Σκάνδαλα ανακυκλώνονται μα τα σκουπίδια μας μένουν
Του Κυριάκου Ανδρέου
Πάνε δύο μήνες που εφαρμόστηκε το μέτρο για μείωση των πλαστικών σακούλων. Βγήκε κανείς να μας πει πως ελέγχεται η εφαρμογή του μέτρου, πόσα χρήματα εισπράχθηκαν, που πάνε και τι γίνονται; Ψιλά γράμματα θα μου πείτε μετά και τις τελευταίες εξελίξεις με τη Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα που «κατάπιε» 30 εκατ. από ανυποψίαστους πολίτες. Είναι και η ερευνητική επιτροπή που τρέχει και αναδεικνύει σημεία και τέρατα. Ποιος συγκινείται; Μια ανακύκλωση διεφθαρμένων η ζωή μας. Μας διοικούν παρασκηνιακά και οι μαριονέτες τους υπακούνε. Από το μεγαλύτερο σκάνδαλο μέχρι τα μικρά γράμματα στα συμβόλαια κάθε τύπου. Σιχάθηκε η ψυχή μου. Η οικονομική κρίση τίποτε δεν μας άφησε. Με το που βγήκαμε από το καβούκι της ξεκίνησαν οι αχόρταγοι να ρημάζουν πάλι τον τόπο και τους πολίτες του. Ούτε καν με το Κυπριακό ασχολείται κανείς πλέον σοβαρά. Ακόμη και αυτό αντικρίζεται πλέον μέσα από οικονομικό φακό. Πόσα δίνουμε από εκεί, πόσα αφήνουν από εδώ ποιοι πλήττονται και αναλόγως ασκείται πολιτική. Στο προσκήνιο αλλά κυρίως και πάντα παρασκηνιακά. Είναι και αυτοί οι βουλευτές μας που κάνουν τους καμπόσους εκ των υστέρων, όπως η πληρωμένη διαφήμιση, ή η τοποθέτηση προϊόντος. Μπας και φύγουν τα φώτα της δημοσιότητας από πάνω τους. Είναι αυτοί που θα θυμηθούν όταν σκάσει και το σκάνδαλο με τις σακούλες και τα 6 σεντ να συνεδριάσουν. Για να που αν και εφόσον… Τώρα τι κάνουν; Τώρα βλέπουν τους συμψηφισμούς της ΣΚΤ αφού έγιναν και αφού γνώριζαν που πάει το πράμα. Βούρδουλα θέλουν όλοι. Όλοι. Μα στην τελική ποιος ευθύνεται; Οι ψηφοφόροι βεβαίως. Εγώ και εσύ και αυτοί που τηρούν αποχή. Εγώ και εσύ και αυτοί που ασκούν κριτική από τον καναπέ. «Που ήταν τούτοι ούλλοι όταν γινόταν το κούρεμα;». Ξέρετε πόσες φορές το έχω ακούσει από συμπολίτες μας εις απάντηση της μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας των εκπαιδευτικών; Όλοι έχουμε κάτι να πούμε, αυτό που δεν αντιλαμβανόμαστε είναι πως η μαζικότητα οδηγεί σε κωλότουμπες. «Εσύ που ήσουν κύριε;», η απάντηση που αφοπλίζει. Διότι αν κάθε φορά που διαβάζαμε για ένα σκάνδαλο, κάθε φορά που έσκαγε δημόσια μια εγκληματική ενέργεια λευκών κολάρων κατεβαίναμε στους δρόμους όπως έπραξαν οι εκπαιδευτικοί- δεν εξετάζω εδώ το δίκαιο των αιτημάτων τους- δεν θα ήμασταν σήμερα σε αυτό το χάλι. Και δεν θα παρακολουθούσαμε ανήμποροι να αντιδράσουμε τις φυλακίσεις για το θεαθήναι 5-6 που έχουν τα καλά της κοιλίας τους ακόμη και για εκείνη την βραχεία διαμονή τους στις φυλακές. Όλα αυτά την ώρα που σε λίγα χρόνια μπορεί και να μην υπάρχει αντικείμενο συζήτησης με τις κλιματικές αλλαγές που συντελούνται. Μα ποιον κόφτει σιόρ. Φάτε να φάμε να σπάσουμε. Απόγνωση….