Τζιαι εν εσιει σπίτι πας τη Θάλασσα;
Υποθετικό το σενάριο. Διορίζεται Υπουργός Περιβάλλοντος κάποιος που έχει οκέλλα στη θάλασσα που δεν ξέρουμε με ποια άδεια και πως την έχτισε. Διορίζεται Υπουργός Άμυνας κάποιος που δεν έχει πάει στρατό, ή υπουργός Υγείας πολέμιος του ΓεΣΥ καθότι έχει και μετοχές σε μεγαλοκλινική.
Στη βάση λοιπόν του υποθετικού σεναρίου μόνο αγανάκτηση μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό που νιώθω κάθε φορά που προκύπτουν νέοι διορισμοί. Μαθαίνουμε τι φαγητό αρέσει στους νεοδιορισθέντες, που συχνάζουν, τι διαβάζουν, τι σπούδασαν κ.λπ ενώ ουδείς ασχολείται να δει αν έχει σύγκρουση συμφερόντων, ποιο είναι το πόθεν έσχες τους, αν έχει μη εξυπηρετούμενα δάνεια ή άλλες εξαρτήσεις και με ποιους συμβάλλεται και με ποιους συντρώγει. Στο μεταξύ έχουμε και την υποχρέωση κατάθεσης περιουσιακών στοιχείων. Αλλά ποιος τα γυρεύει πεταμένα στην ιστοσελίδα της Βουλής, όταν και εφόσον αναρτηθούν. Και ποιος τα ελέγχει θα μου πείτε…
Και εκείνα τα σαΐνια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης τι ξετρυπώνουν βρε παιδί μου. Βίντεο με ανθρώπους να τραγουδάνε και να διασκεδάζουν. Λες και είναι αμαρτία η διασκέδαση. Ή πως ένα βίντεο αφαιρεί από την ουσία του ανθρώπου στο επάγγελμα και την καταξίωσή του. Για αυτό σας λέω έχουμε πρόβλημα πρωτίστως ως κοινωνία και μετά ως Πολιτεία, κράτος και κυβέρνηση. Μα και οι θεσμοί από την ίδια την κοινωνία εκπροσωπούνται συνεπώς είναι και καθρέφτης της. Αρκούμαστε με τα επιφανειακά, τα εύπεπτα, τα κουτσομπολιά αφήνοντας την ουσία να περιμένει το τραίνο για τις περιβόητες ελληνικές καλένδες. Χάσαμε προ καιρού το μέτρο. Σεξιστές, ρατσιστές και εν τέλει ημιμαθείς και σε πολλά ανίδεοι. Έψαχνε λέει γυναίκες να διορίσει ο Πρόεδρος και την ίδια ώρα όσοι και όσες είχαν αυτή την απαίτηση έπεσαν όπως τα κοράκια να φάνε την νέα υπουργό επειδή είναι νέα, όμορφη και ξέρει να διασκεδάζει. Μα είναι από εδώ που θα κριθεί; Είναι αυτά που καλείται ο κόσμος να δει πάνω της για το πόστο που διορίζεται; Έλεος κοπέλια, έλεος. Αλλού φυσά, αλλού κλείνουν παράθυρα.