Η απελευθέρωση δύο αλεπούδων από το Τμήμα Δασών, οι οποίες είχαν διασωθεί και είχαν τεθεί υπό την προστασία του Υπουργείου Γεωργίας και του κοινοτάρχη της Δένια, αντί να επικροτηθεί … κάποιοι φρόντισαν να κατηγορήσουν αυτούς που το έκανα. Οι κυνηγοί, εάν είναι δυνατόν, με ανακοίνωσή τους κατηγόρησαν τις αναρτήσεις του Υπουργείου Γεωργίας για το θέμα και μάλιστα ισχυριζόμενοι πως δεν είναι αρμόδιοι. Δεν διευκρίνισαν, όμως, εάν οι ίδιοι είναι περισσότερο αρμόδιοι.
«Είναι άξιο απορίας πως οι προϊστάμενοι τους επιτρέπουν τέτοιου είδους προκλητικές και ανυπόστατες αναρτήσεις με μοναδικό σκοπό την ευαισθητοποίηση του κοινού πάνω σε θέματα που έχουν να κάνουν με την διαχείριση της αλεπούς στην Κύπρο. Μόνο κινήσεις εντυπωσιασμού αφού θα ήταν καλύτερα να έβλεπαν από τους Γεωργούς και Κτηνοτρόφους τα όσα υποφέρουν από την Κυρα Μαριώ όπως την αποκαλούν. Συγκεκριμένος λειτουργός του Υπουργείου Γεωργίας δηλώνει μάλιστα στην Επίσημη ανάρτηση στην σελίδα του Υπουργείου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πως η αλεπού σκοτώνει μόνο για να φαΐ όταν είναι ευρέως γνωστό ότι ξεκληρίζει ολόκληρο κοτέτσι για να πάρει μια κότα», αναφέρει η Ομοσπονδία Κυνηγών. Ωστόσο, η Πράσινη Ασπίδα συγχαίρει και τους προϊστάμενους που επιτρέπουν τέτοιες ενέργειες αλλά και τους λειτουργούς που ενεργούν με τέτοιο τρόπο.
Η απάντηση
Με αφορμή τη συζήτηση που διεξάγεται τις τελευταίες μέρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε σχέση με την απελευθέρωση δύο νεαρών αλεπούδων που εντοπίστηκαν πριν λίγους μήνες κοντά στη νεκρή μητέρα τους, παραθέτουμε πιο κάτω 5 διαδεδομένους Μύθους για τις αλεπούδες και αυτό που ισχύει στην πραγματικότητα:
ΜΥΘΟΣ 1: Η αλεπού είναι ένα ύπουλο και μοχθηρό ζώο.
Από τον καιρό του Αισώπου, η αλεπού σε μύθους και παραμύθια παρουσιάζεται ως ένα πονηρό και κακό ζώο, που ξεγελά το θήραμά της με διάφορους τρόπους για να το φάει.
Η αντίληψη αυτή δεν είναι παρά ένας μύθος. Οι αλεπούδες ανήκουν στην οικογένεια των Κυνίδων, όπως και ο σκύλος, και έχουν πολλά παρόμοια χαρακτηριστικά με τα σκυλιά. Είναι ζώα με υψηλή νοημοσύνη και μεγαλώνουν τα μικρά τους με προσαρμοστικότητα, αγάπη και φρόντιδα. Σε αντίθεση με τους σκύλους και τους λύκους, η αλεπού είναι μονογαμικό ζώο, που παραμένει με το ίδιο ταίρι για όλη της ζωή, ενώ και οι δύο γονείς συμμετέχουν ισάξια στη φροντίδα των μικρών τους.
ΜΥΘΟΣ 2: Οι αλεπούδες σκοτώνουν περισσότερα ζώα απ´ όσα χρειάζονται για τροφή.
Στην πραγματικότητα, η αλεπού δεν σκοτώνει ζώα αχρείαστα. Αυτό θα ήταν σπατάλη ενέργειας και ενάντια στους νόμους της φύσης. Μερικές φορές, εάν της παρουσιαστεί ευκαιρία, μπορεί να σκοτώσει πιο πολλά ζώα από τις άμεσες ανάγκες της για φαγητό, τα οποία θάβει το έδαφος για να τα βρει σε μέρες ή περιόδους που δεν υπάρχει αρκετή τροφή (π.χ. τον χειμώνα). Είναι μία τακτική επιβίωσης, που εφαρμόζεται και από άλλα σαρκοφάγα ζώα.
Για τον πιο πάνω λόγο, κτηνοτροφικά ζώα όπως κοτόπουλα και κουνέλια, πρέπει να φυλάσσονται σε κατάλληλα περιφραγμένους χώρους, αδιαπέραστους για τις αλεπούδες.
ΜΥΘΟΣ 3: Η αλεπού είναι ένα επικίνδυνο ζώο που μπορεί να επιτεθεί στον άνθρωπο. Επίσης, είναι φορέας του υιού της λύσσας.
Στην πραγματικότητα, στην Κύπρο δεν έχει εντοπιστεί κανένα περιστατικό λύσσας από τη δεκαετία του 1930. Επιπλέον, οι αλεπούδες έχουν ένα ενστικτώδη φόβο για τον άνθρωπο. Δεν τους αρέσει να τις πλησιάζουμε και συνήθως θα τρέξουν μακριά. Όπως οι σκύλοι, μπορεί να δείξουν επιθετικότητα για να αμυνθούν, όταν απειληθούν.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, η αλεπού μπορεί να πλησιάσει κατοικίες γιατί έχει συνδυάσει τον άνθρωπο με την παροχή τροφής (π.χ. σκουπίδια). Για να απομακρύνουμε τις αλεπούδες, αρκεί να κάνουμε θόρυβο κτυπώντας τα χέρια μας ή φωνάζοντας δυνατά.
ΜΥΘΟΣ 4: Η κύρια τροφή των αλεπούδων είναι θηρεύσιμα είδη, όπως περδίκια και λαγοί, και αποτελούν καταστροφή για το θήραμα.
Στην πραγματικότητα, η αλεπού είναι ένα παμφάγο / ευρυφάγο θηλαστικό που τρέφεται κυρίως με τρωκτικά (νυφίτσες και ποντίκια), έντομα, φρούτα, νεκρά ζώα, αλλά και άλλα μικρά θηλαστικά και πουλιά. Η αλεπού δεν θα σπαταλήσει ενέργεια για να κυνηγήσει ζώα τα οποία είναι δύσκολο να συλλάβει, αλλά θα αρκεστεί σε εύκολη λεία και εκεί που υπάρχει αφθονία τροφής.
Επιθέσεις σε πυρήνες απελευθέρωσης περδικιών μπορεί να γίνουν, εάν ο χώρος φύλαξής τους δεν είναι κατάλληλος. Επίσης, η αλεπού μπορεί να τραφεί από περδίκια μετά την απελευθέρωσή τους, εάν αυτά δεν έχουν ανεπτυγμένο το άγριο ένστικτο, αφού μεγάλωσαν σε αιχμαλωσία και αποτελούν εύκολη λεία.
. . .
ΜΥΘΟΣ 5: Την αλεπού την έφεραν στην Κύπρο οι Άγγλοι, με σκοπό να την κυνηγούν σαν άθλημα, και δεν ανήκει στο Κυπριακό οικοσύστημα.
Η αλήθεια είναι ότι η αλεπού υπάρχει στην Κύπρο εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια. Υπολείμματα αλεπούς έχουν βρεθεί σε νεολιθικούς οικισμούς σε αρκετές περιοχές της Κύπρου, που αποδεικνύει ότι το είδος έχει μία μακράν ιστορία στο νησί και σίγουρα πέραν των 10,000 χρόνων!
Leave a Reply