Κόσμος

Στις 24 Φεβρουαρίου ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin ανακοίνωνε την εισβολή του στην Ουκρανία, διατυπώνοντας μία ακόμη πιο νεφελώδη απειλή: “Όποιος προσπαθήσει να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο μας ή δημιουργήσει απειλές για τη χώρα μας και το λαό μας, πρέπει να γνωρίζει ότι η Ρωσία θα απαντήσει αμέσως. Οι συνέπειες θα είναι τέτοιες που δεν έχετε ξαναδεί σε ολόκληρη την ιστορία σας“. Για όσους δε κατάλαβαν από την αρχή, οι μεγάλες αυτές συνέπειες δε θα επηρεάσουν μόνο την παγκόσμια οικονομία και κοινωνία, αλλά σαφώς και το περιβάλλον, το οποίο αποτελεί πρωταρχικό σπίτι όλων μας.

Οι συνέπειες άρχισαν να διαφαίνονται βαρετές όταν, στην μέση των συζητήσεων, ήρθε το ζήτημα των πυρηνικών όπλων. Ως γνωστόν, η Ρωσία είναι σήμερα ένα από τα πιο ισχυρά πυρηνικά κράτη του πλανήτη. Κάτι που δεν ισχύει για την Ουκρανία. Για καλή “τύχη” του πλανήτη, μέχρι αυτή τη στιγμή, η ρώσικη εισβολή στηρίχθηκε εξ ολοκλήρου σε συμβατικά όπλα. Τανκς που κροταλίζουν τους αυτοκινητόδρομους, βομβαρδιστικά που πετούν από πάνω, πλοία που καταφθάνουν στο λιμάνι της Οδησσού. Οι καταστροφές είναι ηδη τεράστιες, επομένως το επόμενο ζήτημα που απασχολεί είναι η χρήση πυρηνικών όπλων και η ραγδαία μόλυνση της ατμόσφαιρας σε καθολικό επίπεδο.  Οι οιωνοί φαίνεται να είναι θετικοί, αφού σύμφωνα με τον καθηγητή του Harvard και πρώην σύμβουλο του Προέδρου των ΗΠΑ Bill Clinton, Matthew Bunn, δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα στην κατάσταση της Ουκρανίας.

Πρέπει να ληφθεί υπόψη πως οι 6.000 κεφαλές που έχει στην κατοχή της, καθιστούν αυτή τη στιγμή την Ρωσία τη χώρα με το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο. Από αυτές μόνο οι 1.600 μπορούν να αναπτυχθούν άμεσα σε όπλα ξηράς, θάλασσας και αέρα, καθώς και για εκτοξεύσεις από σιλό. Πολλές είναι υπολείμματα του Ψυχρού Πολέμου, ενώ όσες είχαν μείνει στο ουκρανικό έδαφος, επιστράφηκαν στη Ρωσία. Εκτός όμως από αυτή, οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ινδία, το Ισραήλ, το Πακιστάν και η Βόρεια Κορέα είναι οι υπόλοιπες χώρες που κατέχουν πυρηνικά. Πού βαδίζουμε; Τι γίνεται αν κάποιος πατήσει το κουμπί και όλα αυτά εκτοξεύσουν εμάς και τα σπίτια μας;

Χωρίς δισταγμό, αν όλα αυτά χρησιμοποιηθούν στον βωμό των συμφερόντων, τότε το πιθανότερο είναι να έχουμε σοβαρότερο κόστος σε ανθρώπινες ζωές και δυσμενέστερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, περισσότερες από αυτές που ήδη υπάρχουν.

Μια νέα μελέτη που προσομοίωσε τις συνθήκες μιας τέτοιας ατομικής σύγκρουσης μάς λέει πως ο πλανήτης θα πέσει σε έναν πυρηνικό χειμώνα.

Ακαδημαϊκοί από το Rutgers University, το University of Colorado Boulder και άλλες πανεπιστημιακές δομές εφάρμοσαν ένα νέο μετεωρολογικό μοντέλο για να δουν τι θα συμβεί στην ατμόσφαιρα της Γης αν Αμερική και Ρωσία συγκρουστούν με το πυρηνικό τους οπλοστάσιο.

Τα αποτελέσματα τα συνέκριναν μάλιστα με αντίστοιχη προσομοίωση της NASA το 2007 για ακόμα μεγαλύτερη ακρίβεια στην πρόβλεψη. Τι θα συμβεί λοιπόν; Ο πλανήτης θα υποστεί αυτό που αποκαλούν πυρηνικό χειμώνα για τα επόμενα 10 χρόνια!

Αυτό μας λέει η μελέτη που δημοσιεύεται στο «Journal of Geophysical Research: Atmospheres», πως οι πυρηνικές εκρήξεις θα απελευθερώσουν στην ατμόσφαιρα 150 δισ. κιλά στάχτης και καπνιάς.

Τα οποία θα φτάσουν ως τη στρατόσφαιρα βυθίζοντας τη Γη στο σκοτάδι και τη βαρυχειμωνιά μέσα σε λίγες εβδομάδες. Ακόμα και 7 χρόνια μετά, η σκοτεινιά θα είναι εμφανής με γυμνό μάτι. Ταυτοχρόνως, τον πρώτο χρόνο η παγκόσμια θερμοκρασία θα πέσει κατά 7 βαθμούς Κελσίου και θα φτάσει ακόμα και στους 9 βαθμούς αργότερα, επιφέροντας ακραία καιρικά φαινόμενα παντού στην οικουμένη.

Αλλά και οι βροχοπτώσεις θα μειωθούν παγκοσμίως κατά 30% στους μήνες μετά το πυρηνικό ολοκαύτωμα, με την ανθρωπότητα να αποχαιρετά ένα καλό τμήμα των καλλιεργειών  της.

Για «καταστροφικές συνέπειες διεθνώς» κάνει λόγο η μελέτη, κοιτάζοντας στα μάτια αυτά τα 15.000 πυρηνικά όπλα που θέλουν οι εκτιμήσεις να υπάρχουν στον κόσμο. Εκατό μόλις από αυτές τις πυρηνικές κεφαλές φτάνουν και περισσεύουν για τον πυρηνικό χειμώνα…

Τα αγγειακά ή ανώτερα φυτά διαθέτουν τους δικούς τους παγκόσμιους πρωταθλητές: έξι είδη χαμηλών και μικροσκοπικών φυτών που βρέθηκαν να φυτρώνουν σε υψόμετρο 6.150 μέτρων από το επίπεδο της θάλασσας, στο όρος Σουκούλε 2 των Δυτικών Ιμαλαΐων, στην περιοχή Λαντάκ της Ινδίας.

Απλούστερα φυτά χωρίς αγγεία (βρύα και φύκη) έχουν βρεθεί σε ακόμη μεγαλύτερα υψόμετρα, καθώς μπορούν να αντέξουν περισσότερο στην ξηρασία και στην παγωνιά. Όμως, για τα ανώτερα φυτά οι συνθήκες του περιβάλλοντος αποτελούν πολύ μεγαλύτερη πρόκληση.

Η σχετική επιστημονική μελέτη για τα φυτά παρουσιάστηκε στο περιοδικό μοριακής οικολογίας «Microbial Ecology» από ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον Τζίρι Ντολεζάι του Ινστιτούτου Βοτανικής της Τσεχικής Ακαδημίας Επιστημών, σύμφωνα με το «New Scientist».

Μέχρι οι ερευνητές να φθάσουν πάνω από τα 6.000 μέτρα, είχαν εξαντληθεί και ξεπαγιάσει, αλλά, όπως είπαν, τα φυτά που βρήκαν εκεί πάνω (το καθένα όχι μεγαλύτερο από ένα νόμισμα) ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τους ίδιους! Ο λόγος; Περιέχουν ένα υψηλής περιεκτικότητας σε σάκχαρα… αντιψυκτικό.

Εκτιμάται ότι τα συγκεκριμένα φυτά έχουν επιβιώσει στο συγκεκριμένο ινδικό βουνό από λίγα χρόνια έως δύο δεκαετίες. Καθώς η κλιματική αλλαγή ανεβάζει τη θερμοκρασία στα Ιμαλάια, οι βοτανολόγοι εκτιμούν ότι τα σκληροτράχηλα φυτά θα σκαρφαλώσουν ακόμη πιο ψηλά στο μέλλον.

Ένας παράγοντας που περιορίζει την ανάπτυξη των φυτών σε τέτοια υψόμετρα είναι ότι χρειάζονται έδαφος χωρίς πάγο τουλάχιστον για 40 μέρες κάθε χρόνο, κάτι που όμως συμβαίνει πια όλο και συχνότερα, όσο η Γη θερμαίνεται.

Το πρώτο μολυσμένο ποτάμι του κόσμου έρεε στην Ιορδανία πριν από 7.000 χρόνια. Και μπορεί η ρύπανση σήμερα των υδάτων να είναι σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά όλα μάλλον ξεκίνησαν στην Ιορδανία περίπου πριν από 7.000 χρόνια, πριν από την αυγή της Εποχής του Χαλκού, αναφέρει το phys.org. Οι ερευνητές ανακάλυψαν στοιχεία ότι αυτό θα μπορούσε να είναι το πρώτο μολυσμένο ποτάμι της ιστορίας, στην κοίτη ποταμού που τώρα δεν υπάρχει, στην περιοχή Wadi Faynan της νότιας Ιορδανίας. Η περιοχή χρονολογείται σε μια περίοδο που είναι γνωστή ως Χαλκολιθική ή του Χαλκού, μια εποχή μετάβασης από τα τέλη της Νεολιθικής ή Λίθινης Εποχής στην Εποχή του Χαλκού. “Οι πληθυσμοί πειραματίζονταν τότε με τη φωτιά, με την κεραμική και με μεταλλεύματα χαλκού, τρία από τα βασικά στοιχεία που αποτελούν μέρος της πρώιμης παραγωγής χαλκού από μεταλλεύματα” εξήγησε ο Russell Adams, από το Τμήμα Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Waterloo . «Η τεχνολογική καινοτομία και η εξάπλωση της υιοθέτησης και χρήσης των μετάλλων στην κοινωνία σηματοδοτούν την αρχή του σύγχρονου κόσμου”, συμπλήρωσε. (more…)

Η μεγαλύτερη κινητή μεταλλική δομή του κόσμου θα σφραγίσει τον τέταρτο αντιδραστήρα του σταθμού Τσερνόμπιλ για τις επόμενες δεκαετίες.

Οι ουκρανικές αρχές έχουν δημιουργήσει μία αψίδα μεγέθους σχεδόν όσο δύο γήπεδα ποδοσφαίρου, για να καλύψουν τα απομεινάρια της μολυσμένης δομής του διαβόητου τέταρτου αντιδραστήρα, όπου συνέβη το ατύχημα τον Απρίλιο του 1986.

Ο στόχος είναι να διατηρηθούν ασφαλείς οι μελλοντικές γενιές σε όλη την Ευρώπη από την πυρηνική ακτινοβολία που συνεχίζει να εκπέμπεται από τον αντιδραστήρα που έλιωσε πριν από πάνω από 30 χρόνια.

Το Τσερνόμπιλ παραμένει το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία, έχοντας εξαπλώσει ραδιενέργεια σε όλη την Ουκρανία και το 75% της Ευρώπης μετά από έναν πειραματικό έλεγχο ασφάλειας.

Ο έλεγχος απέτυχε και προκάλεσε την έκρηξη και την επακόλουθη κατάρρευση που απελευθέρωσε την ακτινοβολία στην ατμόσφαιρα.

Οι ουκρανικές αρχές διατηρούν τώρα μια ζώνη αποκλεισμού ακτίνας 30 χιλιομέτρων γύρω από την εγκατάσταση, αλλά οι ανησυχίες για την κατάρρευση του θόλου από σκυρόδεμα, που κατασκευάστηκε εσπευσμένα για να περιορίσει τη ζημιά του αντιδραστήρα μετά την κατάρρευση, οδήγησαν στην κατασκευή της νέας δομής.

Το αναγκαίο έργο κόστισε περίπου 2 δισ. ευρώ και χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης.

Η νέα δομή έχει σχεδιαστεί για να αντέχει δονήσεις μέχρι και 6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, και ανεμοστρόβιλους πολύ ισχυρότερους από ό,τι έχουν συμβεί ποτέ στην περιοχή.

Η αψίδα χρειάστηκε τρεις εβδομάδες για να τοποθετηθεί με ασφάλεια στη θέση της. Ωστόσο, ακόμα δεν υπάρχουν σχέδια για την αντιμετώπιση του προβλήματος του πυρηνικού καυσίμου που παραμένει στον κατεστραμμένο αντιδραστήρα.

ΠΗΓΗ: naftemporiki.gr

«Volcano Magic»: Η φωτογραφία του Tomas van der Weijden είναι μαγική! Ένα ηφαίστειο εκρήγνυται. Ένας φωτεινός μετεωρίτης βουτά από τον ουρανό. Και τα δύο καθρεφτίζονται σε μια λίμνη.

Ο Ολλανδός φωτογράφος βρισκόταν στη χερσόνησο της Καμτσάτκα, στη ρωσική Άπω Ανατολή. Στο οπτικό του πεδίο – και στον φακό του, ευτυχώς- βρισκόταν το ηφαίστειο Klyuchevskaya Sopka.

«Είχαμε στήσει τις σκηνές μας εκεί κοντά κι είχαμε βγει στη μικρή λίμνη για να έχουμε καλή θέα του ηφαιστείου» αφηγήθηκε ο Tomas στο PetaPixel. «Ήμασταν εξαιρετικά τυχεροί με τις συνθήκες (όχι μόνον με τον μετεωρίτη, αλλά με τον καθαρό ουρανό και το ενεργό ηφαίστειο!), καθώς είχαν περάσει δύο χρόνια από την τελευταία φορά που το συγκεκριμένο ηφαίστειο έφτυσε ποτάμια λάβας. Το δεύτερο βράδυ που φωτογραφίζαμε την έκρηξη, καθώς έγερνε ο ήλιος και η ροή της λάβας λαμπύρισε μέσα στο μισοσκόταδο, μια λάμψη εμφανίστηκε στον ουρανό, ένας φωτεινός μετεωρίτης έπεφτε» προσέθεσε.

O Tomas van der Weijden ήταν ο σωστός άνθρωπος στο σωστό μέρος.

«Ήταν μια από αυτές τις εμπειρίες στις οποίες αισθάνεσαι ταπεινός, να στέκεσαι μάρτυρας μπροστά στις δυνάμεις της φύσης. Μια πραγματικά μαγική στιγμή» εξομολογήθηκε.

Το ανθρώπινο είδος δεν θα καταφέρει να επιβιώσει, αν σε μία χιλιετία δεν έχει προλάβει να βρει μία άλλη «κατοικία» στο διάστημα. Αυτό υποστήριξε ο διάσημος Βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ σε διάλεξη την περασμένη Δευτέρα στην Οξφόρδη, με θέμα την κοσμολογία.

Ο Χόκινγκ σημείωσε πως θα πρέπει να συνεχισθεί η διαστημική εξερεύνηση, για το μέλλον της ανθρωπότητας. «Δεν νομίζω πως θα επιβιώσουμε άλλα 1.000 χρόνια, αν στο μεταξύ δεν έχουμε δραπετεύσει από τα εύθραυστο πλανήτη μας», σημείωσε χαρακτηριστικά, σύμφωνα με την εφημερίδα The Independent.

Τον περασμένο Ιανουάριο, ο ίδιος είχε εκτιμήσει πως θα χρειασθούν 100 χρόνια για να γίνουν πραγματικότητα οι πρώτες αποικίες στον Άρη. Όπως πρόσθεσε, στα χρόνια που θα μεσολαβήσουν, θα πρέπει να είμαι «πολύ προσεκτικοί» στη διαχείριση του γήινου περιβάλλοντος.

Κατά τη διάρκεια της διάλεξής του, ο 74χρονος επιστήμονας χαρακτήρισε θρίαμβο τα βήματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στην κοσμολογία. Χάρις σε αυτά τα βήματα, «έχουμε έρθει τόσο κοντά στο να κατανοήσουμε τους νόμους που κυβερνούν το σύμπαν και εμάς τους ίδιους», υπογράμμισε.

Κάνοντας έναν απολογισμό αυτών των επιτευγμάτων, ανέφερε πως είναι μία εξαιρετική εποχή για να ζει κανείς και να εργάζεται πάνω στη θεωρητική φυσική. Επίσης, μίλησε για τις έρευνες που έχει ο ίδιος πραγματοποιήσει, σημειώνοντας ότι είναι χαρούμενος για τη «μικρή συμβολή» του στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο «βλέπουμε» το σύμπαν μέσα στα τελευταία 50 χρόνια.

Όσον αφορά το μέλλον, ο Χόκινγκ μίλησε για «φιλόδοξους» στόχους, αναφέρει η Ναυτεμπορική. «Θα χαρτογραφήσουμε τη θέση εκατομμυρίων γαλαξιών, με τη βοήθεια υπερυπολογιστών όπως το Cosmos. Θα κατανοήσουμε καλύτερη τη θέση μας στο σύμπαν».

Το είναι ένας υπερυπολογιστής που βρίσκεται εγκατεστημένος στο πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ,  στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας Stephen Hawking (CTC).

Ο θεωρητικό φυσικός συμβούλευσε επίσης το ακροατήριο να θυμάται να κοιτάζει ατενίζει ψηλά τα αστέρια, και όχι να χαμηλώνει το βλέμμα στα πόδια του».

«Να προσπαθείτε να κατανοείτε ό,τι βλέπετε, αναρωτηθείτε τι είναι αυτό που κάνει το σύμπαν να υπάρχει. Να έχετε περιέργεια. Όσο δύσκολη κι αν φαίνεται η ζωή, πάντοτε υπάρχει κάτι που μπορείτε να κάνετε και στο οποίο να πετύχετε. Αυτό που έχει σημασία είναι να μην εγκαταλείπετε την προσπάθεια», τόνισε.

Λίγα χιλιόμετρα πριν από τον ποταμό Bidasoa, κοντά στα Γαλλο-Ισπανικά σύνορα υπάρχει ένα μικρό νησάκι που ονομάζεται Rheasant.

Εκεί το 1659 εκπρόσωποι της Γαλλίας και της Ισπανίας συναντήθηκαν και υπέγραψαν τη Συνθήκη των Πυρηναίων που επίημα τελείωνε τον Τριακονταετή Πόλεμο.

Η συνθήκη όριζε επίσης νέα σύνορα στον ποταμό με το νησάκι να έχει χωριστεί πλέον τα δύο και να υπάρχει ε αυτό ένας είδος συγκυριαρχίας από τις δύο χώρες.

Η επιτυχία μιας τέτοιας ρύθμισης απαιτεί τη συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων μερών, κάτι που είναι δύσκολο να εξασφαλιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Κοντίδης και Καριόλου εκπροσωπούν την κυπριακή ιστιοπλοΐα

Του Παύλου Νεοφύτου

Βρισκόμαστε μόνο μερικούς μήνες μακριά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο 2016. Οι Ολυμπιακοί αγώνες Ιστιοπλοΐας θα πραγματοποιηθούν στη Μαρίνα ντα Γκλόρια, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, και θα περιλαμβάνουν 380 αθλητές σε δέκα γεγονότα. Οι αγώνες ιστιοπλοΐας έχουν προγραμματιστεί να διεξαχθούν από τις 8-18 Αυγούστου.

Η κυπριακή Ιστιοπλοϊα έχει την τιμή να εκπροσωπείται από δύο αθλητές, τον Παύλο Κοντίδη (κατηγορία Laser) και τον Ανδρέα Καριόλου (κατηγορία RS:X). Υπενθυμίζεται ότι τον Αύγουστο του 2012, ο Παύλος Κοντίδης έγραψε σε Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου την πιο χρυσή σελίδα στη σύγχρονη αθλητική ιστορία του τόπου, κερδίζοντας το αργυρό μετάλλιο, ενώ ο Ανδρέας Καριόλου πρόσφατα πήρε την όγδοη θέση ανάμεσα σε κορυφαίους αθλητές στο Trofeo SAR Prinsesa Sofia, που έγινε στην Πάλμα της Ισπανίας και έληξε το Σάββατο (2.4.16).

Παύλος Κοντίδης: Ιοί που δεν μπορείς να δεις

Ένα μεγάλο αγκάθι για το Ρίο είναι το μολυσμένο νερό της θάλασσας. Οι δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν από το Associated Press τον περασμένο Ιούλιο έδειξαν ότι τα νερά στα μέρη που θα διεξαχθούν αγώνες είναι μολυσμένα λόγω λυμάτων που δημιουργούν οι άνθρωποι με αποτέλεσμα, ιοί και βακτήρια να προκαλούν ασθένειες. Στα υδάτινα σπορ το πρόβλημα είναι έντονο και πέρυσι καταγράφηκαν ασθένειες αθλητών.

Ο Παύλος Κοντίδης ανέφερε στο CNN ότι οι ανησυχίες για την υγεία και την ασφάλεια είναι επίσης στο πίσω μέρος του μυαλού του. «Αν τύχουν πολλές βροχές τότε οι φαβέλες πλημμυρίζουν και όλα τα σκουπίδια έρχονται στη θάλασσα όπου πλέουν», δήλωσε ο Παύλος Κοντίδης στο CNN. «Αυτά είναι τα φυσικά υλικά που μπορείς να δεις, αλλά (επίσης) είσαι αντιμέτωπος και με πολλούς ιούς που δεν μπορείς να δεις».

Το Φεβρουάριο του περασμένου έτους η τοπική εφημερίδα, O Globo, φιλοξένησε ένα άρθρο σχετικά με ένα σκάφος το οποίο συνετρίβη σε σκουπίδια που επέπλεαν στον Κόλπο Γκουαναμπαρά, που θα φιλοξενήσει όλους τους Ολυμπιακούς αγώνες ιστιοπλοΐας. Ο δήμαρχος του Ρίο ντε Τζανέιρο δήμαρχος, Εντουάρντο Παές, επίσης, φέρεται να ομολόγησε στο αθλητικό κανάλι της Βραζιλίας SporTV, τον περασμένο Σεπτέμβριο, ότι ο Κόλπος Γκουαναμπάρα θα παραμείνει ως επί το πλείστο μολυσμένος κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.