Ώσπου φτάνει η κλεψιά και η βρώμα σας;

Του Κυριάκου Ανδρέου

Μα αστυνομικός οδηγός του γενικού εισαγγελέα και άλλοι δύο συνάδελφοί του ύποπτοι για εμπλοκή σε κύκλωμα εμπορίας προσώπων; Ρε για όνομα. Άνθρωπος που ακολουθεί παντού τον αξιωματούχο που χειρίζεται όλα τα σοβαρά νομικά ζητήματα του τόπου; Που έπρεπε να είναι πέραν πάσης αμφιβολίας άμεμπτος και ηθικός; Που πάμε σε τούτη τη χώρα; Ποιοι αστυνομικοί πλαισιώνουν τους αξιωματούχους μας και τι αλισβερίσια έχουν με τον υπόκοσμο, αν δεν είναι οι ίδιοι; Που είναι το σώμα των αδιάφθορων; Ακούσετε να σπάσει καμιά μύτη; Έστω να γίνει μια δήλωση; Μια διαβεβαίωση ότι ναι μεν, αλλά; Έστω για να διασκεδαστεί η ανησυχία του κόσμου για όλα αυτά που τον βρίσκουν κάθε μέρα, όπως ετοιμάζει τα μωρά του το πρωί για το σχολείο; Σχολείο, άλλη ιστορία και αυτή. Δυόμιση μήνες το περιπαίξιμο κυβέρνησης- συνδικαλιστών. Και σφήνα σε αυτά, το σκάνδαλο του συνεργατισμού και ευρύτερα των τραπεζών με τους ιθύνοντες να σχολνούν και κάθε μήνα να πιάνουν ένα παχυλό μισθό. Και όσοι θα φύγουν και μια γερή αποζημίωση, με αγάπη από μένα και σένα τα αρνιά. Και ύστερα; Ύστερα ήρθαν και οι προεδρικές χάρες σε παιδεραστές που μας είπε ο Υπουργός Δικαιοσύνης πως όλοι έδιναν. Ρε για όνομα, ξανά. Δηλαδή αν γίνει νέα έκρηξη και προκύψει νέο Μαρί, το επιχείρημα θα ήταν «μα συνέβη και επί προηγούμενης κυβέρνησης»; Πόσο περιπαίξιμο των πολιτών; Σε άλλες χώρες, δημοκρατικές, θα έπεφταν κυβερνήσεις, θα παραιτούνταν αξιωματούχοι με όλα όσα πιο πάνω περιέγραψα ή και με πολύ πιο ασήμαντα σκάνδαλα. Και όμως. Είναι λες και έχουν όλοι κολλήσει τον πισινό τους με την πιο δυνατή γόμα στις καρέκλες τους. Και έχουν μια μνήμη χρυσόψαρου. Εκείνα που κάκιζαν και περίπαιζαν έρχονται και τους βρίσκουν. Μα ως χαμαιλέοντες αλλάζουν το χρώμα και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Ουρές για ΕΕΕ, ταχεία απονομή δικαιοσύνης για τον λήπτη που δεν πήγε στη δουλειά που του όρισαν και χάνει το επίδομα. Αλλά για τα μεγάλα… Τα μεγάλα! Τους χωράει η τρύπα του βελονιού και γλυτώνουν οι μεγαλόσχημοι. Πλάτες να έχουν, πολιτικές, τραπεζικές ακόμη και δικαστικές. Και περιμένεις εσύ κράτος δικαίου. Ό,τι και να ξημερώσει αύριο δυστυχώς η έκπληξη έχει φύγει από το λεξιλόγιό μας. Και η αγανάκτηση έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας. Πόσο, μα πόσο τους βολεύει…

Έλεος πιόν με τους ριζωμένους στις καρέκλες

Του Κυριάκου Ανδρέου

Πρόεδροι πάνε και έρχονται. Υπουργοί και βουλευτές το ίδιο. Κάποιοι δεινόσαυροι ωστόσο ακόμη στις θέσεις τους. Λες και τους έδεσαν με αλυσίδες και πέταξαν το κλειδί του λουκέτου που τις κλείδωσαν στη θάλασσα. Με τη δύναμη των κλιμάκων και των παχυλών μισθών στέκονται τροχοπέδη σε κάθε τι καινούργιο. Πολλές φορές και διπλοθεσίτες, με πρόσθετα επιδόματα, οδηγούς, αυτοκίνητα. Με μότο «σιγά τα ζα». Δεν τους αγγίζει τίποτα. Δεν πτοούνται από τίποτα. Δεν πα να είπε ο Πρόεδρος να γίνει το Α και το Β. Θα πρέπει να πάρει τη σειρά του. Παραδείγματα πολλά. Και ουδείς τους ενοχλεί. Συνυφασμένοι βλέπετε με το κατεστημένο. Θα ήταν ευχής έργο αν η δύναμή τους στρεφόταν προς όφελος της κοινωνίας, των απλών πολιτών. Αν η δύναμή τους στεκόταν τροχοπέδη σε προσπάθειες της εκάστοτε κυβέρνησης για κάτι μεμπτό, αλλότριο. Δυστυχώς. Αποτελούν πρόσθετο βάρος ακόμη και εκεί που κάθε κυβέρνηση προσπαθεί να επιφέρει αλλαγή. Δεν γίνεται, δεν μπορεί να αλλάξει, δεν είναι ώρα τώρα. Είτε είναι επίτροποι, είτε γενικά ανεξάρτητοι αξιωματούχοι, ακόμη και διευθυντές υπουργείων. Ανέλεγκτοι και ανεξέλεγκτοι. Υπάρχει όμως σωτηρία. Αν βγουν μπροστά τα νέα μυαλά της δημόσιας υπηρεσίας. Αυτοί που δεν έχουν ποτιστεί ακόμη με το δηλητήριο του κατεστημένου των προϊσταμένων τους. Αυτοί που κάνουν τη διαφορά και τους ξεμπροστιάζουν. Σε αυτούς πρέπει να επενδύσουμε. Εμείς οι απλοί οι πολίτες για να αναγκαστούν και τα κομμάτια του παζλ του κατεστημένου να αλλάξουν. Τα ΜΜΕ, τα κόμματα, τα παρακόμματα και η δημόσια υπηρεσία στο σύνολό της.
Η Πράσινη Ασπίδα θα είναι παρούσα σε κάθε αγώνα για να παταχθεί το κατεστημένο. Που δεν είναι απρόσωπο. Έχει και όνομα και διεύθυνση. Δυστυχώς περισσότερο από ένα όνομα και διευθύνσεις. Και το διαπιστώνουμε ως κίνημα σε κάθε τι που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ή να αναδείξουμε και δέχεται την απαξίωση επειδή ο άλλος δεν το σκέφτηκε και δεν το πρότεινε. Μα εδώ είναι η ουσία. Δεν μπορούν πολλοί και για πολύ καιρό να σε αγνοούν. Σύντομα θα σε λάβουν υπόψη και θα σε φοβηθούν. Αυτή είναι η κινητήριος μας δύναμη.
Επί τη ευκαιρία κοπιάστε όλοι στο φεστιβάλ μας που μετά από τρία χρόνια καθιερώνεται ως θεσμός με θέμα «Περιβάλλον Συγγνώμη». Ελάτε να βροντοφωνάξουμε μαζί συγγνώμη και να πιάσουμε δουλειά για να πατάξουμε το κατεστημένο.

 

Ξεφτίλισαν τις αξίες για το χρήμα


«Ο Θεός δεν σώζει κανέναν δωρεάν». Έτσι δεν μας είπε ο Προκαθήμενος; Και θορυβηθήκαμε. Γιατί; Μα σώζεται κανείς δωρεάν σιόρ; Και στην κηδεία του πρέπει να μεριμνήσει να έχει για να ταφεί. Και να αρρωστήσει να έχει να πληρώσει. Έμμεσα, άμεσα όλη η ζωή μας δώσε. Διότι όσο αυξάνεται το χρήμα που κόβεται τόσο μειώνονται και οι αξίες τούτου του κόσμου, τα ουράνια θα απουσίαζαν; Έπειτα, η μικρή μας Κυπρούλα πως θα μπορούσε να ξεφύγει; Σεβασμός, υπομονή, σταθερότητα, σύνεση, κοινωνικότητα, υπευθυνότητα, ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη, διάλογος, ανεκτικότητα, δημιουργικότητα, συνεργασία, συμπόνια, γενναιοδωρία, φιλία, ελευθερία, δικαιοσύνη, ειρήνη. Αξίες τούτης της ζωής που φευ… Οι πολιτικοί και θρησκευτικοί μας ηγέτες ξεφτίλισαν για το άτιμο το χρήμα. Για να σε σέβονται πληρώνεις, για να είσαι ειλικρινής την πληρώνεις. Αηδία η κατάσταση. Όπου και αν κοιτάξεις. Δέστε γύρω σας. Υπάρχει καμιά αξία πάνω από το χρήμα; Μια είναι η αξία αυτών που αποφασίζουν ή ακόμα χειρότερα που εκβιάζουν για αποφάσεις. Έχεις προχωράς, δεν έχεις γίνεσαι επαίτης. Ακόμη και για μια άδεια που δικαιούσαι αλλά δεν σου τη δίνουν για να την δώσουν κατά παρέκκλιση και με χίλιες δυο παραβιάσεις στον άλλο. Που μιλά εκ μέρους του το χρήμα. Κάπου διάβασα και προσυπογράφω πως «τη δόξα πολλοί εμίσησαν, το χρήμα ουδείς. Σε έναν βαθιά υλιστικό κόσμο, όπως το δικό μας, μερικοί το ξανασκέφθηκαν για το μεγαλείο της δόξας και αλλάξανε γνώμη. Δεν την επιδιώκουν. Προτιμούν το ρευστό, τα μετρητά. Ο ηρωισμός, η τέχνη, η μεγαλοφυΐα και η αριστεία στην μόρφωση απαξιώνονται σήμερα». Μεγάλο κρίμα. Και μεγάλη αδικία για τις επόμενες γενιές που δεν θα ζήσουν για να παλεύουν για ιδανικά. Από τα εφηβικά τους χρόνια μέσω της παραπαιδείας μπαίνουν ήδη σε αυτό το «κύκλωμα» που καταβροχθίζει τις διαχρονικές αξίες. Κλείνω με επικαιρότητα: Άραγε το πλαίσιο Γκουτέρες είναι τόσο ευρύ που μπορεί να χωρέσει και ένα πάρκο κροκοδείλων εντός του; Όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν.

Τι έγιναν οι δεσμεύσεις για αποκέντρωση Πρόεδρε;

Του Κυριάκου Ανδρέου

Αυτοί που κατοικούν στις πόλεις αγνοούν ένα τεράστιο πρόβλημα που βασανίζει όσους επιλέγουν ή καλύτερα επιμένουν να κατοικούν σε χωριά, ειδικά αυτά που είναι απομακρυσμένα από αστικά κέντρα. Ότι δηλαδή για να κάνουν σχεδόν οτιδήποτε άλλο πλην να κοιμηθούν και να φάνε οι κάτοικοι της υπαίθρου πρέπει να κατέβουν στις πόλεις. Δεν υπάρχουν οι υποδομές, τα κονδύλια, οι κρατικές υπηρεσίες, οι αποφάσεις… Σε αρκετά από αυτά μάλιστα δεν έχουν καν λήψη τα κινητά. Θα μου πείτε είναι πρόβλημα αυτό; Η απουσία επικοινωνίας μέσω σύγχρονης τεχνολογίας; Είναι, αν είναι η κορυφή ενός παγόβουνου. Πολλά χωριά έμειναν έξω από τον χάρτη στάσεων των λεωφορείων. Αγροτικά κέντρα υγείας παραμένουν παρά τις υποσχέσεις με σοβαρές ελλείψεις, την ώρα που καλούνται να καλύψουν ανάγκες εκατοντάδων, αν όχι χιλιάδων, ανθρώπων. Το νοσοκομείο της Πόλης Χρυσοχούς για παράδειγμα, που καλύπτει όλα τα χωριά της περιοχής, παρά τις υποσχέσεις παραμένει χωρίς αναγκαία ιατρικά μηχανήματα, χωρίς συγκεκριμένες ιατρικές ειδικότητες. Πλέον χωριά έχουν μείνει χωρίς τράπεζες/ συνεργατικά. Μπορούμε να σας απαριθμήσουμε πολλά προβλήματα που μαστίζουν τους κατοίκους ορεινών περιοχών. Θα τα θυμηθούμε άλλωστε ξανά σύντομα, αφού έπονται ευρωβουλευτικές. Και όμως. Να θυμίσουμε τι έλεγε προεκλογικά ο Νίκος Αναστασιάδης, όχι τώρα, το 2013; «Η μεταρρύθμιση πρέπει να προνοεί την ουσιαστική ενίσχυση των κοινοτικών αρχών με πρόσθετες εξουσίες και πόρους, ώστε να μπορέσουν να βοηθήσουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής στην ύπαιθρο μέσω της ανάπτυξης και του εκσυγχρονισμού των υποδομών και παράλληλα να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην ενημέρωση και την επιμόρφωση των κοινοταρχών και των κοινοτικών συμβουλίων και στην αναβάθμιση των δεξιοτήτων των υπαλλήλων των κοινοτήτων». Μεταξύ πολλών άλλων…

Ως πόσο θα ανθίζουν οι αμυγδαλιές;

Του Κυριάκου Ανδρέου

Είναι εκείνη η περίοδος του χρόνου που μπορεί να αποκαλέσει κανείς περίοδο ανάστασης της φύσης. Τα περισσότερα φυτά ετοιμάζονται να ανθίσουν και ας μην έχουν μιλιά να φωνάξουν τη χαρά τους. Να ευχαριστήσουν συνάμα τα πουλιά και τις μέλισσες, το νερό και τον ήλιο, τους εταίρους τους στο πρότζεκτ που λέγεται ζωή για τη συνδρομή τους στο έργο αυτό. Να φτύσουν την ίδια ώρα τον άνθρωπο που χρόνο με τον χρόνο τους προκαλεί ασφυξία. Ως πόσο νομίζετε η φύση θα ανταποκρίνεται με όλα αυτά τα κακά που της προκαλούμε; Με όλα αυτά που συμβαίνουν πρέπει επιτέλους να γίνει αντιληπτό από όλους. Οφείλουμε όλοι να φροντίζουμε τη φύση όπως τα παιδιά και το σπίτι μας. Να την προστατεύουμε από κάθε κίνδυνο και να τη διατηρούμε καθαρή και αμόλυντη. Αλλιώς το μέλλον, το οποίο δανειστήκαμε από τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, δεν θα υπάρχει. Ούτε για να κλείνει σύνορα ο Τραμπ στην Αμερική ούτε για να λυθεί το πολιτικό πρόβλημα της δικής μας κουκκίδας στον παγκόσμιο χάρτη. Όταν οι μέλισσες, ένα παράδειγμα του τι μας περιμένει, που απειλούνται με εξαφάνιση χαθούν χρειάζεται ελάχιστος χρόνος για να πεινάσουμε. Οι μέλισσες είναι απαραίτητες για την παραγωγή της τροφής μας γιατί επικονιάζουν τα φυτά, και δεν είναι οι μόνες. Και άλλα έντομα, όπως οι άγριες μέλισσες και οι πεταλούδες εκτελούν επίσης πολύτιμο επικονιαστικό έργο. Πάνω από το 35% της παγκόσμιας παραγωγής τροφής εξαρτάται από τα έντομα-επικονιαστές. Από τα 100 είδη καλλιεργειών, τα οποία παράγουν το 90% της παγκόσμιας τροφής, 71 επικονιάζονται από τις μέλισσες. Χωρίς αυτά, εκατομμύρια άνθρωποι και ζώα θα υπέφεραν από στέρηση τροφής. Στην Ευρώπη μόνο, σύμφωνα με επιστημονικό περιοδικό, πάνω από 4.000 είδη λαχανικών μεγαλώνουν χάρη στην ακούραστη δουλειά των μελισσών. Εξακολουθείτε να ζείτε στον μικρόκοσμό σας; Σε αυτόν που πετάμε τα πάντα και δεν ανακυκλώνουμε; Σε αυτόν που απελευθερώνουμε μανιωδώς καυσαέρια; Σε αυτόν που σκοτώνουμε και αφανίζουμε πανίδα και χλωρίδα; Σας έχουμε νέα. Το Κυπριακό πολύ σύντομα θα είναι το ελάχιστο από τα προβλήματά μας. Δείτε έξω από το παράθυρο μια αμυγδαλιά να ανθίζει και λάβετε υπόψιν σας ότι για να γίνει αυτό δούλεψαν πολλά στοιχεία της φύσης. Όπως και η Ειρήνη για να δουλέψει θέλει να δουλέψουν όλα τα στοιχεία που τη συνθέτουν. Και ο νοών νοείτο!

 

Ο Ακάμας, οι τσιφλικάδες και… πούντες αρμόδιες αρχές;

Του Κυριάκου Ανδρέου
Μα γιατί καλέ πληρώνουμε λειτουργούς, ανώτερους και διευθυντάδες στο δημόσιο για άδειες; Γιατί πληρώνουμε επίτροπο Περιβάλλοντος; Δεν ντρέπονται να υπηρετούν τα συμφέροντα του κάθε μεγαλοεπιχειρηματία που ξέρει πως και που να αποταθεί για να γίνει η δουλειά του; Δεν λυπούνται τον κόπο τους που πάει στράφι; Γιατί δεν επαναστατούν; Προς τι καλέ οι περιβαλλοντικές μελέτες, όταν και αν γίνονται, αφού υπάρχει πάντα το πορτοπαράθυρο της παρέκκλισης και της ασυδοσίας; Αφού πάντα ο Ά αρμόδιος, φυσικό πρόσωπο ή αρμόδια αρχή θα παραπέμπει κάπου αλλού. Ο οικείος δήμος; Δεν είναι αυτός, είναι ο έπαρχος. Ο έπαρχος; Δεν είναι αυτός, είναι το Τμ. Πολεοδομίας. Το Τμ. Πολεοδομίας; Δακτυλοδείχνει το Τμ. Περιβάλλοντος, αυτό το Τμ. Δασών και πάει λέγοντας .Όχι τόσο γιατί υπάρχει ευθυνοφοβία αλλά γιατί πολύ περισσότερο υπάρχουν οι πολιτικοί προϊστάμενοι. Αυτοί που μεθοδικά θα τσιμεντώσουν σιγά σιγά και την μόνη μας παρηγοριά, τον Ακάμα. Άρχισαν ήδη να τον πνίγουν γύρω γύρω και με τον ελάχιστο συντελεστή που θα δώσουν θα τον πνίξουν ολότελα στο τσιμέντο. Βλέπετε η ανάπτυξη είναι πάνω από όλα. Η ικανοποίηση των παμφάγων επιχειρηματιών, των εκλεγμένων μαριονετών τους και των διορισμένων υπό το έργο τους, δεν έχει αφήσει όρθια καμιά υπηρεσία. Η Λεμεσός πνίγηκε στους πύργους, στην Ελεύθερη Αμμόχωστο φυτρώνουν τεχνητές παραλίες, στην Πάφο όπου να’ σαι θα κτίσουν και πάνω από τα λουτρά της Αφροδίτης. Έλεος ρε. Δεν έμεινε καθόλου τσίπα πάνω σας; Παιδιά δεν έχετε για να τα παίρνετε να βλέπουν την μαγεία της φύσης; Ή για αυτά πάτε στα ακριβά σας ταξίδια στο εξωτερικό και εδώ ό,τι θέλει ας γίνει. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος μας μάρανε. Για να γίνονται περισσότερο ρεζίλι αυτοί που θα το στελεχώνουν. Κύριε Καδή το υπουργείο που σας ανατέθηκε δεν είναι μόνο για ξεσκονίζει το φάκελο του χαλλουμιού, ούτε για να μετρά τα αποθέματα των σιλό και σε ποιο στρατηγικό επενδυτή θα τα δώσει. Το Περιβάλλον κτυπά καμπάνες την ίδια ώρα που το Τμ. Περιβαλλοντος στόμα έχει και μιλιά δεν έχει. Τα πλοκάμια αυτών που θέλουν να το βάψουν γκρι με πολύχρωμες ταμπέλες «ανοίξαμε και σας περιμένουμε» έχουν φτάσει από χρόνια στα ψηλά δώματα. Κάντε κάτι προτού να είναι αργά. Και δεν είναι δικαιολογία ότι έφτασε και έγινε το κακό (αν και έχετε μεγάλες ευθύνες και για αυτό). Μπουλντόζες εδώ και τώρα να ρίξουν τις παρανομίες κάτω. Μπουλντόζες όπως αυτές που εύκολα κάποιοι βάζουν σε παραλίες για να τις ισοπεδώσουν. Ξέρετε εσείς…

Φκάλουν την μια μάσκα, βάλλουν την άλλη

Του Κυριάκου Ανδρέου

Τέλειωσαν που λέτε οι εκλογές, καιρός για καρναβάλια. Μα αν το καλοσκεφτεί κανείς δεν ζούμε πάντα σε ρυθμούς καρναβαλιών; Με τέτοιες μεταλλάξεις σε ιδέες και πεποιθήσεις δεν ξέρουμε ποιοι στα αλήθεια είναι οι πολιτικοί μας. Άλλοι ανεμόμυλοι, άλλοι καιρικά φαινόμενα (μια ήλιος μια σύννεφα) χάσαμε τον λογαριασμό. Δεν είναι βεβαίως κυπριακή πρωτοτυπία. Είναι παγκόσμιο το φαινόμενο οι πολιτικοί να μεταλλάσσονται, να ζουν δηλαδή συνεχώς σε καρναβάλια, αλλάζοντας μια την άλλη προσωπεία, μάσκες. Ωστόσο στη χώρα μας λόγω και του μικρού μεγέθους η διαπίστωση είναι πιο έντονη. Μην μου πείτε πως δεν το διαπιστώσατε προεκλογικά, όταν οι υποψήφιοι πήγαιναν όπου φυσάει ο άνεμος προς άγραν ψήφων. Μην μου πείτε πως δεν το διαπιστώσατε μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου όταν κάποιοι που θεωρούν εαυτούς προσωπικότητες πετάχτηκαν από στρατόπεδα ηττημένων σε αυτά των νικητών. Μα από την άλλη δεν είναι και οι πολιτικοί που εκλέγουμε (και αυτοί που διορίζονται από τους εξελεγμένους) καθρέφτης της κοινωνίας; Να σας πω μόνο τι μου είπε ένα γεροντάκι: μεν πιστεύκεις γιέ μου. Αύριο που θα φκει ο Πρόεδρος τούτοι ούλλοι που θωρείς τωρά να τον βρίζουν μαζί του θα’ ναι. Θα ορκίζονται και ότι τον ψήφισαν…
Επί τη ευκαιρία να συγχαρούμε ως Κίνημα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την επανεκλογή του αλλά και τον Σταύρο Μαλά που το πάλεψε μέχρι τέλους με αξιοπρέπεια και πολιτισμένα. Η Κύπρος γύρισε σελίδα. Την επόμενη πενταετία μας περιμένουν πολλά, κάποια οδυνηρά και σύντομα μάλιστα. Κάποιων οι πληγές θα πρέπει να επουλωθούν και άλλων η αλαζονεία να μπει στο συρτάρι. Τους απλούς πολίτες θα πρέπει να ενώνει ο Πρόεδρος όχι τα συμφέροντα. Και έχει μεγάλο στοίχημα να κερδίσει. Καλά τα καρναβάλια λοιπόν, ας τα απολαύσουν όλοι αλλά ας μην παρασυρόμαστε από άρτους και θεάματα. Δουλειά, δουλειά από όλους. Και όσον αφορά την Πράσινη Ασπίδα αυτά που υποσχεθήκαμε σύντομα θα αρχίσουν να υλοποιούνται. Στο σύστημα υπάρχουν τρύπες, που κάνουν κακό στον τόπο μας σε αναλογία, όσο και η τρύπα του όζοντος στη γη. Η πράσινη ανεξάρτητη φωνή μας με μόνη έγνοια το περιβάλλον και τον άνθρωπο έχει ανάγκη όλους εσάς για να δυναμώσει. Ακτιβιστές, απλούς πολίτες, ακόμη και επιστήμονες με εξειδικευμένες γνώσεις. Όλοι μαζί να δώσουμε τον αγώνα για τα χειρότερα με τις κλιματικές αλλαγές που έρχονται.

Ωραίες οι υποσχέσεις, αλλά…

Και νά που φτάσαμε στο τέλος και αυτής της προεκλογικής εκστρατείας και βρισκόμαστε
μόλις λίγες μέρες πριν να γνωρίζουμε τον επόμενο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας,
αυτόν που θα κυβερνήσει τον τόπο τα επόμενα πέντε χρόνια. Και τι δεν ακούσαμε, λοιπόν,
σε αυτή την εκστρατεία. Υποσχέσεις ένα σωρό, με το τσουβάλι τις μοίρασαν οι υποψήφιοι.
Ο καθένας φρόντισε, βέβαια, να κατευθύνει τις υποσχέσεις προς συγκεκριμένες ομάδες εν
δυνάμει ψηφοφόρων και οφείλουμε να ομολογήσουμε πως οι υποψήφιοι κατέλαβαν…
συγκινητική προσπάθεια να πείσουν τους εκλογείς ότι αξίζουν την ψήφο τους. Συμμετείχαν
σε ατέλειωτες κουραστικές εκδηλώσεις, θυμήθηκαν και τα πιο ξεχασμένα χωριά μας,
έκαναν αμέτρητες χειραψίες, ομιλίες, συγκεντρώσεις, μα κυρίως υποσχέθηκαν! Ανάμεσα σ’
άλλα, πως θα ενισχύσουν την οικονομία, θα μειώσουν την ανεργία, θα φέρουν τη χώρα σε
πορεία ανάκαμψης, θα επαναρχίσουν τις συνομιλίες στο Κυπριακό –κάποιοι υπό όρους–
και κυρίως πως θα βρίσκονται στο πλάι των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων της
κοινωνίας, τα οποία όλοι ανεξαιρέτως, όπως αναφέρουν σε κάθε ευκαιρία,
αφουγκράζονται… Κακά τα ψέματα, υπήρξαν και στιγμές που μας άρεσε το παραμύθι ότι
μετά τις εκλογές θα λυθούν ως διά μαγείας όλα μας τα προβλήματα και η χώρα μας θα
καταστεί ένας ονειρεμένος τόπος για να ζει κανείς. Ωστόσο, όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά πως
λίγα από όσα μας έχουν υποσχεθεί θα υλοποιηθούν, ελάχιστα. Και αυτό είτε γιατί τα
περισσότερα τα είπαν για σκοπούς εντυπωσιασμού και δεν είναι υλοποιήσιμα στην πράξη,
είτε γιατί στοχεύουν μόνο στην εκλογή και δεν τους ενδιαφέρει να τα πραγματοποιήσουν,
άρα δεν υπάρχει ούτε πλάνο, είτε γιατί τα διαπλεκόμενα συμφέροντα θα επιβάλουν
σχεδιασμό και υλοποίηση μόνο για το κεφάλαιο. Εάν λοιπόν οι υποψήφιοι διατείνονται ότι
θα υλοποιήσουν όσα υποσχέθηκαν γιατί είναι άλλο από αυτό που συνηθίσαμε τόσα χρόνια,
εμείς τους λέμε: Ιδού η Ρόδος

Η οικολογία δεν ξεπουλιέται για καρέκλες

Του Κυριάκου Ανδρέου

Άκουσον άκουσον. Το Κίνημα Οικολόγων αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία να στηρίξει στις ερχόμενες Προεδρικές Εκλογές τον υποψήφιο Νικόλα Παπαδόπουλο. Στη βάση ποιων προγραμματικών θέσεων και δεσμεύσεων για το Περιβάλλον αλήθεια; Δεσμεύτηκε ο κ. Παπαδόπουλος για τις ζώνες Νατούρα, για τον τερματισμό της άναρχης ανάπτυξης, για τον Ακάμα, για τις χελώνες, για τη μαζική κοπή δέντρων λόγω κατασκευής νέων δρόμων και για ένα σωρό άλλα μείζονα περιβαλλοντικά προβλήματα που η εκάστοτε κυβέρνηση σπρώχνει κάτω από το χαλί; Για να έρθουν εκ των υστέρων οι Οικολόγοι με πλακάτ; Αποφάσισε λέει η παγκύπρια συνδιάσκεψη του Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών με τον κ. Παπαδόπουλο να λαμβάνει 39 ολόκληρους ψήφους. Στη θέση του κ. Παπαδόπουλου θα μπορούσε να ήταν άλλος υποψήφιος. Δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας είναι γιατί σώνει και καλά οι Οικολόγοι και ο κ. Περδίκης έπρεπε να στηρίξουν κάποιον για Πρόεδρο. Και δη για τις θέσεις του, όπως προκύπτει, για το Κυπριακό, ενδεχόμενα και την Οικονομία. Όχι όμως για το Περιβάλλον. Τι θα προσφέρει σε ένα οικολογικό όπως ξεκίνησε κίνημα- που αυτοί που το ψηφίζουν το ψηφίζουν ακριβώς για να αντιστέκεται στα μεγάλα συμφέροντα- αν κάθε φορά αποτελεί μέρος αυτών, εκτός από καρέκλες και άλλα ωφελήματα; Αν εκλεγεί ο κ. Παπαδόπουλος ποια θα είναι η θέση των Οικολόγων στο πρώτο θέμα που θα προκύψει και θα είναι κατά της οικολογίας και του περιβάλλοντος; Όμοια και το κόμμα των ζώων, ο πρόεδρος των οποίων έγινε λέει σύμβουλος του Προέδρου. Μα πως θα ασκείς κριτική όταν ο άλλος σε φέρνει με τα νερά του; Γιατί το Κίνημα Οικολόγων δεν κατέρχεται με δικό του υποψήφιο για να βάλει στο τραπέζι και τα θέματα περιβάλλοντος; Αυτή δεν θα έπρεπε να ήταν η προτεραιότητά του; Η Πράσινη Ασπίδα καλεί τους ψηφοφόρους να απαιτήσουν τα θέματα περιβάλλοντος να μπουν στην ατζέντα των προεδρικών, να ασκηθεί πίεση στους υποψηφίους. Να δεσμευτούν και να εγκλωβιστούν. Φτάνει πια να εγκλωβίζουν τους πολίτες. Η Πράσινη Ασπίδα η μόνη αχρωμάτιστη, ακομμάτιστη περιβαλλοντική οργάνωση καλεί όλους σε συμπόρευση για καλύτερες μέρες. Δεν είναι η εκλογή Προέδρου που θα φέρει την αλλαγή, είναι η αφύπνιση του κόσμου, η ειρηνική επανάστασή του για να σκοτώσει το κατεστημένο. Και η συμπόρευση με αυτό απλώς το συντηρεί. Κρίμα…

Ψεκάστε, σκουπίστε, έ όχι δεν τελειώσατε!

Του Κυριάκου Ανδρέου

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διόρισε πρόσφατα σύμβουλο για τα ζώα. Το μήνυμα; Τα αγαπάμε τα ζώα. Και έξι μήνες πριν τις εκλογές πρέπει να το δείξουμε. Οι φιλόζωοι είναι πολλοί. Και ψηφίζουν. Πέστε μας όμως κ. Πρόεδρε πως θα αξιοποιήσετε τον σύμβουλο; Θα προχωρήσει αίφνης το νομοσχέδιο για τα κατοικίδια, θα λυθεί το θέμα με τα καταφύγια (α και για αυτά κάτι εξαγγείλατε αλλά σας πρόλαβε ο άλλος υποψήφιος, ο Νικόλας Παπαδόπουλος που ποντάρει και αυτός στα ζώα), θα προστατευτούν οι χελώνες, θα αλλάξουν ή θα αλλάξετε νοοτροπίες; Τι θα γίνει σε περίπτωση που προκύψει μια μεγάλη επένδυση σε περιοχή προστατευόμενη για χελώνες ή φώκιες; Θα ακούσετε τον σύμβουλο για ζώα, ή την Επίτροπο Περιβάλλοντος (αλήθεια κάθε πότε την καλείτε για να ανταλλάξετε απόψεις) ή το χρήμα μιλάει καλύτερα. Δεν είναι προσωπικό το θέμα και ίσα ίσα επικροτούμε και την απόφασή σας να υιοθετήσετε σκυλάκι από καταφύγιο. Για οποιοδήποτε λόγο και αν έγινε επίσημη… παραλαβή με κάμερες κλπ, το μήνυμα πέρασε στους πολίτες και χαιρετίστηκε από φιλοζωικές οργανώσεις. Η ουσία όμως είναι εκεί και προκαλεί όλους τους υποψήφιους προέδρους και τα κόμματα που τους στηρίζουν. Όταν σβήνουν τα φώτα της δημοσιότητας τι γίνεται. Πως βοηθάτε όχι μόνο τα τετράποδα που ταλαιπωρούνται στα καταφύγια, που θανατώνονται για την πλάκα κάποιων, που υπομένουν βασανιστήρια… Και για τους συμπολίτες μας τι κάνετε πέραν από εξαγγελίες; Η ανάπτυξη στο Τρόοδος, οι εξαγγελίες για την οικονομία και οι νέες στρατηγικές για το Κυπριακό ουδόλως απασχολεί εκείνη τη μάνα που δεν μπορεί να πάρει το μωρό της σχολείο γιατί δεν υπάρχει συνοδός να μεριμνά για το πρόβλημα υγείας του. Εκείνον τον πατέρα που δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά του. Εκείνον τον καρκινοπαθή που πηγαινοέρχεται από την Πάφο στην Λευκωσία, εκείνο τη μάνα που πάλεψε να σώσει το παιδί της από τον καρκίνο για να της το κλέψει ο χάρος από το δρόμο, ενώ έκανε πεταλιές με φίλους του. Κοιτάξτε όλοι οι υποσχόμενοι τον εαυτό σας τον καθρέφτη και τα δικά σας μάτια, στα μάτια. Η κοινωνία δεν είναι για να ψεκάζετε, να σκουπίζετε και να τελειώνετε. Φτάνει πια τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, τα υποκριτικά. Δείξτε μας με πράξεις ότι τα εννοείτε. Αλλιώς καλύτερα να μην μιλάτε.