Τζιαι εν εσιει σπίτι πας τη Θάλασσα;

Υποθετικό το σενάριο. Διορίζεται Υπουργός Περιβάλλοντος κάποιος που έχει οκέλλα στη θάλασσα που δεν ξέρουμε με ποια άδεια και πως την έχτισε. Διορίζεται Υπουργός Άμυνας κάποιος που δεν έχει πάει στρατό, ή υπουργός Υγείας πολέμιος του ΓεΣΥ καθότι έχει και μετοχές σε μεγαλοκλινική.
Στη βάση λοιπόν του υποθετικού σεναρίου μόνο αγανάκτηση μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό που νιώθω κάθε φορά που προκύπτουν νέοι διορισμοί. Μαθαίνουμε τι φαγητό αρέσει στους νεοδιορισθέντες, που συχνάζουν, τι διαβάζουν, τι σπούδασαν κ.λπ ενώ ουδείς ασχολείται να δει αν έχει σύγκρουση συμφερόντων, ποιο είναι το πόθεν έσχες τους, αν έχει μη εξυπηρετούμενα δάνεια ή άλλες εξαρτήσεις και με ποιους συμβάλλεται και με ποιους συντρώγει. Στο μεταξύ έχουμε και την υποχρέωση κατάθεσης περιουσιακών στοιχείων. Αλλά ποιος τα γυρεύει πεταμένα στην ιστοσελίδα της Βουλής, όταν και εφόσον αναρτηθούν. Και ποιος τα ελέγχει θα μου πείτε…
Και εκείνα τα σαΐνια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης τι ξετρυπώνουν βρε παιδί μου. Βίντεο με ανθρώπους να τραγουδάνε και να διασκεδάζουν. Λες και είναι αμαρτία η διασκέδαση. Ή πως ένα βίντεο αφαιρεί από την ουσία του ανθρώπου στο επάγγελμα και την καταξίωσή του. Για αυτό σας λέω έχουμε πρόβλημα πρωτίστως ως κοινωνία και μετά ως Πολιτεία, κράτος και κυβέρνηση. Μα και οι θεσμοί από την ίδια την κοινωνία εκπροσωπούνται συνεπώς είναι και καθρέφτης της. Αρκούμαστε με τα επιφανειακά, τα εύπεπτα, τα κουτσομπολιά αφήνοντας την ουσία να περιμένει το τραίνο για τις περιβόητες ελληνικές καλένδες. Χάσαμε προ καιρού το μέτρο. Σεξιστές, ρατσιστές και εν τέλει ημιμαθείς και σε πολλά ανίδεοι. Έψαχνε λέει γυναίκες να διορίσει ο Πρόεδρος και την ίδια ώρα όσοι και όσες είχαν αυτή την απαίτηση έπεσαν όπως τα κοράκια να φάνε την νέα υπουργό επειδή είναι νέα, όμορφη και ξέρει να διασκεδάζει. Μα είναι από εδώ που θα κριθεί; Είναι αυτά που καλείται ο κόσμος να δει πάνω της για το πόστο που διορίζεται; Έλεος κοπέλια, έλεος. Αλλού φυσά, αλλού κλείνουν παράθυρα.

Μισός πλανήτης πρόσφυγες και ακόμη ρατσιστές ρε;

Το μεταναστευτικό, το προσφυγικό, το έτσι και αλλιώς αναλόγως πως βολεύει τον καθένα να το λέει δεν είναι πρόβλημα. Είναι η συνέπεια πολλών προβλημάτων μαζεμένων. Ρίζα και θα το δείτε τώρα που θα αυξηθούν περισσότερο οι μετακινήσεις ανθρώπων, κυρίως από χώρες που θα τελειώνει το νερό και θα ερημοποιούνται (και η δική μας η ώρα πλησιάζει), είναι οι κλιματικές αλλαγές. Από αρχαιοτάτων ετών άλλωστε οι άνθρωποι μετακινούνταν εκεί που υπήρχε το σωστό περιβάλλον επιβίωσης. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν πρέπει να καταλάβει ο κάθε ηλίθιος που σχολιάζει κάθε φορά διαδικτυακά κάτω από θέματα με αναφορά στον τίτλο «αλλοδαπός» και «αιτητής ασύλου» πως το θέμα μας αφορά όλους. Και πως σημερινή δική τους αυριανή δική μας (ασχέτως αν ξεχνάμε και το χθεσινή του 1974). Με λυπεί η υποκρισία κυρίως των κυβερνώντων που καμώνονται ότι κάνουν τα αδύνατα δυνατά για τους «καλούς πρόσφυγες», λες και η ανθρωπιά και η καλοσύνη πάει με τίτλους, την ίδια ώρα που δεν έχουν τίποτα να επιδείξουν σε πολιτική πρόνοιας. Που είναι οι πολιτικές ενσωμάτωσης; Πως δαπανούνται τα εκατομμύρια από την ΕΕ; Ποιοι πληρώνονται; Ξέρετε όταν κοιτά κανείς τα δέντρα (τους σημερινούς αιτητές) αντί το δάσος (γιατί συνεχίζουν οι μεταναστευτικές ροές και τι κάνουμε) ουσιαστικά κάνει μια τρύπα στο νερό την ίδια ώρα που μολύνει με το δηλητήριο του ρατσισμού τον κάθε απογοητευμένο του συστήματος.
Ξυπνάτε ρε, να δούμε πως όλοι μαζί αγκαλιασμένοι ανεξαρτήτως καταγωγής, φύλου, χρώματος, θρησκείας μπορούμε να νικήσουμε το χρήμα, στο μοναδικό πράγμα που γονατίζουν τα συμφέροντα. Καμιά μεταναστευτική πολιτική δεν θα πετύχει αν επίκεντρο είναι ο μετανάστης και όχι ο εκμεταλλευτής του. Και αν έρχονται να βρουν δουλειά ποιον πληρώνουν αδρά; Ποιος τους εκμεταλλεύεται, ποιος τους σπιλακώνει σε υποστατικά που κανείς άλλος δεν θα ανεχόταν να μείνει παίρνοντας ενοίκιο από όλους; Ποιος τους βαφτίζει φοιτητές; Ποιος τους εργοδοτεί και εκμεταλλεύεται παράνομα εργασιακά;
ΥΓ: Τι να περιμένεις από ανθρώπους των οποίων η λογική και το συναίσθημα έχει μεταναστεύσει;

Όχι, μην κρύψετε να περάσουμε

Του Κυριάκου Ανδρέου

Διανύουμε την τρίτη φάση χαλάρωσης των μέτρων αναχαίτισης της πανδημίας και έχω ήδη αρχίσει να ανησυχώ πως τα θετικά όλης αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης που κληθήκαμε να διαχειριστούμε δεν θα εδραιωθούν. Δεν είναι μόνο που ήδη παρατηρώ ότι μειώθηκε η φυσική άσκηση, που έδινε μια τόσο ωραία εικόνα με πολίτες πεζούς αλλά και σε ποδήλατα να καταλαμβάνουν πεζοδρόμια και άδειους δρόμους μειώνοντας ταυτόχρονα τη ρύπανση της ατμόσφαιρας από τα καυσαέρια των αυτοκινήτων. Δεν είναι μόνο που ήδη παρατηρώ οικονομικούς και επιχειρηματικούς κύκλους να αδημονούν να ξεκινήσουν μπουλντόζες και τρυπάνια για άτακτες αναπτύξεις.

Είναι που διαπιστώνω ότι η κυβέρνηση, και σε δεύτερο πλάνο η Βουλή δεν έχουν καν κατά νου πως η παρούσα κρίση μπορεί να γίνει μάθημα για τις χειρότερες που έρχονται συνεπεία των κλιματικών αλλαγών. Δεν είναι της παρούσης να θυμίσουμε την άμεση συσχέτιση των δύο, COVID-19 με κλιματική κρίση, ούτε το γεγονός ότι από την εποχή του AIDS μέχρι σήμερα είναι η ανθρώπινη παρέμβαση στη φύση και τα είδη της, η εισβολή στο χώρο τους που δημιουργεί όλο αυτό το κακό. Είναι όμως επιτακτική η ανάγκη τώρα που είναι βραστό το σίδερο να απαιτήσουμε ως πολίτες από τη κυβέρνηση μας αλλά και ως χώρα από παγκόσμια φόρα να αναλάβουν δράση και πρωτοβουλίες προτού να είναι αργά.

Το κρύψετε να περάσουμε δεν είναι ποτέ και για κανέναν λόγο λύση. Η οικονομία θα επανεκκινήσει ωστόσο μέχρι πού θα αρκέσουν τα «καύσιμα»; Ως την επόμενη κρίση; Εδώ και δύο μήνες δώσαμε και οφείλαμε να δώσουμε έμφαση στο δέντρο ναι. Μα δεν πρέπει να λησμονούμε το δάσος. Είναι εκεί έξω και μας προειδοποιεί. Οι ειδικοί επιστήμονες προειδοποιούν. Ποιος τους ακούει όμως; Επειδή τα εκατομμύρια θανάτων κάθε χρόνων συνεπεία των κλιματικών αλλαγών δεν είναι ορατά; Λέμε πως αν κάποιες χώρες λάμβαναν έγκαιρα μέτρα δεν θα μιλούσαμε για πανδημία. Η ερώτηση του δισεκατομμυρίου. Θα απαιτούσατε να ληφθούν εδώ και τώρα μέτρα αν 50 χρόνια από σήμερα η κλιματική κρίση σας έκλεινε όχι δυο μήνες στο σπίτι αλλά για πολύ μεγαλύτερα διαστήματα σε υπόγεια καταφύγια για παράδειγμα; Ανοησίες θα πούνε κάποιοι. Μα δεν είναι. Απλά έχουμε μάθει με το «στύλλον στυλλον» άνεση και τα παιδιά και τα εγγόνια μας θα βρουν και θα κάνουν. Μια πολύ εγωιστική συμπεριφορά που θα κοστίσει στην ανθρωπότητα.
Κύριε Αναστασιάδη μην νομίζετε ότι κρίση ήταν και πέρασε και θα πάρετε τα εύσημα. Προσέξτε μην σας έρθει μπούμερανγκ.

H σημασία της πράσινης συμφωνίας

Το νόημα και το πάθημα κορωνοϊού
«Ο κορωνοϊός μάς επηρεάζει όλους μας. Αλλάζουμε τον τρόπο ζωής μας για να προστατεύσουμε την υγεία τη δική μας και των γύρω μας. Ίσως μας λείπουν πολλά πράγματα που αγαπάμε. Σίγουρα πάντως δεν μας λείπει η ατμοσφαιρική ρύπανση από τα αυτοκίνητα και ο θόρυβος της κίνησης. Όταν ανοίγουμε το παράθυρό μας, μπορούμε να αναπνεύσουμε καθαρό αέρα. Βλέπουμε τη φύση να αποκαθίσταται. Δεν θα πρέπει όμως να έχουμε ψευδαισθήσεις» δήλωσε πρόσφατα ο Πρόεδρος της Κομισιόν φον ντερ Λάιεν σχετικά με τη σημασία της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας για την οικονομική ανάκαμψη. «Μπορεί να κατανοούμε και να ελέγχουμε καλύτερα τον κορωνοϊό, δεν ισχύει όμως το ίδιο και για την κλιματική αλλαγή. Η θέρμανση του πλανήτη μας συνεχίζεται και θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο όσο συνεχίζουμε να καίμε ορυκτά καύσιμα. Τώρα, καθώς σχεδιάζουμε να επιστρέψουμε σταδιακά στις εργασίες μας και να επενδύσουμε δισεκατομμύρια ευρώ για να επανεκκινήσουμε την οικονομία μας, θα πρέπει να αποφύγουμε την επιστροφή στις παλιές μας ρυπαντικές συνήθειες. Θα πρέπει να επανέλθουμε καλύτεροι από αυτή την πανδημία. Μπορούμε να καταστήσουμε την κοινωνία και τον πλανήτη μας υγιέστερους επενδύοντας στην ανανεώσιμη ενέργεια, οδηγώντας καθαρά αυτοκίνητα, ανακαινίζοντας τα σπίτια μας για να βελτιώσουμε την ενεργειακή τους αποδοτικότητα. Αγοράζοντας βιώσιμα τρόφιμα, ξαναχρησιμοποιώντας τα υλικά αντί να τα πετάμε στα σκουπίδια και παράγοντας χάλυβα χαμηλού άνθρακα. Αυτό είναι το νόημα της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας».

Ο κορωνοιός και οι κορώνοι που φυλάνε τα μάτια τους

Του Kyriakos Andreou (15/3/2020)

Αυτές τις μέρες ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Ο πανικός, κυρίως λόγω της παραπληροφόρησης που διαδέχθηκε μια καθόλου πληροφόρηση για μια επιδημία (που έγινε πανδημία) που ήταν βέβαιο ότι θα μας περιλάβει, αλλά και διάφορες σκοπιμότητες, δεικνύουν πόσο ανώριμοι ως Πολιτεία και Κοινωνία είμαστε για να αντιδράσουμε. Άκουσον, άκουσον τελειώνουν τα χαρτιά τουαλέτας από τα ράφια, τα αντισηπτικά ξαφνικά διπλάζουν τιμές, οι μάσκες (που δεν ξέρουμε και τη χρήση τους) τελείωσαν από παντού. Την ίδια ώρα ο Πρόεδρος έσπευσε με το Υπουργικό του να κλείσουν οδοφράγματα ελλείψει προσωπικού (δημιουργώντας πολιτική όξυνση και διχασμό των πολιτών) αλλά τα αεροδρόμια δεν τα σκέφτηκαν αρχικά ενώ αργότερα όταν τα κρούσματα από το Ηνωμένο Βασίλειο μας έρχονταν πακέτα έβαζαν και έβγαζαν τη χώρα από την κατηγορία 2 στην 3 (όμοια και την Ελλάδα) για να μην πληγεί ο τουρισμός. Τα ξενοδοχεία θα σκεφτούμε τώρα; Που νομίζουν ότι τι; Αν συνεχίσουν να έρχονται τώρα τουρίστες θα έρθουν και σε δύο μήνες; Είναι πολλά πράματα λυπηρά. Είναι και πολλά θετικά βεβαίως που ανάγκασαν πολιτεία, υπηρεσίες, επιχειρήσεις ακόμη και τους πολίτες να βρουν λύσεις. Είναι τέλος αλλά και η πιο σημαντική μια συνειδητοποίηση: ο κορωνοιός δεν κοιτάει σύνορα, φυλές, θρησκείες, αξιώματα, οικονομική κατάσταση. Με την έλευσή του και το φόβο μας για την υγεία μας, κυρίως των γονιών μας η διχόνοια πέρασε σε τρίτη μοίρα. Οι τόνοι έπεσαν, οι άνθρωποι ψάχνουν λύσεις για όλους, το σύνολο. Ως Πράσινη Ασπίδα χρόνια τώρα φωνάζουμε και για το περιβάλλον που έχει άμεση σχέση. Με τις κλιματικές αλλαγές τα δεινά μας θα είναι πολύ μεγαλύτερα. Και το Κυπριακό πρόβλημα θα είναι το ελάχιστο αυτών. Μόνο ενωμένοι για το κοινό καλό, και όχι αλλότριων συμφερόντων, καρεκλών και χρημάτων θα επιβιώσουμε στο πολύ δύσκολο μέλλον. Ο κορωνοϊος δύσκολα μεν θα περάσει. Μετά;

Δεν θα μας πείτε αν θα ανησυχούμε

Του κυριάκου Ανδρέου

Θυμάμαι τις καμπάνιες των καπνοβιομηχανιών για τα τσιγάρα τα μέσα του περασμένου αιώνα. Στις πρώτες ενδείξεις για το πόσο επιβλαβή ήταν έριξαν τόσα λεφτά σε έρευνες και διαφημίσεις για να πείσουν ότι δεν προκαλούν προβλήματα υγείας. Φτάσαμε ωστόσο σήμερα σε έρευνες που αποδεικνύουν πόσο κακό μας κάνουν – το επιβεβαιώνουν βεβαίως τα εκατ. Θανάτων κάθε χρόνο- ενώ επιβάλλεται τα τελευταία χρόνια να το αναρτούν με αποτρόπαιες εικόνες και στα πακέτα. Στη βάση των πιο πάνω με ενοχλεί αφάνταστα η προσπάθεια να φιμωθούν οι όποιες φωνές που ανησυχούν και φωνάζουν για τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας, για το 5G, ευρύτερα για τη μη ιονίζουσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Θυμίζω πως η Πράσινη Ασπίδα διεξήγαγε έρευνα με στόχο τη διερεύνηση των απόψεων του κοινού μεταξύ 13-20 Ιανουαρίου 2020. Η έρευνα έγινε διαδικτυακά μέσα από τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης και κάλυψε ένα φάσμα ηλικιών 13-65 χρόνων. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 535 άτομα. Με το άκουσμα της διεξαγωγής της έρευνας προκλήθηκε θύελλα αντιδράσεων στο fb από άτομα τα οποία θεωρούν ότι η μη ιονίζουσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία δεν προκαλεί προβλήματα υγείας. Κατηγορηθήκαμε ότι δρούμε μεροληπτικά και ότι έχουμε κέρδος από την έρευνα. Κάποιοι μάλιστα προσπάθησαν να αλλοιώσουν τα αποτελέσματα της έρευνας. Οι προγραμματιστές της οργάνωσής μας εντόπισαν ότι την ίδια χρονική στιγμή δόθηκαν περίπου 1.200 πανομοιότυπες απαντήσεις από το ίδιο άτομο. Οι απαντήσεις αυτές δεν λήφθηκαν φυσικά υπόψη στην εξαγωγή των συμπερασμάτων. Συμπεράσματα που οφείλουν να προβληματίσουν. Η πλειοψηφία ζητά να υπάρξει περισσότερη πληροφόρηση για το θέμα και αυτό θέτει όλους προ των ευθυνών τους αφού οι πληροφορίες που παρέχονται τις περισσότερες φορές είναι συγκεχυμένες και πιθανόν αναξιόπιστες. Είναι πολύ σημαντικό το κοινό να μάθει να ελέγχει από πού προέρχεται μια πληροφορία για να είναι αξιόπιστη. Είναι από κάποια επίσημη πηγή πληροφόρησης ή είναι από μη επιστημονικά sites που σκοπό έχουν να παραπλανήσουν για να εξυπηρετήσουν πιθανά εμπλεκόμενα συμφέροντα; Θυμίζω πως τα ίδια έλεγε- περί αποτυχίας του κράτους να ενημερώσει ορθά- και σε έκθεσή της για τους κινδύνους για τα παιδιά από την μη ιονίζουσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία η αρμόδια Επίτροπος των Δικαιωμάτων τους. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η Πράσινη Ασπίδα δεν εκπροσωπεί κανέναν πέραν από την ίδια. Ουδέν όφελος είχαμε από τη διεξαγωγή της έρευνας. Ήταν μια πρωτοβουλία να πάρουμε τον παλμό της κοινής γνώμης γύρω από ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα. Απαιτούμε και διεκδικούμε τη δημόσια υγεία. Δεν θα μας φιμώσουν δικτατορικές προσεγγίσεις.

Σαν τη ζούγκλα μας δεν έχει κοπέλια

Του Kyriakos Andreou*

Πήγαν στην τριμερή στο Βερολίνο, που μπορούσαν να την κάνουν και στο εδώ σπίτι των Ηνωμένων Εθνών και επέστρεψαν για να ασχοληθούν ο καθείς με τα του οίκου του διαβάζουμε. Ο ένας, ο Πρόεδρός, να δει τι θα κάνει με τον ανασχηματισμό μπας και σώσει την παρτίδα με… ριστάρτ, ο άλλος από εκεί για να τρέξει την κούρσα των «εκλογών» ως τον Απρίλη. Στο μεταξύ μάθαμε ότι παρακολουθούνταν 1 εκατ. αριθμοί τηλεφώνων και δεν έσπασε μύτη, ό γενικός εισαγγελέας που δεν έβλεπε παρέμβασή του τελικά διόρισε ανεξάρτητο ποινικό ανακριτή, ενώ εντάλματα σύλληψης δεν είδαμε για κανένα. Μετά; Μετά ήρθε και το πόρισμα για τον αδικοχαμένο Στυλιανό και ξαναζήσαμε ο,τι βεβαίως ζούμε κάθε φορά που προκύπτει τέτοιο θέμα. Πολιτικές αντιπαραθέσεις χωρίς κανένα όφελος να καλύπτουν όλα όσα επιτέλους πρέπει να γίνουν για να σπάσει το κατεστημένο, η εγκληματική αμέλεια, η ολιγωρία, η ανοχή και η απάθεια. Άλλη μια φορά είδαμε την απάθεια των αστυνομικών που αρκούνταν στις αναφορές της μητέρας του Στυλιανού ενώ όφειλαν να αξιολογήσουν τον κίνδυνο. Μα αφού οι αστυνομικοί ξέρουν καλύτερα ρε. Και οι λειτουργοί των ΥΚΕ, τι θα σπάσουν; Ό,τι προλάβουν και αυτοί. Ω καιροί, ω ήθη. Να παραιτηθεί λένε η Ζέτα Αιμιλιανίδου. Να παραιτηθεί για να κάτσει την επόμενη φορά που θα προκύψει τέτοιο θέμα μαζί με τον Ιωνά Νικολάου να κοιτάνε εκ του μακρόθεν; Αυτή δεν είναι λύση. Είναι διευκόλυνση. Αλλά και αυτό πόσο νομίζετε θα κρατήσει; Ώσπου να ακούσουμε για τους νέους υπουργούς; Τα βιογραφικά τους; Ώσπου να σκάσει κάτι άλλο; Εν τω μεταξύ ο κ. Λόου καλά; Ο ιδιοκτήτης του βαν; Οι εμπρηστές του Ακάμα; Οι διαγραφές δανείων πολιτικών; Όλα καλά κοπέλια; Ζούγκλα ολάν!
*Πρόεδρος Πράσινης Ασπίδας

Πράσινα σημείο, το τρέντι όνομα για σκουπιδότοπους

Του Κυριάκου Ανδρέου

Το σκέφτηκα, το είδα να το σχολιάζουν και άλλοι. Οργίστηκα. Άνθρακας ο θησαυρός με τα πράσινα σημεία, που είτε λειτούργησαν και έκλεισαν, είτε υπολειτουργούν, είτε δεν λειτούργησαν ποτέ. Μπαγιάτικα και τα νέα που έβγαλε η προχθεσινή συνεδρία της Επιτροπής Περιβάλλοντος, για τα τεράστια προβλήματα και την αποτυχία της πολιτικής διαχείρισης των μεγάλων οικιακών αποβλήτων που διαπίστωσε. Το ότι περαιτέρω τα πράσινα σημεία έχουν μετατραπεί σε σκουπιδότοπους, ενώ οι πολίτες συμπεριφέρονται με «εγκληματική» αδιαφορία και αδράνεια. Και τι είχε να απαντήσει η κρατική μηχανή επί τούτων; Την κατασκευή το πρώτο εξάμηνο του 2020 έξι νέων πράσινων σημείων, τρία στην Ελεύθερη Επαρχία Αμμοχώστου, όπου σήμερα δεν λειτουργεί κανένα πράσινο σημείο, δύο στην Επαρχία Λεμεσού και ένα στην Επαρχία Λευκωσίας. Χαίρω πολύ. Το να ττελιάζεται μια περιοχή και να καλείται ο κόσμος να πάει, δεν είναι από μόνο του λύση. Υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές; Τι γίνεται από εκεί και πέρα; Πως για τόσα έχουμε εκατομμύρια και για τα πράσινα σημεία όχι; Ακούς εκεί να μας λένε ότι τα μηχανήματα που έχουν αγοραστεί είναι πανάρχαια.. Πως ακόμα και για αυτά, τα πράσινα σημεία, προκύπτουν νομικές διαμάχες; Που είναι ο προγραμματισμός, η διαχείριση, οι υποδομές, η συνέχεια, μετά τα πράσινα σημεία. Που είναι έπειτα ο έλεγχος και η συνέχεια της ανακύκλωσης; Που είναι η επιμόρφωση των πολιτών; Που είναι τα τσουχτερά πρόστιμα σε όσους ρυπαίνουν; Στη γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών έπιασε ο οίστρος την κυβέρνηση να ασχοληθεί και να προτείνει για την κλιματική αλλαγή; Εδώ τι γίνεται; Όπως και να αποκαλούνται οι χωματερές η δυσωδία παραμένει, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις επίσης. Αφήστε τα συνθήματα κύριοι στο Προεδρικό, στο Επιτροπάτο, στα κυβερνητικά τμήματα και σηκώστε μανίκια. Δεν αντέχει άλλα σκουπίδια το νησί, δεν αντέχει ο οργανισμός μας να τα ανακυκλώνει με ό,τι τρώει και πίνει.

Τα μωρά του κόσμου, τις γυναίκες μας, τους δυσπραγούντες ρε

Του Κυριάκου Ανδρέου

Οργή, αγανάκτηση, συγκλονισμός. Και οι λέξεις με τόση επανάληψη έχασαν το νόημα του συναισθήματος που περιβάλλουν. Η τραγική κατάληξη του 15χρονου Στυλιανού πολύ θα ήθελα να πω ότι ήταν αυτή που ξεχείλισε το ποτήρι για όλους μας για να γίνει επιτέλους κάτι. Μα δυστυχώς, το ξεχειλισμένο ποτήρι αφήνεται στον ήλιο και εξατμίζεται, ως την επόμενη φορά. Αυτό είναι το σαράκι που μας τρώει τα σωθικά. Ότι ξεχνάμε, ότι συνθλίβεται περιστασιακά η καρδιά και η ψυχή μας. Και το σύστημα, ατσάλινο που είναι συνεχίζει ακάθεκτο. Υποστελέχωση, αρμοδιότητες, συναρμοδιότητες, «εγώ εν τζιαι, οι άλλοι, περιμέναμε έκθεση, δεν είχαμε δικαίωμα, δεν μπορούσαμε, δεν ξέραμε ότι υπάρχει εγχειρίδιο». Σκατοκοινωνία, σκατοπολιτεία, σκατοϋπηρεσίες. Όλοι έχουμε ευθύνη που δεν αναλαμβάνουμε και την πασάρουμε ο ένας στον άλλο.
Ήρθε προχθές που λέτε η Υπουργός Εργασίας να μας πει για το περιβόητο μαχαίρι που θα μπει στο κόκκαλο. Ήρθε και η ΠΑΣΥΔΥ να στηρίξει τους υπαλλήλους των ΥΚΕ. Ρε θκιάολε μαύρε (όχι δεν ζητώ συγγνώμη για τη γλώσσα) πιερώνουμε σας. Λεφτά έχετε να φαν και οι κότες αλλά όταν είναι για να στελεχώσετε δεν υπάρχουν. Για να φάτε πάντα υπάρχουν. Την ίδια ώρα, οικογενειακοί σύμβουλοι, εκπαιδευτικοί και σχολικοί ψυχολόγοι, δάσκαλοι, αστυνομικοί που είστε να βγείτε πρώτοι στους δρόμους που σας έκαναν είτε μουσιαμά από τις τόσες περιπτώσεις που έχετε να δείτε, ή που αρρωστάτε κάθε βράδυ; Πόσο να σιωπάτε; Ποιον φοβάστε; Κάντε πρώτοι την επανάσταση. Ναι, κάποιοι να πάνε σπίτι τους. Η αμέλεια στην περίπτωση του Στυλιανού εγκληματική, έπρεπε ήδη να παραιτηθούν όλοι όσοι άγγιξαν έστω τον φάκελό του. Τον φάκελο. Ένας φάκελος και ο Στυλιανός πριν καταλήξει σε μνήμα.
Αντραπείτε όλοι, σκάστε όλοι και σπάστε το ποτήρι που ξεχείλισε για να βάλετε στη θέση του καθαρό. Ξηλώστε όλες τις υπηρεσίες που έχουν να κάνουν με το κράτος προνοίας και κάντε μια σιδεροκέφαλη για να μπορεί να ανταποκριθεί, για να έχει τα εργαλεία, τα όπλα και την ευθύνη για όσα κάνει. Κανεί με το περιπαίξιμο. Κυρία Ζετα Αιμιλιανίδου, καλός ο συγκλονισμός αλλά η κοινωνία δεν μπορεί να σας ανεχτεί άλλο αν δεν κάνετε αυτά που σας αναλογούν. Ο άνθρωπος δεν είναι εργασιακή σύμβαση, δεν είναι Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, δεν είναι επιθεώρηση κτηρίου. Όχι μην παραιτηθείτε, η πολιτική σας ευθύνη είναι διορθώσετε τις στρεβλώσεις. Σήμερα. Τόσο εύκολα βρήκατε την Επίτροπο να κάνει την έρευνα. Για τα άλλα; Εν μωρά του κόσμου εκεί έξω, γυναίκες που πεθαίνουν κάθε μέρα, άνθρωποι που ζητιανεύουν ρε. Καταλάβετε το.

*Πρόεδρος δ.σ. Πράσινης Ασπίδας

ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ;

Τι να πει κανείς… Ένα αγόρι μόλις 14 χρόνων χάθηκε. Εγκατέλειψε τα όνειρά του, τους φίλους του, τα αδέρφια του. Εγκατέλειψε μαζί και όλα αυτά που τον βασάνιζα. Και ήταν μόνο 14 χρόνων. Ένα αγόρι που είχε τόσα να μάθει, ωστόσο πρόλαβε και μας έμαθε πολλά. Πως η πίεση, οποιασδήποτε μορφής προς τα παιδιά μας, όταν τους
ζητούμε να ακολουθήσουν τους στόχους που εμείς θέσαμε γι’ αυτά, όταν τα θέλω τους περνάνε σε δεύτερη μοίρα μπροστά στις δικές μας φιλοδοξίες… ε τότε δεν περνούν καλά. Όμως, στην περίπτωση του Στυλιανού τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα. Εκεί όχι μόνο δεν του απαγόρευσαν να ονειρεύεται, όχι μόνο του καθόρισαν το μέλλον του, αλλά του στερούσαν και όλα τα άλλα. Και κυρίως την αγάπη. Γι’ αυτό και το Γραφείο Ευημερίας στην προκειμένη περίπτωση δεν έχει την παραμικρή δικαιολογία, το παραμικρό ελαφρυντικό. Διότι το αγόρι δεν έβαλε τέρμα στη
ζωή του διότι δεν του άρεσε το φαγητό της προηγούμενες ημέρες. Το αγόρι δεν είχε να φάει την προηγούμενη ημέρα. Δεν αποφάσισε να «φύγει» διότι τον αγνόησαν, έφυγε διότι ένιωθε μόνος και ήταν μόνος…
Κύριοι αναλογιστείτε τις ευθύνες που σας αναλογούν και κάντε αυτό που πρέπει. Παραιτηθείτε πριν να είναι πολύ αργά. Όταν τέτοιες υποθέσεις τις περνάτε αψήφιστα τι να πει κανείς… Το χρωστάτε σε εκείνο το 14 χρόνο που σε λίγους μήνες πρόκειται να ξεχάσετε. Το χρωστάτε στα αδέρφια του. Που είστε Κύριοι όταν σας χρειάζονται αυτά τα παιδιά, όταν σας το φωνάζουν ότι δεν έχουν άλλες δυνάμεις να παλέψουν. ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ;