Είναι κτισμένη στην πλαγιά ενός λόφου, σε μικρή απόσταση από τη θάλασσα και την Πόλη της Χρυσοχούς. Συνδυάζει βουνό, πεδιάδα και θάλασσα, έτσι το κλίμα της είναι εξαίρετο, χειμώνα και καλοκαίρι.
Η κοινότητά σας διοργανώνει κάποιες εκδηλώσεις;
Ναι διοργανώνουμε την ετήσια καλλιτεχνική εκδήλωση, όπως την ονομάζουμε. Γίνεται τον Σεπτέμβρη στην κεντρική πλατεία, όπου μαζεύονται
χωριανοί από όλη την Κύπρο και ξένοι, για να περάσουμε ένα ευχάριστο βράδυ όλοι μαζί.
Η Στενή είναι ένα χωριό αρκετά παλιό. Αν λάβουμε υπόψη το Μεσαιωνικό νερόμυλο, έναν αλευρόμυλο του 16ου περίπου αιώνα, που είναι κτισμένος στο κέντρο της κοινότητας, κοντά στον ποταμό που διασχίζει το χωριό, μπορούμε να πούμε ότι η Στενή δημιουργήθηκε πριν από 500-600 χρόνια. Κοντά στο χωριό υπάρχει και ένα μοναστήρι, της Παναγίας της Χρυσολάκουρνας, 3 περίπου χιλιόμετρα στα ΒΑ της κοινότητας. Ήταν μοναστήρι με καλόγερους, το οποίο εγκαταλείφθηκε και ερημώθηκε κατά την Ελληνική επανάσταση του 1821, όταν οι Τούρκοι σκότωσαν τον επιστάτη της Μονής, τον Παπά Σιλβέστρο. Είναι κτίσμα του 13ου-14ου αιώνα, το οποίο έχει πάθει πάρα πολλές ζημιές, κυρίως από τους σεισμούς του ’52-’53 και τους πρόσφατους σεισμούς του ’94. Τώρα έχει ξεκινήσει η διαδικασία αναστύλωσης και ενίσχυσης του κτίσματος από το Τμήμα Αρχαιοτήτων και πιστεύω ότι σύντομα θα ολοκληρωθούν τα έργα. Αυτά σας τα αναφέρω για να δείξω την ηλικία της κοινότητας μας.
”O ρότσος” – ”Το κουντούσιν”. Χώρος κοινωνικής συνάντησης της γειτονιάς.
Αλλά η Στενή πρόσφερε πάρα πολλά και στα γράμματα και στους αγώνες της Κύπρου. Για παράδειγμα το 1920, σε χρόνους δύσκολους, από το χωριό μας δύο μεγάλοι γιατροί, οι οποίοι διέπρεψαν στην Αμερική, τα αδέρφια Σάββας και Ευριπίδης Νίττη. Μάλιστα ο Σάββας Νίττης, που υπήρξε καθηγητής της Παθολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, είναι γνωστός στην επιστήμη της Ιατρικής για το «στίγμα του Νίττη». Αυτή η ανακάλυψη αποτελεί και την προσφορά του Σάββα Νίττη στην Ιατρική διεθνώς. Γενικά οι Στενιώτες ήταν φιλοπρόοδοι, τους άρεσε η μόρφωση.
Τελευταία πιστεύω ότι δημιουργήσαμε ένα πάρα πολύ ωραίο μουσείο, το Μουσείο Αγροτικής Ζωής, το οποίο αναδεικνύει την περασμένη ζωή, τον τρόπο που οι παλιοί εργάζονταν και ζούσαν στην κοινότητά μας. Το μουσείο μας το επισκέπτεται πάρα πολύς κόσμος, και ντόπιοι και ξένοι. Μάλιστα ο ΚΟΤ το έχει
εντάξει στα προγράμματά του και είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι, γιατί έτσι έχει αναδειχθεί η κοινότητα και την έχει γνωρίσει πάρα πολύς κόσμος.
Πάντα υπάρχουν σχέδια για το μέλλον. Τώρα στοχεύουμε σε προγράμματα που θα βοηθήσουν τους ηλικιωμένους μας. Θα δημιουργήσουμε χώρο, στον οποίο οι ηλικιωμένοι θα συναθροίζονται για να περνούν την ώρα τους, να βρίσκουν μια συντροφιά, ένα πιάτο φαγητό ή ένα ποτό. Ελπίζω να ολοκληρωθεί το έργο στα επόμενα δύο ή τρία χρόνια. Επίσης ένα άλλο σχέδιό μας είναι η δημιουργία ενός σχετικά ικανοποιητικού χώρου στάθμευσης για τις ανάγκες των κατοίκων ή των επισκεπτών της κοινότητάς μας, όπως και η δημιουργία ενός χώρου αθλοπαιδιών για τους νέους μας, για να περνούν ορισμένες ώρες με άθληση.
Είναι άνθρωποι φιλόξενοι. Έχουν κι αυτοί τα χαρακτηριστικά όλων των ανθρώπων της Κύπρου.