Ύπαιθρος

Η Γαλάτα είναι μόλις 60 χιλιόμετρα μακριά από τη Λευκωσία και βρίσκεται στην όμορφη κοιλάδα της Σολιάς. Φθάνοντας κανείς στη Γαλάτα διαπιστώνει πως βρίσκεται κτισμένη στις δύο όχθες του ποταμού Κλάριου, που τη διασχίζει και πνίγεται κυριολεκτικά στο πράσινο. Είναι ενωμένη με τη γειτονική κοινότητα της Κακοπετριάς. Και οι δύο αυτές δίδυμες αδελφές κωμοπόλεις της Σολιάς δέχονται όλο το χρόνο χιλιάδες τουρίστες. Αν ένας θέλει να απολαύσει λίγες αξέχαστες καλοκαιρινές ώρες στη Γαλάτα, θα πρέπει να καθίσει στην πλατεία του χωριού. Εκεί κάτω από τον ίσκιο του αιωνόβιου δρυ και των πλατανιών με τον Καργώτη (Κλάριο) να κυλά δίπλα. Στο χωριό ξεχωρίζουν ασφαλώς οι κεραμιδένιες επικλινείς στέγες, το τοπικό πέτρωμα με το οποίο είναι κτισμένοι οι τοίχοι των σπιτιών, τα μαντάλια και τα ρομανίσια, τα ξωπόρτια με τα ξύλινα ανώφλια τους. Κυρίως όμως εδώ βρίσκεται μια έξοχη πολιτιστική κληρονομιά. Οι έξι βυζαντινές εκκλησίες με τις πυραμοειδείς στέγες τους και τα ορθογωνικά κεραμίδια, δείχνουν στον επισκέπτη μιαν απαράμιλλη βυζαντινή αρχιτεκτονική, κυρίως του δεκάτου έκτου αιώνα.

Σύμφωνα με την παράδοση, στα πολύ παλιά χρόνια στη Γαλάτα ζούσαν μερικοί βοσκοί με τα κοπάδια τους. Μάλιστα, οι άνθρωποι που ζούσαν στα χαμηλότερα μέρη, οι κατωχωρίτες, πήγαιναν εκεί και αγόραζαν γάλα. «Πάμε τζιει πάνω στους γαλατάες να αγοράσουμε γάλα» έλεγαν μεταξύ τους. Από τους γαλατάες, πάντα κατά την παράδοση, προήλθε η ονομασία Γαλάτα. Άλλη παράδοση αναφέρει πως οι πρώτοι οικιστές ήρθαν από την Γαλατία της Μικράς Ασίας και ονομάζονταν Γαλάτες (Βυζαντινή περίοδος). Έτσι και ο μικρός οικισμός τους ονομάστηκε Γαλάτα.

Τι μπορούμε να δούμε

Στο χωριό μπορούμε να δούμε τα παραδοσιακά σπίτια της Γαλάτας. Ιδιαίτερα εντυπωσιακά είναι εκείνα με τα ξύλινα μπαλκόνια  κατά μήκος του κεντρικού δρόμου, που οδηγεί προς Κακοπετριά. Μερικά έχουν αναπαλαιωθεί, ενώ σταδιακά αναμένεται και η αναπαλαίωση των υπολοίπων, αφού βρίσκονται υπό την προστασία του Τμήματος Αρχαιοτήτων. Η Γαλάτα είναι γνωστή και σαν το «χωριό των μπαλκονιών», εξ’ αιτίας των πολλών κατοικιών με μπαλκόνια. Σχεδόν όλα τα παραδοσιακά σπίτια ήταν διώροφα. Τα παλαιότερα μπαλκόνια του χωριού, είναι εκείνα που βρίσκονται απέναντι από το εκκλησάκι του Άη-Γιώργη και είναι ενωμένα μέχρι το «χάνι του Μαραγκού». Οι ιδιοκτήτες ήταν: ο διδάσκαλος Λάμπρος Χ” Γαβριήλ, Χαμπής Μουρτζιής, Δημοσθένης Κυνηγόπουλος, Σωκράτης Γαλάτης ο οποίος διατηρούσε και καφενείο στο ισόγειο και «το χάνι του Μαραγκού» που έχει αναπαλαιωθεί και στο ισόγειό του, στεγάζεται το «Μουσείο Λαϊκής Τέχνης Γαλάτας». Είναι όλα κτίσματα του 1900.

Και οι νερόμυλοι

Οι νερόμυλοι της Γαλάτας στα παλιά χρόνια ήταν τέσσερις: ο νερόμυλος της Τροοδίτισσας, ο νερόμυλος του Κύριλλου, που πρώτα άνηκε στον Κερμιτζιήν, ο νερόμυλος της Ροδούς, που άνηκε στη Μονή της Ποδίθου και ο νερόμυλος της Παύλαινας που δεν υπάρχει σήμερα.  Όμως, ο μοναδικός μύλος που αλέθει όπως παλιά, είναι ο μύλος του Κύριλλου που βρίσκεται στη μέση του χωριού δίπλα στο ποταμό Κλάριο. Ο μύλος αυτός άλεθε συνεχώς μέχρι το 1976. Κατά την Τούρκικη εισβολή πρόσφερε ψωμί τόσο στους ντόπιους, όσο και στις χιλιάδες πρόσφυγες που είχαν κατακλύσει τότε την περιοχή Σολιάς.

Ο νερόμυλος του Κύριλλου έχει αναπαλαιωθεί και αποτελεί πόλο έλξης πολλών επισκεπτών, ξένων και ντόπιων.

Μονοπάτι της φύσης

Αρχάγγελος – Μύλος της Ροδούς.

Το μονοπάτι αυτό που αρχίζει από το εκκλησάκι του Αρχαγγέλου και καταλήγει στο Μύλο της Ροδούς, καλύπτει μια απόσταση ενός χιλιομέτρου περίπου. Στην αρχή βαδίζεις μέσα από ένα μονοπάτι που είναι παράλληλο με ένα τσιμεντένιο αυλάκι και σε λίγο βρίσκεσαι δίπλα από το ποταμό Κλάριο. Είναι ένα μονοπάτι εξαιρετικής ομορφιάς, κατά μήκος της παραποτάμιας όχθης ψηλότερα. Βλέπεις στα δεξιά σου το ποτάμι να κυλά και ακούς το χαρακτηριστικό πάφλασμα του νερού, βλέπεις τα πανύψηλα δέντρα μέσα στην κοίτη και στις όχθες του ποταμού που συνήθως είναι σκλήδροι, πλατάνια, λεύκες, καλαμιές και άλλα.

Στo πλαίσιο της Εκστρατείας Καθαριότητας για το έτος 2016, Κριτική Επιτροπή, η οποία αποτελείται από Λειτουργό της Επαρχιακής Διοίκησης και Υγειονομικό Επιθεωρητή, επισκέφθηκε και επιθεώρησε τις Κοινότητες της Επαρχίας Λευκωσίας και αποφάσισε όπως απονεμηθούν βραβεία και έπαινος.

Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ δόθηκε στο Κοινοτικό Συμβούλιο Αλωνα, Ανάγυιας, Απλίκι, Επισκοπειού, Κακοπετριάς, Καπέδων, Μαθιάτη και Παλαιχωρίου.

Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ δόθηκε στο Κοινοτικό Συμβούλιο Αγίας Βαρβάρας, Αγίων Τριμιθιάς, Αρεδιού, Δένειας, Κάτω Πύργου, Κοκκινοτριμιθιάς,

Λυθροδόντα και Φαρμακά.

Γ΄ ΒΡΑΒΕΙΟ δόθηκε στο Κοινοτικό Συμβούλιο Αγίας Ειρήνης, Καμπιά, Κουρδαλίου, Νικηταριού, Ξυλιάτου, Οίκου, Ποταμιού και Σπηλιά.

Για τον καλύτερο χώρο πρασίνου βραβεύθηκαν το Κοινοτικό Συμβούλιο Αναλυόντα και Καλού Χωριού.

Βραβείο ΚΟΤ για εθελοντική προσφορά δόθηκε στο Κοινοτικό Συμβούλιο Κλήρου.

Η τελετή της απονομής των βραβείων και επαίνων θα γίνει στην Αίθουσα Εκδηλώσεων των Κοινοτικών Συμβουλίων Δευτεράς στις 31/10/2016, ημέρα Δευτέρα, και ώρα 10.00

Σε καθημερινό θανάσιμο κίνδυνο οι κάτοικοι του Καλού Χωριού Λάρνακας

Του ΠΑΥΛΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΥ

Η κοινότητα των προσφύγων, που έφυγαν κυνηγημένοι από τα βλήματα της Εισβολής, ζούνε καθημερινά υπό την απειλή των βλημάτων του Πεδίου Βολής της ΕΦ που γειτνιάζει με τα σπίτια τους – το πεδίο βολής βρίσκεται μόλις ενάμισι χιλιόμετρο μακριά από την κατοικημένη περιοχή του Καλού Χωριού. Πυρκαγιές στα σπαρτά τους, απροειδοποίητες εκκωφαντικές εκρήξεις, ανενεργά βλήματα σκόρπια στα χωράφια που καλλιεργούν, συνθέτουν στην καθημερινότητά τους ένα σκηνικό πολέμου εν καιρώ ειρήνης…

«Εμείς ως κοινότητα ουδέποτε έχουμε πάρει απόφαση μετακίνησης του πεδίου βολής», αναφέρει στην «ΠΑ» ο πρόεδρος του Κοινοτικού Συμβουλίου Καλού Χωριού Κυριάκος Αντζουλής, «όμως ταλαιπωρούμαστε αφάνταστα!».

«Ζητούμε από τον εκάστοτε υπουργό την κατανόηση για να συνυπάρξουμε. Καταλαβαίνουμε, σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα η Εθνική Φρουρά πρέπει να είναι εκεί και να ασκείται. Όμως πρέπει να κατανοήσουν και τον κόσμο», λέει με προβληματισμό ο κ. Αντζουλής, ζητώντας μέσω της εφημερίδας μας από το Υπουργείο Άμυνας και την ΕΦ τακτές συνεδρίες, προκειμένου να λύνονται τα προβλήματα του πεδίου βολής.

Οι πυρκαγιές στα σπαρτά, χωρίς αποζημιώσεις

Μετά από το μόχθο να καλλιεργηθεί η γη τους και να μεγαλώσει το σιτάρι, οι κάτοικοι του Καλού Χωριού τυχαίνει να βρεθούν αντιμέτωποι με την καμένη γη τους, λόγω της πτώσης στρατιωτικών βλημάτων σε αυτήν. «Είμαστε αγροτική κοινότητα, πολλά τεμάχια εμπίπτουν στην επιταγμένη ζώνη του πεδίου βολής, όμως πρέπει να δείχνουν κατανόηση και το Υπουργείο Άμυνας και η Εθνική Φρουρά, να κατανοούν τους αγρότες που ζουν από τα σπαρτά των περιοχών αυτών και να φροντίζουν ώστε να αποζημιώνονται μετά από τις πυρκαγιές που προκαλούν σε αυτά», λέει ο κ. Αντζουλής.



«Αυτή η εξοικείωση με το βλήμα είναι πάρα πολύ επικίνδυνη»

Σοβαρό πρόβλημα για τον ίδιο αποτελεί και η εξοικείωση των κατοίκων με τα βλήματα, γιατί καραδοκεί ανά πάσα στιγμή ο κίνδυνος του ατυχήματος ή του μοιραίου. «Το πρόβλημά μας είναι ότι οι κάτοικοι εξοικειώθηκαν με τα βλήματα και τυγχάνει να παίρνουν βλήμα στα χέρια τους για να το βάλουν στο σύνορο του χωραφιού για να καλλιεργήσουν τα χωράφια. Αυτή η εξοικείωση με το βλήμα είναι πάρα πολύ επικίνδυνη. Τελευταία στην κοινότητα μας δεν είχαμε θύματα, όμως παλαιότερα είχαμε και θύματα».

«Ουδέποτε έχουμε πάρει απόφαση μετακίνησης του πεδίου βολής, όμως ταλαιπωρούμαστε αφάνταστα!», αναφέρει προβληματισμένος στην «ΠΑ» ο πρόεδρος του Κοινοτικού Συμβουλίου Καλού Χωριού Κυριάκος Αντζουλής.

 (more…)

Οδοιπορικό της «ΠΑ» στις κοινότητες Ψεματισμένου-Τόχνης

Του ΠΑΥΛΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΥ

Κάθετα αντίθετοι τάσσονται οι κάτοικοι των κοινοτήτων Ψεματισμένου-Τόχνης, για τη δημιουργία πάρκου κροκοδείλων στην περιοχή. Η «Πράσινη Ασπίδα» επισκέφτηκε τις δύο κοινότητες και κατέγραψε τις ανησυχίες τους. Φωνάζουν ότι απειλούνται, διότι οι κροκόδειλοι είναι άγρια ζώα και πρέπει να ζουν στο φυσικό δικό τους περιβάλλον, μακριά από τους ανθρώπους, ενώ τονίζουν ότι δεν υπάρχουν στην περιοχή ικανοποιητικές ποσότητες νερού, ώστε να ξοδεύεται για τις ανάγκες του πάρκου, όπως και ότι θα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα δυσωδίας στη γύρω περιοχή.

Θεματικό πάρκο με 220 κροκόδειλους

Ας δούμε το ακριβές σχέδιο, τι προβλέπει και ποια είναι τα μέτρα ασφαλείας: Η αρχική μελέτη είχε υποβληθεί στην Περιβαλλοντική Αρχή μέσω της Πολεοδομίας στις 5 Αυγούστου του 2014 και η νέα στις 9 Ιουνίου 2015. Η αρμόδια Επιτροπή συνεδρίασε στις 5/10/2015 και παρευρέθηκε και ο ειδικός σε θέματα διαχείρισης πάρκων με κροκοδείλους Samuel Martin, διευθυντής του πάρκου κροκοδείλων La Ferme aux Crocodiles στη Γαλλία. Το Τμήμα Περιβάλλοντος εξέδωσε τελικά θετική γνωμάτευση με όρους που αφορούν μεταξύ άλλων και την εξασφάλιση των μεγάλων ποσοτήτων νερού που απαιτούνται. Το πάρκο χωροθετείται σε πέντε τεμάχια στα όρια Ψεματισμένου και Τόχνης.

Το σχέδιο αφορά μονοθεματικό πάρκο κροκοδείλων, το οποίο θα φιλοξενεί 170-220 κροκόδειλους. Θα είναι επισκέψιμο από το κοινό και θα περιλαμβάνει όλες τις απαραίτητες τουριστικές/βοηθητικές εγκαταστάσεις όπως αναψυκτήριο, κατάστημα αναμνηστικών, χώρους ξεκούρασης, μονοπάτια διέλευσης για παρατήρηση των κροκοδείλων, χώρους στάθμευσης κ.λπ. Στην εγκατάσταση δεν θα επιτελείται οποιαδήποτε δραστηριότητα εκτροφής για σκοπούς αναπαραγωγής, πάχυνσης, σφαγής ή πώλησης των ζώων. Επιπρόσθετα, το μεγαλύτερο μέρος (95%) των λιμνών και των χώρων διαβίωσης των κροκοδείλων, δηλαδή το χερσαίο και λιμναίο τμήμα, θα είναι καλυμμένο με κατασκευές και στέγαστρα τύπου θερμοκηπίου. Λόγω του ότι δεν υπάρχουν εθνικά ή κοινοτικά πρότυπα που να διέπουν την εκτροφή κροκοδείλων, η αξιολόγηση από τα κρατικά τμήματα έγινε με βάση τους Κώδικες Ορθής Πρακτικής της Αυστραλίας και της Νοτίου Αφρικής. Το συνολικό εμβαδόν της ανάπτυξης φτάνει τα 52.509 τετραγωνικά μέτρα.

(more…)

Δεν τους πείθει το Τμήμα Περιβάλλοντος

Του ΠΑΥΛΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΥ

Ανησυχούν ακόμα οι κάτοικοι των οκτώ επηρεαζόμενων κοινοτήτων από το σχέδιο ανάπτυξης που αφορά την περιοχή του Βασιλικου. Σε δηλώσεις του στην «Πράσινη Ασπίδα», ο κοινοτάρχης της Καλαβασού, Λευτέρης Φωκά, ανέφερε ότι οι κάτοικοι των επηρεαζόμενων κοινοτήτων δεν θέλουν να είναι ο τελευταίος τροχός της άμαξας. «Δυστυχώς δεν λάβαμε πειστικές απαντήσεις όταν το Τμήμα Περιβάλλοντος μάς παρουσίασε στις 7 Δεκεμβρίου τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων» ανέφερε.

Ο κ. Φωκά επεσήμανε ότι στην παρούσα φάση οι 8 κοινότητες έχουν ξεκινήσει διαδικασίες προκήρυξης προσφορών, ώστε να διοριστεί ανεξάρτητος επιστήμονας για να γνωματεύσει επί της περιβαλλοντικής μελέτης.

«Δεν θέλουμε να γίνει εδώ ένας σκουπιδοτενεκές της Κύπρου και να έρθουν όλα τα εργοστάσια εδώ», ανέφερε. Ο κ. Φωκά είπε ότι όταν ξεκίνησε η διαδικασία των διαβουλεύσεων μεταξύ Κυβέρνησης και των κοινοτήτων οι στόχοι που τέθηκαν από τις κοινότητες ήταν οι εξής:

• Η μείωση σε έκταση του Ενεργειακού Κέντρου

• Η κατάργηση της 3ης φάσης του LNG

• Η εκπόνηση Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για το Ρυθμιστικό Σχέδιο Ανάπτυξης

• Η μη θυματοποίηση των ιδιοκτητών γης στην περιοχή (more…)

Στο ψηλότερο χωριό της Κύπρου

Του Παύλου Νεοφύτου

Ο Πρόδρομος είναι χωριό της επαρχίας Λεμεσού, στη γεωγραφική περιφέρεια της Νότιας Μαραθάσας, γύρω στα 60 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης της Λεμεσού. Είναι κτισμένος σε μέσο υψόμετρο 1.380 μέτρωναπό το μέσο όρο της στάθμης της θάλασσας και είναι το ψηλότερο χωριό της Κύπρου.

Στην ουσία αποτελείται από δυο οικισμούς, τον Κάτω Πρόδρομο, όπου βρίσκεται και ο αρχικός πυρήνας του χωριού και τον Πάνω Πρόδρομο, που αvαπτύχθηκε τόσο κατά μήκος της κύριας οδικής αρτηρίας Προδρόμου-Πλατρών, όσο και στις γραφικές πλαγιές του βουνού, στα νοτιοδυτικά του Τροόδους.

Ο Πρόδρομος γνώρισε μεγάλη τουριστική ανάπτυξη και λόγω του καταπληκτικού του κλίματος, αλλά και της ύπαρξης του ξενοδοχείου Βερεγγάρια και τριών άλλων μικρών ξενοδοχείων. Από το ξενοδοχείο Βεραγγάρια έχουν περάσει σπουδαίες προσωπικότητες από χώρες της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής, όπως ο βασιλιάς της Αιγύπτου Φαρούκ και ο πρόεδρος του Ισραήλ Εζέρ Βαϊσμάν. Τις Κυριακές του καλοκαιριού, Η κοινότητα αποτελεί σταθμό για ξεκούραση και αναψυχή για αρκετούς εκδρομείς, που επισκέπτονται την περιοχή του Τροόδους και το μοναστήρι της Παναγίας του Κύκκου και της Παναγίας Τρικουκιάς.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Το χωριό υπήρχε κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια, με την ίδια ακριβώς ovoμασία, βρίσκεται δε σημειωμένο σε παλαιούς χάρτες ως Prodromo. Αποτελούσε φέoυδo, που μάλλον υπαγόταν στη μια από τις δυο Μαραθάσες, που αποτελούσε βασιλική ιδιοκτησία (κατά την περίοδο της φραγκοκρατίας η Μαραθάσα ήταν χωρισμένη σε δυο μεγάλα τμήματα, εκ των οποίων το ένα ήταν βασιλική ιδιοκτησία και το δεύτερο ιδιοκτησία του κόμητα της Έδεσσας).

Το όνομα της κοινότητας είναι αγιολογικό, από το όνομα του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, στον οποίο είναι αφιερωμέvη και η ανοικοδομημένη εκκλησία του. Επίσης, κοντά στο χωριό και προς τα νοτιοανατολικά του, υπήρχε παλιό γνωστό μοναστήρι, εκείνο της Τρικουκκιάς, αφιερωμένο στην Παναγία. Σήμερα το μοναστήρι έχει επαναλειτουργήσει σαν γυναικείο και αρκετές μοναχές διαβιώνουν σ’ αυτό. Από το χωριό Πρόδρομος κατάγονταν αρκετοί ιερωμένοι, μεταξύ των οποίων και οι αρχιεπίσκοποι Κύπρου Μακάριος Α΄, Μακάριος ο Β΄, Κύριλλος ο Β΄ και Σωφρόνιος. Στο βόρειο μέρος του χωριού βρίσκεται το Δασικό Κολλέγιο Κύπρου, όπου σπουδάζουν δασοπονία, όχι μόνο οι Κύπριοι υπάλληλοι του τμήματος δασών, αλλά και αρκετοί δασονόμοι από σχεδόν όλο τον κόσμο.

Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, αλλά και πιο πριν, κατά τις περιόδους της βενετοκρατίας και της φραγκοκρατίας, μια από τις εργασίες που είχε ανατεθεί στους κατοίκους του Προδρόμου, ήταν η συγκέντρωση χιονιού σε ειδικούς λάκκους και η διατήρησή του, ώστε να αποστέλλεται τούτο στην πρωτεύουσα Λευκωσία και σ’ άλλα μέρη του νησιού, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Το γεγονός αυτό καταγράφει κι ο Ρώσος μοναχός Βασίλι Μπάρσκυ που επισκέφθηκε το χωριό, και το κοντινό μοναστήρι της Τρικουκκιάς, το 1735.

ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

Η Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου με το εκκλησιαστικό μουσείο

Η κεντρική εκκλησία του χωριού, που είναι αφιερωμένη στον Ιωάννη τον Πρόδρομο, βρίσκεται κτισμένη στο κέντρο του χωριού, ανάμεσα στα παραδοσιακά σπίτια της κοινότητας. Η πρώτη παλιά εκκλησία ήταν ξυλόστεγη, όχι καλοδιατηρημένη, ήταν κτίσμα του 13 ου αιώνα και βρισκόταν κτισμένη ακριβώς στο ίδιο χώρο, που βρίσκεται η σημερινή. O ι κάτοικοι του χωριού αποφάσισαν να την χαλάσουν. Το 1935 έκτισαν την παρούσα εκκλησία, σε ρυθμό Βασιλικό μετά τρούλου. Εσωτερικά ο ναός, διαθέτει αγιογραφίες μοναδικές στο είδος κατασκευής τους. Τις αγιογράφησαν πάνω σε κανναβίτσα (σακκούλα) και αργότερα με πολλή προσοχή, τις τοποθέτησαν στον τοίχο. Αυτό έγινε για να τις διατηρεί από την υγρασία, που πιθανόν να προκληθεί στον τοίχο. Ψηλά στο μεγάλο τρούλο, είναι η παράσταση με τον παντοκράτορα, πάνω από το ιερό, η Παναγία η Πλατυτέρα και συνεχίζονται οι παραστάσεις των τεσσάρων ευαγγελιστών, Λουκά, Ματθαίου, Ιωάννη, και Μάρκου.

Στην εκκλησία αυτή, υπάρχει κάτι που ξεχωρίζει από τις άλλες εκκλησίες. Το μικρό εκκλησιαστικό μουσείο. Ότι έχει περισωθεί από την παλιά εκκλησία, έχει μεταφερθεί στην καινούργια. Στη δυτική είσοδο της καινούργιας εκκλησίας, υπάρχει το καλούμενο εικονοφυλάκιο. Είναι το μικρό εκκλησιαστικό μουσείο μέσα στο ναό, πλαισιωμένο από διαφανή γυάλινες βιτρίνες. Εκεί φυλάγονται το παλιό εικονοστάσι του 13 ου αιώνα, αρκετά καλά διατηρημένο, τα ιερά σκεύη, τα ιερά άμφια των ιερέων, τα παλιά καλύμματα των ιερών σκευών, τα παλιά και πολύτιμα εκκλησιαστικά βιβλία, τα οποία χρονολογούνται μεταξύ του 8 ου και 13 ου αιώνα. Απλά έτσι για να τηρείται η παράδοση, εικονίζοντας τα πολύ παλιά και πολύτιμα εκκλησιαστικά αντικείμενα.

Η παλιά αφιερωμένη εικόνα του Ιωάννη του Προδρόμου, χρονολογείται από τον 13 ο αιώνα. Βρίσκεται τοποθετημένη σε ειδικό προσκυνητάρι στο κέντρο του ναού.

Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος γιορτάζεται πανηγυρικά στην κοινότητα Προδρόμου. Γιορτάζεται στις 29 Αυγούστου με δεσποτική τελετή, αφού έχουν την τιμή του μεγάλου Δεσπότη από την Μητρόπολη Μόρφου.

Ξωκλήσι Αγίας Τριάδας

Λίγο έξω από την κοινότητα Προδρόμου, προς τα δυτικά και με κατεύθυνση προς το χωριό Παλιόμυλος, σε δασώδη περιοχή, βρίσκεται κτισμένο από το 1931, το ξωκλήσι της Αγίας Τριάδας. Το μικρό ξωκλήσι, περιλαμβάνεται μέσα στο χώρο του κοιμητηρίου. Είναι πετρόκτιστο και ασπρισμένο εξωτερικά. Έχει κτίσμα μονόκλιτης κατασκευής, ξύλοστεγο και κεραμιδοσκέπαστο.

Μοναστήρι Παναγίας Τρικουκκιάς

Βρίσκεται 2 χιλιόμετρα από τον Πρόδρομο, προς τις Πλάτρες, σ΄ ένα εκπληκτικό φυσικό περιβάλλον με εξαιρετική θέα.

Η εκκλησία εξωτερικά είναι πετρόκτιστη, η στέγη ξύλινης κατασκευής και κεραμιδοσκέπαστη. Αρχιτεκτονικά, στο εσωτερικό της είναι τρίκλητη. Το μοναστήρι το οποίο αποτελείται από τα πέντε παλαιά κελιά, τα οποία βρίσκονται στη δεξιά πλευρά της εκκλησίας, διασώζονται μέχρι σήμερα και φιλοξενούν επτά μοναχές και άλλες δύο δόκιμες. Έχει κτιστεί και ολοκληρωθεί, άλλη μια πτέρυγα με ακόμα 15 κελιά, γύρω από την εκκλησία και βρίσκεται υπό ανέγερση άλλη μια πτέρυγα με άλλα 15 κελιά. Η Μονή Τρικουκκιάς, βρίσκεται υπό την προστασία και υποστήριξη του Τμήματος Αρχαιοτήτων.

Το όνομα, λέγεται ότι προέρχεται από τις τρικουκκιές (μοσφιλιές που είχαν τρία κουκούτσια). Άλλη εκδοχή, αποδίδει το όνομα στο δέντρο Κοκκονιά, σύμφωνα με την οποία, κατ’ αναλογία ονομάστηκε και το κοντινό Μοναστήρι του Κύκκου. Άλλη παράδοση, αναφέρει ότι το Μοναστήρι, συντηρούνταν στην Τουρκοκρατία με το ένα τρίτο («τρικούτσι») από τη φορολογία του τσιφλικιού των Κουκλιών. Η Παναγία της Τρικουκκιάς, γιορτάζεται πανηγυρικά στην περιοχή, την Τρίτη της Διακαινησίμου καθώς επίσης και στις 15 Αυγούστου, με λιτάνευση της άγιας εικόνας της Παναγίας.

Βερεγγάρια

Μέσα σ’ ένα καταπράσινο ειδυλλιακό τοπίο ξεπροβάλλει σε περίοπτη θέση, το ξακουστό ξενοδοχείο του Προδρόμου, το Βερεγγάρια. Το ξενοδοχείο αυτό αποτέλεσε ένα από τα σπουδαιότερα ορεινά καταλύματα του 20ου αιώνα.

ΤοΒερεγγάρια προσέλκυσε μια σειρά από εξέχουσες προσωπικότητες, γ’ αυτό άλλωστε χαρακτηρίστηκε και ως το «ξενοδοχείο των βασιλιάδων». Ειδικότερα, στις αρχές του 20ου αιώνα, γύρω στο 1931, ξεχώρισαν οι επισκέψεις του βασιλιά της Αιγύπτου, Φαρούκ και του προέδρου του Ισραήλ, Εζέρ Βαϊσμάν.Άλλωστε και η ονομασία του φέρει βασιλική αίγλη, αφού πιθανότατα προήλθε από την ομώνυμη βασίλισσα της Νεβάρρας, σύζυγο του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου. Επιπρόσθετα, οι γάμοι του βασιλικού ζεύγούς τελέστηκαν στο νησί.

Αξίζει να σημειωθεί πως το Βερεγγάρια απέσπασε κολακευτικά σχόλια απ’ όλες τις σημαντικές προσωπικότητες που έτυχαν της φιλοξενίας του.Αδιάψευστο μάρτυρα της ποιότητας των υπηρεσιών του ξενοδοχείου αποτελεί το βιβλίο των επισκεπτών, στο οποίο υπάρχουν καταγεγραμμένες οιεντυπώσεις. Σαφέστερα, σ’ αυτό το βιβλίο εξαίρεται «η κυπριακή φιλοξενία», καθώς και οι «απαράμιλλες φυσικές ομορφιές».

Η επαναλειτουργία του ξενοδοχείου Βερεγγάρια, στοχεύει στην τόνωση του τουρισμού, τόσο στον Πρόδομο, όσο και στην γύρω περιοχή, μ’ άλλα λόγια στα χωριά της Μαραθάσας. Συνεπώς, το Βερεγγάρια θα αποτελέσει μία ιδανική πρόταση για τους λάτρεις των ορεινών θερέτρων καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Είναι αξιοσημείωτο πως έχει τεθεί ως βασική μέριμνα η διατήρησητης αρχιτεκτονικής του κτιρίου, ούτως ώστε να «παραμείνει άθικτη η ιστορική του μορφή». Ταυτόχρονα, όμως επιδιώκεται το ανακαινισμένο Βερεγγάρια, να μπορεί να παρέχει ακόμα και στον πιο απαιτητικό επισκέπτη, όλες τις σύγχρονες ανέσεις.Μέσα από τα προαναφερόμενα διαφαίνεται η φιλοδοξία της κοινότητας Προδρόμου ν’ ανακτήσει την αίγλη ενός πολυτελέστατου θερέτρου.

Το όμορφο καταπράσινο τοπίο του χωριού, το δροσερό υγιεινό του κλίμα και το γαλήνιο περιβάλλον του, προσελκύουν κατά τους θερινούς μήνες αρκετούς Kυπρίoυς παραθεριστές, οι οποίοι ενοικιάζουν κατοικίες. Εξάλλου ο εκδρομικός χώρος του φράκτη του Προδρόμου, δυναμικότητας 250 ατόμων, αποτελεί πόλο έλξης για ένα μεγάλο αριθμό Κυπρίων εκδρομέων. Ένας δεύτερος εκδρομικός χώρος, βρίσκεται στο κύριο δρόμο Πλατρών – Προδρόμου, 3 χλμ μακριά από το χωριό, ονομάζεται Καμπί του Καλογήρου και είναι δυναμικότητας 500 ατόμων.

Στην περιοχή του καλλιεργούνται διάφορα είδη φυλλοβόλων οπωροφόρων δέντρων (μηλιές, κερασιές, δαμασκηνιές, αχλαδιές και ροδακινιές). Περισσότερο ο Πρόδρομος είναι γνωστός για την εξαιρετική ποιότητα των μήλων του. Οι συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες για άρδευση νέων φυτειών οπωροφόρων δέντρων, καθώς και η χρησιμοποίηση των πηγών Χάρτζιη και για σκοπούς ύδρευσης και άρδευσης του χωριού, επέβαλαν την κατασκευή, το 1962, του φράγματος Προδρόμου, χωρητικότητας 110.000 μ3. Το φράγμα βρίσκεται κοντά στον κύριο δρόμο Προδρόμου-Τροόδους, στην τοποθεσία Δαμασκηνάρι και από αυτό αρδεύεται έκταση γης 23 εκταρίων, που καλλιεργείται με φυλλοβόλα οπωροφόρα δένδρα.

Ο Πρόδρομος χαρακτηρίζεται από ψυχρό και βροχερό χειμώνα και δροσερό και ξηρό καλοκαίρι. Κατά τους χειμερινούς μήνες, εκτός από την πολύ ψηλή βροχόπτωση, δέχεται και αρκετή χιονόπτωση. Το χιόνι, που το ύψος του συχνά ξεπερνά το ένα μέτρο, καλύπτει το έδαφος για αρκετές εβδομάδες, το δε κρύο είναι τσουχτερό, με θερμοκρασίες που σε αρκετές περιπτώσεις είναι κάτω του μηδενός. Το 1973 και το 1974 καταγράφηκε στο χωριό ακραία χαμηλότερη θερμοκρασία –8 ο Κελσίου. Σε αντίθεση με τον χειμώνα, το καλοκαίρι στον Πρόδρομο είναι πoλύ δροσερό με πιο ζεστούς μήνες, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Η μέση ημερήσια ψηλότερη θερμοκρασία τον Ιούλιο είναι 27 ο Κελσίου και η μέση ημερήσια χαμηλότερη 17,5 ο Κελσίου.