Tag - σκουπίδια

Δεν πρόκειται για τον σκουπιδότοπο του Κοτσιατη. Πρόκειται για πευκόφυτο δάσος στην περιοχή Κόσης-Αθηένου που αποφάσισαν κάποιοι να τον κάνουν σκουπιδότοπο. Έτσι τους κάπνισε και αφού δεν υπάρχει και κανείς να τους τραβήξει το αυτί..

Ας αλλάξουμε όλοι μας επιτέλους … Κάνουμε πανηγύρι όταν φθάσουν τα φλαμίνγκο, ωστόσο δεν μας νοιάζει και πολύ εάν περπατούν αμέριμνα ανάμεσα σε διάσπαρτα σκουπίδια στην Αλυκή της Λάρνακας. Αν δεν αξίζουμε εμείς κάτι καλύτερο σαν τόπος, σίγουρα δεν χρειάζεται να το πληρώνουν τα φλαμίνγκο.

Αναστάτωση επικρατεί στην κοινότητα του Πεντακώμου, μετά και την απόφαση να δοθεί άδεια για ταφή των αποβλήτων με αποτέλεσμα βρωμιά και δυσοσμία να καλύπτει την περιοχή. Η απόφαση για ταφή των αποβλήτων λήφθηκε μετά και το γεγονός ότι η εταιρεία που διαχειρίζεται τον ΟΕΔΑ Πεντακώμου δεν πέτυχε το πρότυπο εκείνο που να μπορεί να καεί για την παραγωγή βιοντίζελ. Όπως ανέφερε στην Πράσινη Ασπίδα ο κοινοτάρχης του Πεντακώμου, Πάμπος Χαραλάμπους,, πέρασαν ένα δύσκολο καλοκαίρι κατά την περσινή χρονιά αφού η μυρωδιά των σκουπιδιών κάλυπτε τα π.άντα.

«Θα λάβουμε προληπτικά μέτρα και προχωρήσουμε με κινητοποιήσεις εάν επιμείνουν στην απόφασή τους. Δεν έχουμε το προνόμιο του καθαρού αέρα όπως όλοι οι άλλη». Μας ανέφερε ο κ. Χαραλάμπους .  Στο μεταξύ, στα όρια της κατάρρευσης οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια ολόκληρο το σύστημα που υποστηρίζει τη λειτουργία του ολοκαίνουργιου εργοστασίου του ΟΕΔΑ Λεμεσού στο Πεντάκωμο. Η μονάδα λειτουργεί χωρίς άδεια, καθώς ουδέποτε παραλήφθηκε από το Συμβούλιο του ΟΕΔΑ έναν και πλέον χρόνο μετά την έναρξη λειτουργίας του, ενώ από τις 31^η Δεκεμβρίου έληξε η άδεια ταφής των προϊόντων που παράγονται από την επεξεργασία αποβλήτων SRF/RDF, τα οποία ωστόσο εξακολουθούν να θάβονται παράνομα. Το σκηνικό αυτό έχει προκαλέσει ήδη μουρμουρητά μεταξύ των μελών του συμβουλίου του ΟΕΔΑ, που εξέφρασαν δυσφορία για τον χειρισμό που τυγχάνουν ή δεν τυγχάνουν τα διάφορα ανοικτά θέματα από τον πρόεδρό του, Δώρο Αντωνίου. Δεκαέξι μήνες μετά την έναρξη της λειτουργίας του, το έργο δεν παραλήφθηκε από το Συμβουλίου Διαχείρισης Απορριμμάτων Λεμεσού όπως προβλέπεται, καθώς δεν έχει διευθετηθεί η διάθεση του SRF/RDF που παράγει η μονάδα. Το συμβούλιο άφησε στο Υπουργείο Γεωργίας και Περιβάλλοντος την πρωτοβουλία των κινήσεων για την επίλυση του θέματος που ενέκυψε. Ωστόσο τα αποτελέσματα των ενεργειών του υπουργείου, μόνο πενιχρά μπορούν να χαρακτηριστούν, αφού μόλις πρόσφατα, και συγκεκριμένα περί τα τέλη Δεκεμβρίου, βρέθηκε φόρμουλα για τη διάθεση του SRF/RDF, και αυτή αφορά μόνο τη μισή ποσότητα.

Κατάφεραν μια εποχιακή υφάλμυρη λίμνη, όπως είναι η λίμνη Παραλιμνίου, να την μετατρέψουν σε ένα απέραντο σκουπιδότοπο. Ούτε πως πρόκειται για μια προστατευόμενη περιοχή που επισκέπτονται κάθε χρόνο εκατοντάδες φλαμίνγκο και άλλα υδρόβια πουλιά. Η λίμνη σήμερα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από ένα σκουπιδότοπο. Μπάζα, σκουπίδια, έπιπλα ή αντικείμενα που δεν χρειάζεστε μπορείτε χωρίς να έχετε να φοβηθείτε τίποτα να τα πετάξετε περιμετρικά της λίμνης. Εξάλλου, μετά τα δίκτυα αμπελοπουλιών που κατά καιρούς ζώνουν τη λίμνη, τι να πειράξουν και λίγα σκουπίδια. Εξάλλου, ο χώρος προστατεύεται από το ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000 και φαίνεται πως για κάποιους τόπακες αυτό δεν είναι σημαντικό. Ούτε το γεγονός πως πριν από μερικά χρόνια καταδικαστήκαμε ως χώρα για τις επεμβάσεις στην  Λίμνη Παραλιμνίου. Ούτε και τότε καμία κυβέρνηση έκανε κάτι με αποτέλεσμα δεκάδες κατοικίες και διαμερίσματα ανεγέρθηκαν εντός της
λίμνης η στις όχθες της. Εξάλλου, ας μην ξεχνούμε πως στην περιοχή της λίμνης, υπάρχει σκοπευτήριο, πίστα για μοτοκρός, συνεργεία αυτοκινήτων, υπεραγορές και ασφαλώς χώροι όπου
απορρίπτονται σκουπίδια. 

Αλιευτικό καταφύγιο Ακρωτηρίου, Λεμεσός. Μία κοινότητα που στην επικράτεια της υπάρχουν 2 περιβαλλοντικά κέντρα εκπαίδευσης δεν είναι δυνατόν να παρουσιάζει τη συγκεκριμένη εικόνα. Σκουπίδια εντός και εκτός της θάλασσας. Στην παραλία και στους χώρους υποδομής. Ντροπή. Ιδιαίτερα σε σημεία που ξεφορτώνονται τα ψάρια, ζυγίζονται, πωλούνται. Τουλάχιστο σκεφτείτε να κάνετε και καμιά εκστρατεία καθαριότητας, για το καλό σας θα είναι. Πως ανέχεστε όλοι εσείς που χρησιμοποιείται το αλιευτικό καταφύγιο να αντικρύζετε αυτή την εικόνα;

Είναι για να τρελαθεί κανείς. Να έχουμε τόσες πανέμορφες περιοχές, όπως για παράδειγμα το φημισμένο Όμοδος, και να το φέρνουμε σε αυτή την κατάσταση που φαίνεται στις φωτογραφίες είναι ασφαλώς τρελό. Καμία λογική, καμία ευαισθησία και ευσυνειδησία. Πως φθάνουμε σε αυτό το σημείο να βρωμίζουμε μια ολόκληρη περιοχή με τα σκουπίδια δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Όποιος επισκεφτεί το χωριό θα αντιληφθεί από πρώτο χέρι την βρωμερή αυτή κατάσταση αλλά και ποια εταιρεία ευθύνεται για αυτό τον σκουπιδότοπο που όλο και μεγαλώνει. Έτσι απλά και εύκολα. Που είναι, λοιπόν, οι επαρχιακές διοικήσεις; Ως Πράσινη Ασπίδα θεωρούμε ότι τεράστια ευθύνη έχουν οι τοπικές αρχές που ακόμα δεν έχουν τραβήξει αυτιά. Ελάτε ρε κύριοι και ρωτήστε όλους αυτούς γιατί πετάνε τα σκουπίδια τους στο περιβάλλον. Γιατί δημιουργούν προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν; Απλά και όμορφα. Και έτσι απλά επιβάλλετέ τους και τις ποινές που προνοούν οι νομοθεσίες. Πρόστιμα μόνο πρόστιμα για να μάθουν την επόμενη φορά πως το περιβάλλον το προστατεύουμε. Και μην ξεχάσετε να τους πείτε να τα καθαρίσουν. Και αυτό δική τους ευθύνη είναι.

Διότι, το Όμοδος, κτισμένο στη πλαγιά του βουνού, ανάμεσα σε ένα καταπράσινο χαλί από αμπελώνες, περιτριγυρισμένο από βουνά, που λες και τοποθετήθηκαν με αριστοτεχνική διάταξη, είναι από τα πιο γραφικά χωριά της Κύπρου. Η μεγάλη πλατεία του χωριού, μοναδική σε γραφικότητα και έκταση, μπροστά στο μεγαλόπρεπο μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού, ο μεσαιωνικός ληνός, τα στενά δρομάκια, τα πετρόκτιστα σπίτια όλα χωμένα στο πράσινο, προσδίδουν στο χωριό μια ιδιαίτερη ομορφιά και γοητεία. Εξάλλου τα ίδια τα σπίτια του χωριού συγκεντρώνουν αρκετό ενδιαφέρον από πλευράς λαϊκής αρχιτεκτονικής με κύρια στοιχεία στις κεραμιδένιες στέγες ή τα δώματα, τα γραφικά ανώγια, τις πλακόστρωτες λουλουδιασμένες αυλές με τα πιθάρια, τις ξύλινες πόρτες και τα ξωπόρτια με ποικίλες διακοσμήσεις, τα μπαλκόνια και τα μακρινάρια. Δηλαδή, δεν θέλει κάτι τύπους όπως εσάς για να το διαλύεται.

Του Κυριάκου Ανδρέου

Πάνε δύο μήνες που εφαρμόστηκε το μέτρο για μείωση των πλαστικών σακούλων. Βγήκε κανείς να μας πει πως ελέγχεται η εφαρμογή του μέτρου, πόσα χρήματα εισπράχθηκαν, που πάνε και τι γίνονται; Ψιλά γράμματα θα μου πείτε μετά και τις τελευταίες εξελίξεις με τη Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα που «κατάπιε» 30 εκατ. από ανυποψίαστους πολίτες. Είναι και η ερευνητική επιτροπή που τρέχει και αναδεικνύει σημεία και τέρατα. Ποιος συγκινείται; Μια ανακύκλωση διεφθαρμένων η ζωή μας. Μας διοικούν παρασκηνιακά και οι μαριονέτες τους υπακούνε. Από το μεγαλύτερο σκάνδαλο μέχρι τα μικρά γράμματα στα συμβόλαια κάθε τύπου. Σιχάθηκε η ψυχή μου. Η οικονομική κρίση τίποτε δεν μας άφησε. Με το που βγήκαμε από το καβούκι της ξεκίνησαν οι αχόρταγοι να ρημάζουν πάλι τον τόπο και τους πολίτες του. Ούτε καν με το Κυπριακό ασχολείται κανείς πλέον σοβαρά. Ακόμη και αυτό αντικρίζεται πλέον μέσα από οικονομικό φακό. Πόσα δίνουμε από εκεί, πόσα αφήνουν από εδώ ποιοι πλήττονται και αναλόγως ασκείται πολιτική. Στο προσκήνιο αλλά κυρίως και πάντα παρασκηνιακά. Είναι και αυτοί οι βουλευτές μας που κάνουν τους καμπόσους εκ των υστέρων, όπως η πληρωμένη διαφήμιση, ή η τοποθέτηση προϊόντος. Μπας και φύγουν τα φώτα της δημοσιότητας από πάνω τους. Είναι αυτοί που θα θυμηθούν όταν σκάσει και το σκάνδαλο με τις σακούλες και τα 6 σεντ να συνεδριάσουν. Για να που αν και εφόσον… Τώρα τι κάνουν; Τώρα βλέπουν τους συμψηφισμούς της ΣΚΤ αφού έγιναν και αφού γνώριζαν που πάει το πράμα. Βούρδουλα θέλουν όλοι. Όλοι. Μα στην τελική ποιος ευθύνεται; Οι ψηφοφόροι βεβαίως. Εγώ και εσύ και αυτοί που τηρούν αποχή. Εγώ και εσύ και αυτοί που ασκούν κριτική από τον καναπέ. «Που ήταν τούτοι ούλλοι όταν γινόταν το κούρεμα;». Ξέρετε πόσες φορές το έχω ακούσει από συμπολίτες μας εις απάντηση της μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας των εκπαιδευτικών; Όλοι έχουμε κάτι να πούμε, αυτό που δεν αντιλαμβανόμαστε είναι πως η μαζικότητα οδηγεί σε κωλότουμπες. «Εσύ που ήσουν κύριε;», η απάντηση που αφοπλίζει. Διότι αν κάθε φορά που διαβάζαμε για ένα σκάνδαλο, κάθε φορά που έσκαγε δημόσια μια εγκληματική ενέργεια λευκών κολάρων κατεβαίναμε στους δρόμους όπως έπραξαν οι εκπαιδευτικοί- δεν εξετάζω εδώ το δίκαιο των αιτημάτων τους- δεν θα ήμασταν σήμερα σε αυτό το χάλι. Και δεν θα παρακολουθούσαμε ανήμποροι να αντιδράσουμε τις φυλακίσεις για το θεαθήναι 5-6 που έχουν τα καλά της κοιλίας τους ακόμη και για εκείνη την βραχεία διαμονή τους στις φυλακές. Όλα αυτά την ώρα που σε λίγα χρόνια μπορεί και να μην υπάρχει αντικείμενο συζήτησης με τις κλιματικές αλλαγές που συντελούνται. Μα ποιον κόφτει σιόρ. Φάτε να φάμε να σπάσουμε. Απόγνωση….