοκινητόδρομους. Ιδιαίτερα σε σημεία που έχουν κοπεί τα χόρτα και αποκαλύπτεται η βρωμιά. Μπουκάλια νερού, τενεκεδάκια, χαρτιά, κουτιά και πολλά άλλα σκουπίδια βρίσκονται δεξιά και αριστερά των δρόμων. Τόσο δύσκολο είναι δηλαδή να κρατήσετε στο αυτοκίνητό σας τα άδεια μπουκάλια και να τα πετάξετε όταν πλέον θα φτάσετε στον προορισμό σας. Δεν είναι σκουπιδότοποι οι αυτοκινητόδρομοι.
Η φώτο που μας έστειλε αναγνώστρια από κεντρική λεωφόρο του Στροβόλου. Το skip τοποθετημένο επάνω στο πεζοδρόμιο εμποδίζει τη διέλευση πεζών. Πολύ περισσότερο ΑΜΕΑ και μωρών σε καρότσι. Η τοποθέτηση του skip για το μάζεμα μπάζων παρακείμενου κτιρίου μπορεί κάλλιστα να χαρακτηρίσει την ίδια την ενέργεια. Κάποιοι είναι για τα μπάζα. Οι αρχές ωστόσο τι κάνουν; Αν επιβάλλονταν πρόστιμα θα είχαμε τέτοιες εικόνες ντροπής;
Πόσο καιρό να περιμένουν τους αρμόδιους να καθαρίσουν τα όσα κάποιοι ανεγκέφαλοι πέταξαν στο χωριό τους γύρω από κάδους; Πόσο καιρό να βλέπουν αυτό το άθλιο θέαμα και να αναδύεται δυσοσμία; Έβαλαν, κακώς, φωτιά εις ένδειξη διαμαρτυρίας. Ακούει κανείς ή τα χρήματα στις κοινότητες πάνε σε τσέπες;
Τόνοι μπαζών και σκουπιδιών έχουν συσσωρευτεί με τα χρόνια στο ιστορικό φαράγγι της Κακκαρίστρας, που βρίσκεται νοτιοδυτικά του Δήμου Λατσιών. Σε ένα μνημείο της φύσης, ηλικίας άνω των 2 εκατ. Ετών, το οποίο περιλαμβάνει άφθονα απολιθώματα οστράκων, εκτός από τα απολιθώματα ο εξερευνητής της περιοχής μπορεί να «ανακαλύψει» μια τεράστια οικολογική καταστροφή.
Να σημειωθεί ότι πριν από μια επταετία, ο Δήμος Λατσιών είχε εκφράσει την πρόθεση να προχωρήσει σε αξιοποίηση και περαιτέρω προστασία της περιοχής η οποία, προς το παρόν, προστατεύεται από το καθεστώς του τοπικού σχεδίου Λευκωσίας. Ωστόσο, φαίνεται ότι μέχρι σήμερα ελάχιστα έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση. Ελπίζουμε ο νέος δήμαρχος Λατσιών, Χρίστος Πιτταράς, να δείξει ενδιαφέρον για το πρόβλημα και να αναλάβει πρωτοβουλίες
