Tag - εκλογές

Ο καιρός να μας ελεήσει…

Του Κυριάκου Ανδρέου

Πάνε, περάσανε και οι Ευρωεκλογές, τα «μηδενικά» και οι «δανεικές ψήφοι» μπήκαν στα συρτάρια και άρχισαν να δουλεύουν νυχθημερόν τα κλιματιστικά. Μέσα στον Μάιο κτυπήσαμε πολλαπλά 40αρια. Άρχισε εκ νέου η συζήτηση για την ανυπόφορη ζέστη στα σχολεία. Η απαίτηση για κλιματιστικά επανήλθε. Μια συζήτηση που έπρεπε να την πιάσουμε προ Ευρωεκλογών, όπως την έπιασαν σχεδόν σε όλη την Ευρώπη. Όχι για τα κλιματιστικά αλλά για τις κλιματικές αλλαγές που δεν έρχονται, είναι ήδη εδώ. Δεν είναι τυχαίο που οι πράσινοι ανέβασαν πανευρωπαϊκά τα ποσοστά τους ωστόσο στη χώρα μας το Κίνημα Οικολόγων πήγε άπατο παρότι είχε στο ψηφοδέλτιό του τον καθαρόαιμο περιβαλλοντιστή Χαράλαμπο Θεοπεμπτου. Αν το εν λόγω κόμμα που επέλεξε να ασχοληθεί με το κυπριακό, ηγείτο μιας συζήτησης για τα περιβαλλοντικά προβλήματα που έπονται και που θα κάνουν το πολιτικό μας πρόβλημα να φαντάζει μηδαμινό μπροστά τους η κατάληξή τους θα ήταν άλλη. Στη Γερμανία δεν έχουν πολιτικά και οικονομικά ζητήματα; Γιατί οι κλιματικές αλλαγές ήταν πρώτες στην ατζέντα; Αλλά έτσι είμαστε στην Κύπρο, πρέπει να γίνει κάτι για να ασχοληθούμε. Έσφιξαν που λέτε οι ζέστες και επανήλθε το θέμα των κλιματιστικών στα σχολεία. Είναι πανάκεια τα κλιματιστικά για να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες περιόδους καύσωνα που θα μας βγάζουν τη πίστη; Ποιο είναι το πλάνο για πιο δροσερά σχολεία, για πιο δροσερές πόλεις; Εδώ κόβουν δέντρα για να κάνουν δρόμους. Τόσο τους κόβει. Απαιτούμε μέτρα άμεσα. Από αυτά τα 70 και βάλε που συστήνει η εθνική στρατηγική για τις περιβαλλοντικές αλλαγές που κάποιος την έχει σε συρτάρι. Διάβαζα τις προάλλες πως 60 κυπριακές εταιρίες δεσμεύτηκαν εθελοντικά να δουλέψουν προς τον στόχο της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μέσω της πρωτοβουλίας Business4Climate. Σε σχετική εκδήλωση όπου λέχθηκε πως «αν όλες οι κυπριακές επιχειρήσεις επιτύγχαναν μείωση των εκπομπών τους κατά 8% μέχρι το 2030, θα κάλυπταν το 25% του εθνικού μας στόχου», απηύθυνε χαιρετισμό και ο Υπουργός Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Κώστας Καδής και αναφέρθηκε στη σημαντικότητα των ιδιωτικών πρωτοβουλιών που στοχεύουν στον περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και ως εκ τούτου στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Όχι κύριε Υπουργέ σημαντική είναι η επιβολή μέτρων έτσι ώστε να μην αφήνεται στον εθελοντισμό η μείωση της εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου. Έλεος. Η χώρα, η βουλή, οι πολίτες έχουν ανάγκη από ένα καθαρόαιμο πράσινο κίνημα να ηγηθεί της εκστρατείας. Η Πράσινη Ασπίδα δηλώνει παρούσα να ενισχύσει μια τέτοια φωνή. Εσείς;

Πως καταντήσαμε έτσι λοχία…

 

Του Κυριάκου Ανδρέου

Θυμάμαι παλιά στα χωριά, ζύμωναν όλοι μαζί οι χωριανοί, έδινε ο ένας στον άλλο αλεύρι και τα ψωμιά ήταν για όλους ίδιας γεύσης, υπέροχα αυθεντικά. Πλέον επικρατεί ζηλοφθονία, πλέον ο καθένας κοιτάζει τα δικά του και απαξιώνει των άλλων. Κουτσομπολεύει, εκφοβίζει, ταπεινώνει. Πως καταντήσαμε έτσι η κυπριακή κοινωνία, άλλοτε φιλόξενη, άλλοτε ταπεινή και αγνή. Συζητάμε εξ αφορμής του πρωτάκουστου κατά συρροή εγκλήματος ενός τέρατος- το όνομα του οποίο δεν γράφω, όχι γιατί φοβάμαι κανέναν, αλλά δίνοντας του όνομα του δίνω ανθρώπινη υπόσταση- για το θεσμικό ρατσισμό. Που πράγματι υπάρχει και είναι ριζωμένος σε όλο τον δημόσιο τομέα. Πλην όμως ο θεσμικός ρατσισμός δεν είναι παρά καθρέφτης του ρατσισμού μια ολάκερης κοινωνίας που κάποτε ζύμωνε κοινό ψωμί. Μιας κοινωνίας που επιχειρεί να τον βαφτίσει αποκλειστικά βούλγαρο για να αποσείσει από πάνω της την παραδοχή ότι και Ελληνοκύπριοι κάνουν τέτοιου είδους εγκλήματα όπως σε κάθε ράτσα, κάθε θρησκεία, όποιας καταγωγής. Μιας κοινωνίας που αποκαλεί μαυρούες τις Φιλιππινέζες στην καλύτερη των περιπτώσεων ή ποτζίνες τις εύκολες που προκαλούν τις Κυριακές, στην χειρότερη. Μιας κοινωνίας που ακούει για έγκλημα και δυστύχημα στις ειδήσεις, αναστατώνεται και πνάζει μόλις ακούει πως αφορά ξένους. Τα πηγάδια και οι λίμνες τούτες τις μέρες δεν ξεβράζουν μόνο σορούς αθώων γυναικών και των παιδιών τους. Ξεβράζουν και όλη την κακία, ρατσισμό, αναισθησία που χαρακτηρίζει το σύνολο της κοινωνίας που δεν μπορεί να σπάσουν οι πολλές ωστόσο λιγότερες ακόμη από την πλειοψηφία φωνές λογικής, ενσυναίθησης, Ανθρωπιάς. Ξεβράζουν όλες τις αδυναμίες και παραλείψεις ενός κράτους, που στην τελική είναι ανύπαρκτο. Κράτος υπάρχει μόνο για να θωρακίζονται πίσω του οι διορισμένοι κάθε φορά που λένε το ‘εγώ εν τζιαι’. Δεν αρκεί και δεν πρέπει να αρκεί η παραίτηση του Υπουργού Δικαιοσύνης και του Αρχηγού Αστυνομίας. Διότι η διάδοχη κατάσταση θα είναι μια από τα ίδια αν δεν αλλάξουμε εκ βάθρων ως κοινωνία. Αν οι παραιτήσεις ή παύσεις γίνονται ενόψει ευρωκλογών ζήτω που καήκαμε. Οφείλουμε όλοι οι πολίτες να διεκδικήσουμε και να απαιτήσουμε σωρηδόν αλλαγές. Και εκεί όπου δεν πίπτει λόγος να πίπτουν παύσεις και απολύσεις. Ας ξεκινήσουμε με την αλλαγή του συστήματος αδειών εργασίας στο Υπουργείο Εσωτερικών, ας κοιτάξουμε στα μάτια τη μάστιγα του τράφικινγκ, να γίνουμε ξανά άνθρωποι. Άνθρωποι που βρίσκουν λύσεις για ανθρώπινα προβλήματα όπως βρίσκουν οι κυβερνώντες για να εισπράττουν πχ. με τα σχέδια πολιτογραφήσεων επενδυτών. Εμπρός λοιπόν. Δεν χρειαζόμαστε κίτρινα γιλέκα, μόνο τα χέρια μας ψηλά και τα πόδια μας σε πορεία. Συνεχή, διεκδικητική, μέχρι τέλους!

Να ψηφίσουμε, αλλά για ποια Ευρώπη μιλάμε;

Του @kKyriakos Andreou
Δεν είμαι εξ αυτών που αποκαλούνται Ευρωσκεπτικιστές, και πολύ περισσότερο δεν είναι η ώρα τώρα που καλούμαστε να ψηφίσουμε για να εκλέξουμε τους έξι Ευρωβουλευτές μας να παρελθοντολογούμε για το πώς ενταχθήκαμε στην ΕΕ, γιατί δεν έγινε δημοψήφισμα κ.λπ. Ούτε πως ωφέλησε πρωτογενείς κλάδους της οικονομίας- όπως η γεωργία και η κτηνοτροφία που παραπαίουν- η ένταξη, οι επιδοτήσεις, οι μπανάνες- να με το συμπάθιο που είναι απέξω κούκλα και μέσω πανούκλα. Είναι καλό να μετράμε και τα θετικά της. Ωστόσο δεν μπορεί να μην εγερθεί ζήτημα για την κατά τα άλλα Αλληλέγγυα Ευρώπη τη στιγμή που ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (μπορεί και για τους δικούς του λόγους) να βλέπει τώρα, τις τελευταίες μέρες, δεύτερη εισβολή στην ΑΟΖ μας. «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα παρακολουθεί το θέμα των τουρκικών προκλήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ, είτε στις 28 Μαΐου που θα έχουμε το έκτακτο Συμβούλιο είτε στο κανονικό Συμβούλιο του Ιουνίου και αναλόγως θα γίνουν και οι αποφάσεις που θα ληφθούν, είπε τις προάλλες ο κ. Αναστασιάδης , κατά τη διάρκεια του Άτυπου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στο Σίμπιου, της Ρουμανίας. Και τι κάνουν οι Ευρωπαίοι Ηγέτες εκτός από του να δηλώνουν Κύπριοι, ότι παρακολουθούν με ανησυχία, ότι καλούν τις δυο κοινότητες και μπλα μπλα μπλα. Βόλεψε το άτυπο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αλλά θα έρθει και το επίσημο. Τι θα κάνει η Ευρώπη για το κράτος μέλος της; Πως θα το προστατέψει μέχρι τα επίσημα συμβούλια πέραν από ευχολόγια, ανησυχία και συνεχή παρακολούθηση;
Τούτων λεχθέντων μέσα στο 15νθήμερο που απομένει καλώ τα ΜΜΕ να στραφούν στα κόμματα και στους υποψηφίους και να αντλήσουν ουσιαστικές θέσεις επί ευρωπαϊκών θεμάτων. Έξι ψήφοι, έξι φωνές μπορεί να μην έχουν τη δύναμη εκπροσώπων άλλων χωρών αλλά ο χαρακτήρας, το μεράκι και το ταμπεραμέντο τους μπορούν να φέρουν αλλαγές. Τι περιμένουμε από την Ευρώπη ανά τομέα; Πρωτίστως για το Περιβάλλον και τις κλιματικές αλλαγές; Για τους παγκόσμιους κινδύνους, για την άνοδο της ακροδεξιάς. Τι κάνουμε, τι κάνει η Ευρώπη. Ποια Ευρώπη θέλουμε;
ΥΓ: όλοι στην κάλπη, δεν περισσεύει καμία ψήφος υπέρ της δημοκρατίας, κατά του φασισμού, ρατσισμού, ξενοφοβίας.

Τα σκάνδαλα και η δική μας ευθύνη

Έχουμε ήδη περάσει το κατώφλι της νέας χρονιάς και έχουμε ήδη όλοι ανταλλάξει ευχές, με
την ελπίδα κάτι όντως να αλλάξει αυτή τη φορά. Ξεκινούμε πάλι με την προσδοκία να
οδηγηθούν οι ένοχοι για τα σκάνδαλα ενώπιον της δικαιοσύνης και να τιμωρηθούν, να
εξαλειφθεί η διαφθορά, να γίνουν μεταρρυθμίσεις για το κοινό όφελος κ.λπ. κ.λπ. Μάλιστα,
ενώ μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τις βουλευτικές και τις ευρωεκλογές, θα έρθουν και
οι αντίστοιχες υποσχέσεις από τους πολιτικούς. Ολοι, μα όλοι θα δεσμεύονται για πάταξη
του εγκλήματος και της διαφθοράς και οπωσδήποτε για ένα κράτος δικαίου. Και ξέρουμε
πολύ καλά πως, εκτός μερικών εξαιρέσεων, κανείς δεν θα νοιαστεί πραγματικά για τα πιο
πάνω, αφού οι περισσότεροι είναι μέρος του κατεστημένου και άρα βολεύονται με την πιο
πάνω κατάσταση. Αλλωστε, δεν είναι λίγοι όσοι θα υποσχεθούν θέσεις και άλλα οφέλη
στους εν δυνάμει ψηφοφόρους τους για να αποσπάσουν ψήφους. Έίναι, όπως πολύ καλά
γνωρίζουμε, μια προσφιλής πρακτική των πολιτικών στην Κύπρο εδώ και δεκαετίες. Ποια
είναι όμως η δική μας ευθύνη σε όλο αυτό το σκηνικό; Έμείς οι πολίτες δεν ευθυνόμαστε γι’
αυτή την κατάσταση; Ξέρουμε πολύ καλά ότι ίσως και να φταίμε περισσότερο από τους
πολιτικούς. Από τη στιγμή που μια μερίδα πολιτών ζητά ρουσφέτι από τους υποψηφίους με
αντάλλαγμα την ψήφο της, πάει να πει ότι τα σκάνδαλα γίνονται όχι μόνο με την ανοχή,
αλλά και με τις ευλογίες των πολιτών. Οι οποίοι με τη σειρά τους γίνονται μέρος του
κατεστημένου, το οποίο στη συνέχεια υπηρετούν πιστά από φόβο μην χάσουν τα πολύτιμα
προνόμια. Το αποτέλεσμα όλου αυτού είναι, όπως αντιλαμβάνεστε, ένας φαύλος κύκλος.
Έπομένως, γιατί περιμένουμε μετά να διερευνηθούν και να εξιχνιαστούν υποθέσεις με
σκάνδαλα; Ποιον συμφέρει; Αν θέλουμε κάποτε να αλλάξει κάτι πραγματικά σε αυτό τον
τόπο πρέπει, επιτέλους, πρώτα να αρχίσουμε από εμάς. Τις αλλαγές, άλλωστε, σε μια
κοινωνία τις ξεκινά πάντα η ίδια η κοινωνία. Δεν πάει ανάποδα το πράγμα. Δεν έγινε ποτέ
καμιά κοινωνική αλλαγή από Πρόεδρο Δημοκρατίας ούτε από πρόεδρο Βουλής. Αν δεν
σταματήσουμε, λοιπόν, να ζητάμε χάρες από τους πολιτικούς και αν δεν πάψουμε να
βαράμε προσοχή μόλις σηκώσουν το τηλέφωνο για να ζητήσουν μια εξυπηρέτηση, αν δεν
σταματήσουμε να θεωρούμε ότι η συναναστροφή μαζί τους ανεβάζει το κοινωνικό μας
στάτους και ίματζ, τίποτα δεν θα αλλάξει ποτέ…

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ «Π.Α.» για εκλογές

Σε μια εποχή που όλα έχουν την τιμή τους, η Πράσινη Ασπίδα δεν έχει κουραστεί να αγωνίζεται ανεξάρτητα, ακομμάτιστα και αχρωμάτιστα για τον Άνθρωπο και το Περιβάλλον. Η συμπόρευση με την εξουσία έχει να δώσει σε όσους δεν ντρέπονται να λάβουν. Ωστόσο, για όσους έχουν δουλέψει με αυταπάρνηση, ανιδιοτέλεια , αγάπη και μεράκι για ένα σκοπό γνωρίζουν καλά ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο σπουδαίο από την καθαρή συνείδηση. Αυτό ωστόσο δεν συνεπάγεται ότι πρέπει να απέχουμε από τις εκλογές. Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό τους. Με την ψήφο μπορείς να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου. Συνεπώς σας καλούμε νηφάλια και μακριά από μικροκομματικά συμφέροντα να ζυγίσετε τα δεδομένα και να στηρίξετε τον υποψήφιο της επιλογή σας

Ωραίες οι υποσχέσεις, αλλά…

Και νά που φτάσαμε στο τέλος και αυτής της προεκλογικής εκστρατείας και βρισκόμαστε
μόλις λίγες μέρες πριν να γνωρίζουμε τον επόμενο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας,
αυτόν που θα κυβερνήσει τον τόπο τα επόμενα πέντε χρόνια. Και τι δεν ακούσαμε, λοιπόν,
σε αυτή την εκστρατεία. Υποσχέσεις ένα σωρό, με το τσουβάλι τις μοίρασαν οι υποψήφιοι.
Ο καθένας φρόντισε, βέβαια, να κατευθύνει τις υποσχέσεις προς συγκεκριμένες ομάδες εν
δυνάμει ψηφοφόρων και οφείλουμε να ομολογήσουμε πως οι υποψήφιοι κατέλαβαν…
συγκινητική προσπάθεια να πείσουν τους εκλογείς ότι αξίζουν την ψήφο τους. Συμμετείχαν
σε ατέλειωτες κουραστικές εκδηλώσεις, θυμήθηκαν και τα πιο ξεχασμένα χωριά μας,
έκαναν αμέτρητες χειραψίες, ομιλίες, συγκεντρώσεις, μα κυρίως υποσχέθηκαν! Ανάμεσα σ’
άλλα, πως θα ενισχύσουν την οικονομία, θα μειώσουν την ανεργία, θα φέρουν τη χώρα σε
πορεία ανάκαμψης, θα επαναρχίσουν τις συνομιλίες στο Κυπριακό –κάποιοι υπό όρους–
και κυρίως πως θα βρίσκονται στο πλάι των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων της
κοινωνίας, τα οποία όλοι ανεξαιρέτως, όπως αναφέρουν σε κάθε ευκαιρία,
αφουγκράζονται… Κακά τα ψέματα, υπήρξαν και στιγμές που μας άρεσε το παραμύθι ότι
μετά τις εκλογές θα λυθούν ως διά μαγείας όλα μας τα προβλήματα και η χώρα μας θα
καταστεί ένας ονειρεμένος τόπος για να ζει κανείς. Ωστόσο, όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά πως
λίγα από όσα μας έχουν υποσχεθεί θα υλοποιηθούν, ελάχιστα. Και αυτό είτε γιατί τα
περισσότερα τα είπαν για σκοπούς εντυπωσιασμού και δεν είναι υλοποιήσιμα στην πράξη,
είτε γιατί στοχεύουν μόνο στην εκλογή και δεν τους ενδιαφέρει να τα πραγματοποιήσουν,
άρα δεν υπάρχει ούτε πλάνο, είτε γιατί τα διαπλεκόμενα συμφέροντα θα επιβάλουν
σχεδιασμό και υλοποίηση μόνο για το κεφάλαιο. Εάν λοιπόν οι υποψήφιοι διατείνονται ότι
θα υλοποιήσουν όσα υποσχέθηκαν γιατί είναι άλλο από αυτό που συνηθίσαμε τόσα χρόνια,
εμείς τους λέμε: Ιδού η Ρόδος

Δαμέ απέχουν εσκεμμένα οι υποψήφιοι, οι πολίτες θα ασχολούνταν;

Του Κυριάκου Ανδρέου

Δεν ξέρω αν το καταλάβατε αλλά είμαστε στην τελική στροφή για τις Προεδρικές Εκλογές. Δεν ξέρω αν το καταλάβατε αλλά σε δυο βδομάδες αποφασίζουμε για το ποιος θα πάρει τις τύχες μας στα χέρια του την επόμενη πενταετία. Αυτό που είμαι σίγουρος πάντως πως δεν καταλάβατε είναι ότι παίζεται μεγάλο παιγνίδι πάνω στις ράχες μας. Λες και είναι συμφωνημένοι ήδη οι υποψήφιοι και τα κόμματα. Λες και έχουν κάνει τα κουμάντα τους. Ο ένας περιμένει τον άλλο για να απαντήσει, οι δημοσιογράφοι δεν έχουν θέμα προεκλογικό να γράψουν και γίνεται κύρια είδηση μια πορδή, με το συμπάθιο, έτσι για να είχαμε να λέγαμε. Μα καλά ο απερχόμενος Πρόεδρος έχει τους λόγους του να κάθεται φρόνιμος. Οι άλλοι υποψήφιοι που είναι; Τι κάνουν; Πως μας πείθουν να τους ψηφίσουμε; Δε μου έτυχε να μου κτυπήσει κανείς την πόρτα για να με πείσει αλλά ο δημόσιος διάλογος πάσχει. Δεν ξέρω αν μας φωτίσει το άγιο πνεύμα μετά τα ντιπέιτ αλλά κάτι βρωμά σε αυτήν την ιστορία. Όπως βρωμούν πολλά από αυτά που ξέρει ο ένας για τον άλλο αλλά για κάποιον λόγο δεν τα βγάζουν στη φόρα. Γιατί άραγε; Εσάς δεν σας ξενίζει που υπάρχει αυτή η προεκλογική άπνοια; Που οι υποψήφιοι δεν μπαίνουν καν στον κόπο να προβληθούν πέρα από τις φανφάρες που λένε κατά μόνας σε τηλεοπτικές εκπομπές; Δεν ψηφίζουμε βουλευτές κύριοι. Πρόεδρο ψηφίζουμε. Βαρεθήκαμε τα ποιηματάκια των εκπροσώπων στα πάνελς κάθε μέρα.
Ντροπή σας κύριοι. Ντροπή σας που πάτε να φορτώσετε στους ψηφοφόρους αδιαφορία για την κάλπη όταν τον χορό εσείς πρώτοι τον ανοίγετε. Ή μάλλον τον έχετε σε παύση. Εύχομαι όταν πατήσετε ξανά το «play» να μην εξελιχθεί ο χορός σε… Ζαλόγγου. Για όλους εμάς που καλούμαστε να ψηφίσουμε όχι τον καλύτερο αλλά τον λιγότερο τσαρλατάνο.

Ψηφίστε νηφάλια αυτόν που εσείς εμπιστεύεστε

Σε μια εποχή όπου όλα έχουν την τιμή τους, όπου όλα οδηγούν κάποια στιγμή σε ανταλλάγματα η Πράσινη Ασπίδα δεν έχει κουραστεί να αγωνίζεται ανεξάρτητα, ακομμάτιστα και αχρωμάτιστα για τον Άνθρωπο και το Περιβάλλον. Η συμπόρευση με την εξουσία έχει να δώσει σε όσους δεν ντρέπονται να λάβουν. Ωστόσο για όσους έχουν δουλέψει με αυταπάρνηση, με ανιδιοτέλεια, με αγάπη και μεράκι για ένα σκοπό γνωρίζουν καλά ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο σπουδαίο από την καθαρή συνείδηση. Από το κούτελο ψηλά όπου και να βρεθείς, από την καθαρή καρδιά και τσέπη. Γεννηθήκαμε από το τίποτα και κάθε χρόνο δυναμώνουμε. Βραβευτήκαμε από το κράτος και από τον πρώτο πολίτη του τότε, τον αείμνηστο Γλαύκο Κληρίδη. Έχουμε επαφές και αναπτύσσουμε δραστηριότητες και με τον νυν Πρόεδρο και με προηγούμενους, με το ΑΚΕΛ και άλλα κόμματα ως επίσης και με άλλα οργανωμένα σύνολα και φορείς για κοινωφελείς και περιβαλλοντικούς σκοπούς παραμένοντας πάντα αδέσμευτοι. Χωρίς την παραμικρή σχέση με το κόμμα των Οικολόγων. Είναι με αυτά τα δεδομένα που το παγκύπριο ανεξάρτητο Κίνημά μας Πράσινη Ασπίδα ζητά από τα μέλη και φίλους της, πολύ περισσότερο από αυτούς που φλερτάρουν με την αποχή να ασκήσουν το δικαίωμα τους να ψηφίσουν. Κάποτε ο Αβραάμ Λίνκολν είχε πει πως η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου. Συνεπώς σας καλούμε νηφάλια και μακριά από μικροκομματικά συμφέροντα να ζυγίσετε τα δεδομένα και να στηρίξετε τον υποψήφιο της επιλογής σας έχοντας απαντήσει προηγουμένως το εξής ερώτημα: ποιος από αυτούς μπορεί να διεκδικήσει καλύτερα το μέλλον μου; Ποιος έχει τα εχέγγυα να ελίσσεται, να διαπραγματεύεται, να προπορεύεται, να καινοτομεί; Να τρέφει την ίδια ώρα σεβασμό για τη διαφορετική άποψη και να έχει τις απαιτούμενες ευαισθησίες για τον Άνθρωπο και το Περιβάλλον. Η απάντηση για τον καθένα υπάρχει. Καλή ψήφο.

Δεν γυρίζουν πλάτη στο μέλλον, εσάς φτύνουν

Του Κυριάκου Ανδρέου

Καταθλιπτική χαρακτήρισε την εικόνα σε σχέση με τον αριθμό των αιτήσεων για εγγραφή νέων ψηφοφόρων στον εκλογικό κατάλογο για τις προεδρικές εκλογές ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Εκλογών Δημήτρης Δημητρίου. Πριν από λίγες μέρες οι αιτήσεις ανέρχονταν στις 3.591, ενώ στο σύνολό τους οι νέοι ψηφοφόροι ανέρχονται στους 40 περίπου χιλιάδες. Στις 40 χιλιάδες θα πρέπει να προστεθούν και άλλες 150 χιλιάδες περίπου που δεν έχουν εγγραφεί ποτέ… Θα σταθώ στον χαρακτηρισμό καταθλιπτική που αποδόθηκε για να ρωτήσω. Μα δεν είναι πιο καταθλιπτική η εικόνα που παρουσιάζουν σήμερα τα κόμματα; Δεν είναι καταθλιπτικό που σε κάθε εμφάνιση των υποψηφίων χειροκροτούν πάντα τα ίδια πρόσωπα ασχέτως σε ποια επαρχία είναι η επίσκεψη; Δεν είναι καταθλιπτικό που όλοι τάζουν εύηχα συνθήματα και ενέργειες γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται να τα εφαρμόσουν ποτέ;
Εγώ ψηφίζω υπέρ των νέων ανθρώπων που γυρίζουν την πλάτη στους πολιτικούς. Ψηφίζω υπέρ των νέων που το τελευταίο που θέλουν να τους απασχολεί είναι τα κόμματα και οι εκλογές. Για πηγαίνετε όλοι οι δελφίνοι να δείτε που κάνουν ουρές να εγγραφούν οι νέοι ψηφοφόροι που τώρα θυμηθήκατε. Ναι κύριοι, στην ουρά για ανεργιακό επίδομα, στην ουρά για αιτήσεις μπας και τους προσλάβει κάποιος, στην ουρά των αεροδρομίων για να εγκαταλείψουν τη χώρα τους για ένα καλύτερο μέλλον. Έπρεπε να ντρέπεστε κύριοι, όχι να τους κάνετε να νιώθουν ενοχές που σας απαξιώνουν, που σας φτύνουν κατάμουτρα. Δικαίως το πράττουν. Φέρτε το νου σας. Βγάλτε τα χέρια από τις τσέπες σας, σηκώστε μανίκια και κάντε πράξεις τις φανφάρες σας.

 

Η οικολογία δεν ξεπουλιέται για καρέκλες

Του Κυριάκου Ανδρέου

Άκουσον άκουσον. Το Κίνημα Οικολόγων αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία να στηρίξει στις ερχόμενες Προεδρικές Εκλογές τον υποψήφιο Νικόλα Παπαδόπουλο. Στη βάση ποιων προγραμματικών θέσεων και δεσμεύσεων για το Περιβάλλον αλήθεια; Δεσμεύτηκε ο κ. Παπαδόπουλος για τις ζώνες Νατούρα, για τον τερματισμό της άναρχης ανάπτυξης, για τον Ακάμα, για τις χελώνες, για τη μαζική κοπή δέντρων λόγω κατασκευής νέων δρόμων και για ένα σωρό άλλα μείζονα περιβαλλοντικά προβλήματα που η εκάστοτε κυβέρνηση σπρώχνει κάτω από το χαλί; Για να έρθουν εκ των υστέρων οι Οικολόγοι με πλακάτ; Αποφάσισε λέει η παγκύπρια συνδιάσκεψη του Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών με τον κ. Παπαδόπουλο να λαμβάνει 39 ολόκληρους ψήφους. Στη θέση του κ. Παπαδόπουλου θα μπορούσε να ήταν άλλος υποψήφιος. Δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας είναι γιατί σώνει και καλά οι Οικολόγοι και ο κ. Περδίκης έπρεπε να στηρίξουν κάποιον για Πρόεδρο. Και δη για τις θέσεις του, όπως προκύπτει, για το Κυπριακό, ενδεχόμενα και την Οικονομία. Όχι όμως για το Περιβάλλον. Τι θα προσφέρει σε ένα οικολογικό όπως ξεκίνησε κίνημα- που αυτοί που το ψηφίζουν το ψηφίζουν ακριβώς για να αντιστέκεται στα μεγάλα συμφέροντα- αν κάθε φορά αποτελεί μέρος αυτών, εκτός από καρέκλες και άλλα ωφελήματα; Αν εκλεγεί ο κ. Παπαδόπουλος ποια θα είναι η θέση των Οικολόγων στο πρώτο θέμα που θα προκύψει και θα είναι κατά της οικολογίας και του περιβάλλοντος; Όμοια και το κόμμα των ζώων, ο πρόεδρος των οποίων έγινε λέει σύμβουλος του Προέδρου. Μα πως θα ασκείς κριτική όταν ο άλλος σε φέρνει με τα νερά του; Γιατί το Κίνημα Οικολόγων δεν κατέρχεται με δικό του υποψήφιο για να βάλει στο τραπέζι και τα θέματα περιβάλλοντος; Αυτή δεν θα έπρεπε να ήταν η προτεραιότητά του; Η Πράσινη Ασπίδα καλεί τους ψηφοφόρους να απαιτήσουν τα θέματα περιβάλλοντος να μπουν στην ατζέντα των προεδρικών, να ασκηθεί πίεση στους υποψηφίους. Να δεσμευτούν και να εγκλωβιστούν. Φτάνει πια να εγκλωβίζουν τους πολίτες. Η Πράσινη Ασπίδα η μόνη αχρωμάτιστη, ακομμάτιστη περιβαλλοντική οργάνωση καλεί όλους σε συμπόρευση για καλύτερες μέρες. Δεν είναι η εκλογή Προέδρου που θα φέρει την αλλαγή, είναι η αφύπνιση του κόσμου, η ειρηνική επανάστασή του για να σκοτώσει το κατεστημένο. Και η συμπόρευση με αυτό απλώς το συντηρεί. Κρίμα…