Πριν από ακριβώς 40 χρόνια, προκάλεσε αίσθηση με το βιβλίο της «Τα Όρια της Ανάπτυξης», το οποίο άνοιξε τη συζήτηση για τα όρια στις δυνατότητες της Γης να υποστηρίξει την ανεξέλεγκτη οικονομική και πληθυσμιακή ανάπτυξη. Σήμερα, η Λέσχη της Ρώμης εκφράζει και πάλι την ανησυχία της για το μέλλον του πλανήτη, προβλέποντας αυτή τη φορά ότι η παγκόσμια θερμοκρασία θα ανεβεί κατά 2 βαθμούς Κελσίου έως τα μέσα του αιώνα που διανύουμε.
Στην έκθεσή της, η δεξαμενή σκέψης εκτιμά ότι έως το 2052 θα έχουμε ξεπεράσει το όριο των 2 βαθμών Κελσίου, πέρα από το οποίο μεγάλη μερίδα επιστημόνων πιστεύει ότι η κλιματική αλλαγή και οι συνέπειές της δεν θα είναι πλέον αναστρέψιμες. Σύμφωνα με το βασικό συντάκτη της έκθεσης Γέργκεν Ράντερς, εάν η διεθνής κοινότητα δεν καταβάλλει εντατικότερη προσπάθεια για την ανάσχεση της υπερθέρμανσης, μέχρι το 2080 η μέση παγκόσμια θερμοκρασία θα έχει ανεβεί κατά 2,8 βαθμούς.
Οι 66 επιστήμονες και οικονομολόγοι που αποτελούν τη Λέσχη της Ρώμης προβλέπουν επίσης ότι σε 20 χρόνια, ο πληθυσμός του πλανήτη θα κορυφωθεί στα 8,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους – εκτίμηση χαμηλότερη από αυτήν των Ηνωμένων Εθνών, κάτι που οι συντάκτες αποδίδουν στη μείωση των ποσοστών γεννήσεων στις πόλεις. Ωστόσο, η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και η παραγωγή εκπομπών θα είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που μπορεί να αντέξει η Γη.
Η Κίνα συνεχίζει να «καλπάζει»
Το διεθνές think tank εκτιμά ότι έως το 2052, η κατά κεφαλήν κατανάλωση της Κίνας θα είναι μεγαλύτερη κατά τουλάχιστον 66% σε σχέση με αυτήν των Ηνωμένων Πολιτειών. Παράλληλα, η μέση οικονομική ανάπτυξη των 14 αναδυόμενων χωρών, ανάμεσά τους της Βραζιλίας, της Ινδίας και της Νοτίου Αφρικής, θα τριπλασιαστεί μέσα στα επόμενα 40 χρόνια.
«Αυτή η ανάπτυξη θα βελτιώσει το επίπεδο διαβίωσης για πολλούς, όμως το τίμημα θα πληρώσει το παγκόσμιο κλίμα», λέει ο Ρέντερς. «Παρότι η ανάπτυξη δεν θα είναι το ίδιο εκρηκτική όπως στην Κίνα, οι εκπομπές αυτών των κρατών θα συνεχίσουν να αυξάνονται έως τη δεκαετία του 2040.»
Η Λέσχη της Ρώμης εκτιμά, τέλος, ότι σε ώριμες οικονομίες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση, η κατανάλωση θα μειωθεί ή θα παραμείνει στάσιμη, κάτι που θα αποτρέψει την εξάντληση των αποθεμάτων πετρελαίου, νερού και τροφίμων έως το 2052.