06
Aug
2015
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΣΠΙΔΑΣ ΣΤΗΝ ΛΑΡΑ
«Θα έχουμε μόνο 5 φωλιές»
Οι επιστήμονες Ανδρέας Δημητρόπουλος και Μυρούλα Χ’’Χριστοφόρου εναντιώνονται στα σχέδια του Ομίλου Σιακόλα
Του ΠΑΥΛΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΥ
«Μετά από 25-30 χρόνια, αντί 60 φωλιές θα έχουμε μόνο 5 φωλιές, εάν γίνουν οι επεμβάσεις του Ομίλου Σιακόλα στην παραλία της Λίμνης», διαβεβαίωσαν την «Πράσινη Ασπίδα» οι μόνοι που μπορούν να μιλούν για την προστασία της χελώνας στην Κύπρο. Ολόκληρη η ζωή τους, από το 1976 που πρωτοέφτασαν στα ερημικά ακρογιάλια της Πάφου μέχρι σήμερα, είναι ένας ακούραστος αγώνας για τη διάσωση της μεσογειακής χελώνας. Και οι συνεχείς προσπάθειες τους μόλις τώρα άρχισαν να καρποφορούν και να παρουσιάζουν θεαματικά αποτελέσματα. Μέσω αυτών των ανθρώπων η Κύπρος σήμερα μεταλαμπαδεύει τη γνώση της (Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών – UNEP) σε επιστήμονες που καταφτάνουν εδώ από ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου.
Εδώ, στην παραλία της Λάρας, στην καρδιά του Ακάμα, άρχισαν ήδη να σπάνε τα πρώτα αβγά από τις φωλιές των χελωνών. Κάθε πρωί οι επισκέπτες μπορούν να αντικρίζουν στην χρυσή άμμο τα ίχνη που χάραξε το προηγούμενο βράδυ η πορεία της μάνας χελώνας από τη θάλασσα μέχρι το μέσο της παραλίας. Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι αυτή η χελώνα επέστρεψε μετά από 25 περίπου χρόνια για να αποθέσει τα αβγά της στην ίδια παραλία που γεννήθηκε και η ίδια. Εκπληκτικά επίσης είναι και τα αποτελέσματα του προγράμματος προστασίας της θαλάσσιας χελώνας.«Κοιτάξετε, όταν αρχίσαμε το πρόγραμμα ήταν όλη η Λάρα με γύρω στις 250-300 χελώνες, και τα δύο είδη. Από το 2005 σιγά σιγά φτάσαμε τις 700! Το τι κάνουμε τώρα θα το δούμε σε 25 χρόνια, όταν τα μικρά χελωνάκια που προστατεύουμε επιστρέψουν ενήλικες χελώνες για να γεννήσουν», είπε στην «Πράσινη Ασπίδα» ο επιστήμονας-ερευνητής Ανδρέας Δημητρόπουλος. «Δηλαδή αν χαλάσει ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει σήμερα το πρόγραμμα, μετά από τα 25 χρόνια θα δούμε τη ζημιά που προκαλέσαμε».
Τον βρήκαμε εκείνο το πρωί στην παραλία να καταγράφει με συσκευή GPS τα νέα σημεία που δημιούργησαν φωλιές οι χελώνες. Πρωτύτερα τον αναγνωρίσαμε καθώς κατέβαινε αγέρωχος την απότομη κατηφόρα προς την παραλία και κουβαλούσε στον ώμο κι άλλα προστατευτικά φωλιών από αλουμίνιο – προσωπική του πατέντα, για αποτροπή των ζημιών από τις αλεπούδες, και ασφαλώς, τον άνθρωπο. Μαζί του πάντα και η κα Μυρούλα Χ’’Χριστοφόρου, που εκείνη την ώρα έδινε οδηγίες σε επιστήμονες από την Ισπανία, που ήρθαν φέτος στην Κύπρο, ώστε να λάβουν θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση για την προστασία της μεσογειακής χελώνας, και στη συνέχεια να μεταφέρουν τις γνώσεις τους πίσω στη χώρα τους. Και οι εκπαιδεύσεις γίνονται κάθε χρόνο! Δεν γνωρίζω εάν αυτό το γεγονός είναι ευρέως γνωστό ή εάν έχει αναγνωριστεί σε κάποιο βαθμό: το ότι η Κύπρος μεταλαμπαδεύει κάθε χρόνο τη συγκεκριμένη γνώση στις υπόλοιπες χώρες της Μεσογείου. Κι αυτό χάρη στα επιτυχή αποτελέσματα του προγράμματος, δηλαδή, με άλλα λόγια, στην εδώ και δεκαετίες αφοσίωση και μόχθο αυτού του ζεύγους, πρώτα από το πόστο τους στο Τμήμα Αλιείας και έπειτα, μετά από τη συνταξιοδότηση, από το σύνδεσμο που δημιούργησαν, το Σύνδεσμο Προστασίας Άγριας Ζωής. Κάθε χρόνο, από το 1989, διοργανώνονται στο Σταθμό της Λάρας, εκπαιδευτικά προγράμματα, για το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP), για επιστήμονες από άλλες Μεσογειακές χώρες. Τα προγράμματα αυτά διοργανώνονται από το Σύνδεσμο Προστασίας Άγριας Ζωής, που βοηθά στο πρόγραμμα προστασίας των χελωνών, σε συνεργασία με το Τμήμα Αλιείας και Θαλασσίων Ερευνών.
