Κύπρος, άλλο να τη ζεις άλλο να την καταστρέφεις!

Του Κυριάκου Ανδρέου

Αφού σας ευχηθώ καλό χειμώνα και υπομονή να αντέξετε τα σημεία και τέρατα που θα προκύψουν μέχρι τις Προεδρικές, για να αποσυρθούν ξανά στα συρτάρια τους μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση θέλω να ξεκινήσω με κάτι θετικό. Την ευχαρίστηση να βλέπεις τους ντόπιους, ή τόσους ντόπιους περιηγητές να απολαμβάνουν τα τελευταία χρόνια (από τα θετικά της κρίσης) κάθε γωνιά της Κύπρου. Καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού το μαρτυρούσαν αναρτήσεις στο Facebook και το INSTAGRAM. Φωτογραφίες από μέρη που δεν ξέραμε ότι υπάρχουν (πχ ένας εντυπωσιακός καταρράκτης στην Πάφο), φωτογραφίες από την πανίδα και χλωρίδα μας. Από την άλλη και εδώ ξεκινά ο προβληματισμός είναι πως προστατεύεις αυτά τα φυσικά τοπία, τα παρθένα από τους επισκέπτες που δυστυχώς είναι μειωμένης περιβαλλοντικής συνείδησης. Το παράδειγμα της Blue Lagoon στον Ακάμα είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Τα προηγούμενα χρόνια ήταν μια παραλία (δεν είχε οριστεί για λουόμενους) που απολάμβαναν λίγοι, της περιοχής ως επί τω πλείστω. Ύστερα έγινε το μεγάλο μπουμ και τώρα δεν βλέπεις τον ορίζοντα από τα σκάφη που την περικυκλώνουν. Δεν έχει χώρο από τα αυτοκίνητα που συνωστίζονται να περπατήσεις προς την παραλία. Η θάλασσα ρυπαίνεται, η παραλία το ίδιο. Μακάρι να ήμασταν όλοι περιβαλλοντολογικά συνειδητοποιημένοι και ας ναύλωναν λεωφορεία για τέτοιες περιπτώσεις. Αλλά… Αν όμως αντιλαμβανόταν ο καθένας από εμάς τα χιλιάδες χρόνια που η φύση ανάλωσε για να δημιουργήσει αυτά τα πανέμορφα «κάδρα» θα ήταν διαφορετική η συμπεριφορά μας. Για αυτό οφείλουν να καλλιεργούν από νωρίς στα παιδιά το σεβασμό οι ίδιοι οι γονείς. Στην ερώτηση «Παπά που να πετάξω το χυμό;», δεν πρέπει η απάντηση να είναι «άιστο χαμέ γιε μου». Η απάντηση πρέπει να είναι «να το κρατήσεις μέχρι να βρεις ένα κάλαθο να το ρίξεις μέσα. Και αν στο μεταξύ βρεις και άλλα σκουπίδια να μου το πεις να τα βάλουμε όλα σε μια τσάντα». Τόσο δύσκολο είναι; Νηπιακό θα έλεγα. Έλα όμως που στην πράξη αποδεικνύεται άθλος. Την ίδια ώρα πρέπει και το κράτος να αναλάβει την ευθύνη του. Να είναι ένα βήμα μπροστά στις αποφάσεις για τέτοιες περιοχές. Να γνωματεύσει, να οριοθετεί, να ρυθμίζει. Τι πρέπει και τι όχι… Στην επόμενη εξόρμηση έχετε τα πιο πάνω κατά νου. Δεν είναι εγωιστικό εσύ να απολαμβάνει τέτοιες ομορφιές αλλά την ίδια ώρα να τις στερείς από τα εγγόνια σου;