Όταν η θέληση κάνει θαύματα! ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΤΑΡΧΗ ΔΕΝΕΙΑΣ, ΧΡ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟY

 ΟΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΠΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΒΓΟ ΠΟΤΑΜΟ 

Η συνέντευξή μας με τον κοινοτάρχη Δένειας, Χριστάκη Παναγιώτου, αποτέλεσε μια ευχάριστη κι απρόσμενη έκπληξη.

Όταν η θέληση κάνει θαύματα!

Ο συγκρατημένος ενθουσιασμός που καταγράφεται στις πιο πάνω αράδες απορρέει και από το περιεχόμενο των όσων μας είπε (βλ. πιο κάτω) και συγκεκριμένα τις περιβαλλοντικές λύσεις που βρήκε το κοινοτικό συμβούλιο. Δεν είναι μόνο αυτός, όμως, ο μοναδικός λόγος.

Διαπιστώσαμε πως υπάρχει όραμα στην εν λόγω κοινότητα. Ο κ. Παναγιώτου μιλούσε με ενθουσιασμό για τα όσα πέτυχε με τους συγχωριανούς του, ενώ ταυτόχρονα δεν έκρυψε τη θέληση του για να συνεχιστεί η προσπάθεια.

Από τη συζήτησή μας διαπιστώσαμε ότι στη Δένεια η ανάπτυξη και η προστασία του περιβάλλοντος πάνε μαζί.

Κατά συνέπεια, η κουβέντα μας κύλησε και ήταν ευχάριστη. Μιλούσαμε με έναν άνθρωπο που έχει όραμα και ξέρει τι θέλει για το χωριό του.

Τα προβλήματα με τον κατοχικό στρατό 

Η πρώτη μας ερώτηση είχε να κάνει με τις προκλήσεις του κατοχικού στρατού την τελευταία περίοδο. «Νομίζω έχουμε στήριξη από την κυβέρνηση και γενικότερα την Πολιτεία» μας είπε απαντώντας σε σχετικό μας ερώτημα.

Δεν έκρυψε, ωστόσο, τη δυσαρέσκεια του για τη στάση των Ηνωμένων Εθνών. Όπως εξήγησε όταν οι Ελληνοκύπριοι πάνε να θερίσουν τα χωράφια τους στην πράσινη γραμμή και Τούρκοι στρατιώτες τους παρεμποδίζουν για να δώσουν την ευκαιρία στους Τουρκοκύπριους να θερίσουν, «οι άνδρες των Ηνωμένων Εθνών είναι απλοί θεατές».

Ο κ. Παναγιώτου, ανέφερε σχετικά: «Πιστεύω είναι πολιτικό μήνυμα που θέλουν να στείλουν οι Τούρκοι. Φανερώνει την πρόθεσή τους να διεκδικήσουν γη που βρίσκεται εντός της νεκρής ζώνης σε μια ενδεχόμενη λύση».

Εξήγησε πως η Δένεια ήταν μεικτό χωριό, ενώ «για 40 και πλέον χρόνια δεν υπήρχαν προβλήματα, παρά μόνο κατά την τελευταία 4ετία».

Να σημειωθεί ότι η γη που καλλιεργούν οι Ελληνοκύπριοι γεωργοί στην πράσινη γραμμή είναι γύρω στα 500 δεκάρια.

Δεν υπάρχουν οικόπεδα για να κτίσουν νέοι άνθρωποι 

Ο κοινοτάρχης της Δένειας εξέφρασε και προβληματισμό για ένα σημαντικό ζήτημα. Έχει να κάνει με τα κυβερνητικά σχέδια για τις ακριτικές κοινότητες. Μια νέα οικογένεια μπορεί να λάβει στο πλαίσιο του προγράμματος 25-60.000 ευρώ για σκοπούς εγκατάστασης στη Δένεια. Ωστόσο, από τη στιγμή που δεν παραχωρούνται οικόπεδα από την κυβέρνηση, προκύπτει αδιέξοδο.

Ο κ. Παναγιώτου, σχολίασε σχετικά: «Ένα νέο ζευγάρι με δυο παιδιά μπορεί να αντλήσει 40.000 ευρώ από το εν λόγω πρόγραμμα αλλά δεν έχει γη για να κτίσει. Θα θέλαμε να επαναφέρει η Πολιτεία τα σχέδια για φτωχές οικογένειες και να παραχωρούνται οικόπεδα. Τι να κάνω τις 40.000 ευρώ όταν δεν μπορώ να κτίσω; Μέχρι και το 2013 η κυβέρνηση παραχωρούσε και γη. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν σχεδιασμένα 170 οικόπεδα σε κρατική γη, τα οποία όμως είναι αναξιοποίητα».

38 φωλιές, 85 νεοσσοί και ούτε δείγμα από ποντίκες 

Το πρόβλημα με τα τρωκτικά στη Δένεια ήταν γνωστό. Τόσο έντονο ήταν  το φαινόμενο που όταν μέλη αρχαιολογικής αποστολής έκαναν ανασκαφές στους τάφους της περιοχής νόσησαν όλα με τύφο.

Πλέον, σύμφωνα με τον κ. Παναγιώτου, δεν υπάρχει πρόβλημα με τις ποντίκες. Εδώ και δυο χρόνια το ζήτημα δεν υφίσταται, χάρη στην πρωτοποριακή -και κυρίως περιβαλλοντική- λύση την οποία βρήκαν και εφάρμοσαν οι Δενειώτες.

Κατ΄ αρχάς ο κ. Παναγιώτου αναφέρθηκε στο πρόβλημα. Εξήγησε ότι λόγω σκουπιδιών που πετάγονταν στους 100άδες αρχαίους λαξευμένους τάφους της περιοχής, αυξήθηκε ο πληθυσμός των τρωκτικών. Θυμήθηκε, ακόμη, ότι το 2003 μέλη αρχαιολογικής αποστολής από την Αυστραλία (25 άτομα) προσβλήθηκαν από τύφο, που επεκτάθηκε και στο χωριό.

Αναφέρθηκε, επίσης, στις προσπάθειες του κοινοτικού συμβουλίου που άρχισαν από το 2011 και την επιχείρηση καθαρισμού μεγάλου αριθμού τάφων από απορρίμματα.

Πρόσθεσε πως όταν αποτάθηκαν στις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους, τους δόθηκαν σωλήνες που μέσα έβαζαν ποντικοφάρμακο (κριθαράκι). «Ήταν όμως δηλητήριο» ανέφερε, εξηγώντας πως «όταν έβρεχε, το υπέδαφος μολυνόταν από το ποντικοφάρμακο. Πέραν τούτου το έτρωγαν  και πουλιά που ψοφούσαν. Δεν ήταν οικολογική λύση».

Και κατέληξε μιλώντας μας για τη λύση που βρήκαν: «Ήμασταν τυχεροί που βρήκαμε τον Χάρη Νικολάου, του Τμήματος Δασών. Μας είπε ότι ένα ανθρωποπούλι θέλει δύο με τρείς χιλιάδες νυφίτσες το χρόνο για να ταΐσει τα μωρά του και να επιβιώσει και το ίδιο. Μας είπαν ότι αν βάλουμε φωλιές πάνω σε δέντρα θα βοηθήσουμε στην εγκατάσταση ανθρωποπουλιών στην περιοχή. Σήμερα έχουμε 38 φωλιές, ενώ φέτος καταγράφηκαν 85 νεοσσοί. Εδώ και δυο χρόνια έχουμε δώσει λύση στο πρόβλημα χωρίς να χρησιμοποιούμε δηλητήριο».

Ξαναζωντάνεψε ο ποταμός Οβκός 

Ο Χριστάκης Παναγιώτου μας μίλησε και για τις προσπάθειες της κοινότητας και τα βελτιωτικά έργα για αναζωογόνηση του Οβκού.

Πρόκειται για έναν ποταμό που έχει μήκος περίπου 34 χιλιόμετρα και αποτελούσε πηγή ζωής για τους κατοίκους της περιοχής, από αρχαιοτάτων χρόνων.

Ο κ. Παναγιώτου έκανε  λόγο για έναν υδροβιότοπο που σφύζει από ζωή πλέον κι αναφέρθηκε στα χέλια (ασιέλια) που υπάρχουν, στα σκλινίτζια (είδη βούρλων που αναπτύσσονται σε υγρότοπους και χρησιμοποιούνταν παλιά για οικιστικούς και άλλους λόγους) και τις μεριτζιές ή μέρικους (θάμνος ή μικρό δέντρο, ύψους μέχρι 4 μ.).

Ο κ. Παναγιώτου, σε αρκετές περιπτώσεις μίλησε για τον λογαριασμό της Δένειας στο facebook, που δίνει μια καλή εικόνα για όλες τις προσπάθειες να αναπτυχθεί η κοινότητα.

Πάλαι ποτέ γήπεδο Ποταμιού-Τουλάχιστον καθαρίστε το

Δείτε καλά τη φωτογραφία. Τι βλέπετε; Όχι δεν είναι χωράφι. Είναι ένα εγκαταλελειμμένο γήπεδο ποδοσφαίρου την, κάποτε, ύπαρξη του οποίου έμειναν να θυμίζουν τα δοκάρια και οι φωτισμοί. Ντροπής πράγματα σε ένα κατά τα άλλα υπέροχο χωριό, το Ποτάμι με την ραγδαία ανάπτυξη. Φαίνεται ωστόσο πως κάποιοι έμειναν σε άλλες εποχές όσον αφορά νοοτροπίες. Που είναι ο ΚΟΑ, που είναι όσοι ασχολούνται με τους νέους να απαιτήσουν να τερματιστεί αυτή η αδιαφορία; Η Πράσινη Ασπίδα καλεί τον πρόεδρο του κοινοτικού συμβουλίου του χωρίου, που γενικά κάνει καλή δουλειά στην κοινότητα, τουλάχιστον να το καθαρίσει.

Παραγκόσπιτα στον ποταμό Λιοπετρίου

 

Καλοκαιράκι 2018. Η Πράσινη Ασπίδα επισκέφτηκε μαζί με τους τουρίστες την περιοχή. Ο τουρισμός, ιδιαίτερα σε Πρωταρά και Αγία Νάπα, στο φούλ. Πηγαινοέρχονται ντόπιοι και ξένοι στο λιμανάκι Λιοπετρί να απολαύσουν ψαράκι, ενώ οι παράγκες εξακολουθούν να κλείνουν τον ποταμό. Οι γουμάδες, διότι έτσι μοιάζουν τα υπόστεγα στην περιοχή, εξακολουθούν να αποτελούν μια παραφωνία για την περιοχή.  Είναι η χειρότερη ατραξιόν του νησιού με τους Υπουργούς και τους Δημάρχους της περιοχής να την απολαμβάνουν, αφού δεν κάνουν τίποτα για να τη βελτιώσουν. Τα έργα παραμένουν ακόμα στα χαρτιά.

Στερεύουν οι πηγές λόγω ολιγομβρίας

Αποκαρδιωτικά είναι όσα αναφέρει σε επιστολή του στη Βουλή ο Υπουργός Γεωργίας αναφορικά με τον επηρεασμό όλων των πηγών παγκύπρια. Εξ αφορμής ερώτησης του βουλευτή των Οικολόγων Γ. Περδίκη για επηρεασμό της ροής του ρυακιού της κοινότητας του Κάμπου από ανεξέλεγκτη άντληση νερού από γεωτρήσεις ο κ. Κουγιάλη σημειώνει πως το εν λόγω ρυάκι το οποίο διέρχεται από το κέντρο της κοινότητας του Κάμπου, έχει λεκάνη απορροής που εκτείνεται μέχρι την κοινότητα της Τσακίστρας και ως επί το πλείστον τροφοδοτείται από τρεις πηγές που ρέουν μέσα στον πυρήνα της κοινότητας.  Οι πηγές αυτές, μη πόσιμου νερού, είναι μικρής απόδοσης με οριακή ροή άμεσα συσχετιζόμενη με την βροχόπτωση του έτους. Σε κάθε άδεια υδροληψίας που εκδίδει το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων καθορίζεται μέγιστη επιτρεπόμενη ποσότητα άντλησης καθώς και η υποχρέωση εγκατάστασης υδρομετρητή.  Η μέγιστη επιτρεπόμενη ποσότητα άντλησης υπολογίζεται βάσει της έκτασης και των αναγκών σε νερό της καλλιεργούμενης φυτείας, όπως τις έχει καθορίσει το Τμήμα Γεωργίας.  Ο υδρομετρητής σφραγίζεται και παρακολουθείται από το ΤΑΥ και ως εκ τούτου αποτρέπεται η ανεξέλεγκτη άντληση νερού. «Η ολιγομβρία του 2016 έχει οδηγήσει στη μείωση όλων των πηγών παγκύπρια κατά περίπου 20%, και ενδεικτικά επισημαίνεται ότι η πηγή ‘Κάτω Χάρτζιη’ στον Πρόδρομο, η οποία παρακολουθείται από το 1959, για πρώτη φορά στα χρονικά έχει στερέψει το 2016. Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω, ως ήταν αναμενόμενο, το ρυάκι που διέρχεται της Κοινότητας Κάμπου, δεδομένου ότι τροφοδοτείται από πήγες των οποίων η ροή εξαρτάται από τη βροχόπτωση, έχει επίσης στερέψει» καταλήγει ο κ. Κουγιάλης.